Ο Κλέφτης Του Κίτρινου Και Άλλες Ιστορίες
Ένα από τα πράγματα που συνειδητοποίησα κατά τη διάρκεια του panel “Η Επιρροή Της ΒΑΒΕΛ Στην Ελληνική Σκηνή” (στο πλαίσιο του Comicdom Con Athens 2017) είναι πως, παρά τα γεγονός πως μέσα από τις σελίδες της ΒΑΒΕΛ ξεπήδησαν δεκάδες δημιουργοί, η συντριπτική πλειονότητα των έργων τους μπορεί να βρεθεί μόνο στις σελίδες του περιοδικού, καθώς αυτά δεν ξανακυκλοφόρησαν στο πλαίσιο κάποιας συγκεντρωτικής έκδοσης. Για αυτό είναι ευτυχέστατο το γεγονός ότι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες δημιουργούς που φιλοξενήθηκαν στις σελίδες της ΒΑΒΕΛ, ο Γιώργος Μπότσος, γιόρτασε την τριαντακονταετή καλλιτεχνική πορεία του με αυτήν εδώ την ιδιαίτερα εντυπωσιακή έκδοση, που συγκεντρώνει κάποιες από αυτές τις δυσεύρετες πλέον ιστορίες.
Οι ιστορίες που θα βρει κανείς εδώ έχουν, όπως θα ανέμενε κανείς από τον συγκεκριμένο δημιουργό, εντυπωσιακά χρώματα και έντονο εικαστικό και λυρικό χαρακτήρα. Αυτό που δεν περίμενα είναι μια κάπως αδιευκρίνιστη αλλά ιδιαίτερη συνοχή που φέρνει την κάθε μία ιστορία σα φυσική συνέχεια της προηγούμενης. Έτσι, βλέπουμε μια σειρά από σύντομα comics, από το ξεκίνημα του Γιώργου Μπότσου ως τις ημέρες μας, και από τη ΦΑΙΔΡΑ (που είναι η πρώτη του ιστορία που θυμάμαι να διαβάζω) ως το Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΟΥ ΚΙΤΡΙΝΟΥ (που δίνει και τον τίτλο της στη συνολική έκδοση). Ιστορίες άλλοτε πιο σκληρές και άλλοτε πιο παραμυθένιες, που σε ταξιδεύουν άλλοτε σε μέρη εξωτικά και άλλοτε σε τόπους που μοιάζουν να υπάρχουν μόνο σε παιδικές αναμνήσεις.
Η έκδοση καθαυτή είναι εντυπωσιακή σε μέγεθος και δίνει τη δυνατότητα στις πανέμορφες σελίδες να “αναπνεύσουν” και να απλωθούν σε όλο τον χώρο που χρειάζονται. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ότι (σύμφωνα με όσα θυμάμαι από αυτά που μου είπε ο ίδιος ο δημιουργός, κατά τη διάρκεια του signing του στο Comicdom Con Athens) κάποιες ιστορίες (δύο, αν θυμάμαι καλά) επέλεξε να τις “επανεκτελέσει” για το συγκεκριμένο album, διασφαλίζοντας έτσι καλύτερα την συνολική ομοιογένειά του.
Είναι εκ των προτέρων δεδομένη η ποιότητα της δουλειάς του Γιώργου Μπότσου, αλλά και η σημασία της συγκεκριμένης συλλογής. Εξίσου δεδομένη θεωρώ την υψηλή ποιότητα της έκδοσης από τις Εκδόσεις Τόπος. Αν έψαχνα κάτι που να μου λείπει, ειδικά σε μια τέτοια επετειακή ανθολογία, είναι κάποιες σημειώσεις σχετικά με τις ιστορίες (όπως το πότε πρωτοεκδόθηκαν, το αν ξαναπειράχτηκαν για αυτή την έκδοση ή σκέψεις του δημιουργού γύρω από αυτές). Βέβαια, μπορώ να φανταστώ πως και η απουσία τους αποτελεί συνειδητή επιλογή του δημιουργού και έχει να κάνει με το πώς αντιλαμβάνεται την Τέχνη (δε θα ζήταγα κάτι ανάλογο, αν επισκεπτόμουν μια έκθεση ζωγραφικής). Αυτό, όμως, είναι κάτι που μου έλειψε και το ένα από τα δύο πράγματα που θα ζητούσα… Το άλλο θα ήταν να είχαμε περισσότερες συλλογές από comics της εποχής εκείνης. Comics του Γιώργου Μπότσου “και όχι μόνο”…