Regression #1

Μετά το προσωπικά αγαπημένο HARROW COUNTY, ο Cullen Bunn έρχεται να μας καταπλήξει με ένα καινούριο horror comic. Θα το καταφέρει;

Πιστεύω πως ναι, και κυρίως επειδή καταπιάνεται με ένα κομμάτι της θεματικής του τρόμου που έχει πολύ ενδιαφέρον κάθε φορά που εμφανίζεται, τις προηγούμενες ζωές. Στο τέλος, μάλιστα, ο συγγραφέας γράφει και με ποιον τρόπο εμπνεύστηκε την ιστορία του και η περιγραφή αυτή ίσως και να μου πάγωσε το αίμα εκείνη τη στιγμή. Ας ελπίσουμε, λοιπόν, αυτό το γεγονός που περιγράφεται να γέννησε μία εκπληκτική ιστορία.

Ξεκινάμε με μία σελίδα που μας δείχνει μία πράξη πιθανής ανθρώπινης θυσίας, και μετά, χωρίς πολλές εξηγήσεις, βρισκόμαστε σε ένα φιλικό barbeque. Ο Adrian – πρωταγωνιστής, απ’ όσο καταλαβαίνουμε – δεν περνάει τόσο καλά. Τώρα, να φταίνε οι μπύρες, το φαγητό, ή που βλέπει παντού σιχαμερά πρασινωπά και θορυβώδη έντομα;!; Ποντάρω τα λεφτά μου στο τρίτο, μιας και είναι ο μόνος που τα βλέπει, τα ακούει και τα αισθάνεται. Εμένα μου έβγαλε λίγο “άρχοντα των μυγών”, δηλαδή Beelzebub (Βελζεβούλης, στα ελληνικά). Τώρα, Beelzebub ισούται με πρίγκιπα της κολάσεως  (υπάρχουν κι άλλοι), δηλαδή καζάνια, δαίμονες, εξορκισμούς και θυσίες. Νομίζω πως είναι λίγο ξεκάθαρο τι παίζει εδώ.

Τέλος πάντων, όμως, ο Adrian νομίζει πως όλα αυτά είναι παραισθήσεις, τις οποίες θα ήθελε να ξεφορτωθεί. Έτσι, μία φίλη του προτείνει μία ανορθόδοξη και καθόλου επιστημονική λύση – να τον γνωρίσει στον φίλο της τον υπνωτιστή. Και έτσι γίνεται, τελικά. Οι δύο αντρες γνωρίζονται, και του προτείνει να τον υπνωτίσει με μία αναδρομή στο παρελθόν, και πιο συγκεκριμένα σε κάποια προηγούμενη ζωή. Όπως φαίνεται, αυτό είχε επιτυχία, αν και ο ίδιος ο Adrian δεν θυμάται και πολλά – και αυτά που θυμάται θα ήθελε να τα ξεχάσει! Μετά από την όλη διαδικασία, πάει σπίτι του να κοιμηθεί, όπου και βλέπει ένα πολύ ενοχλητικό όνειρο.

Τόσο ενοχλητικό, που, μόλις ξυπνά, παίρνει τηλέφωνο τον υπνωτιστή για να ξεκαθαρίσει την υπόθεση. Εκείνος, όμως, δεν μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο, με τον Adrian να αναρωτιέται γιατί. Και αυτή δεν είναι η μόνη απορία του πρωταγωνιστή μας, αφού αναρωτιέται επίσης για ποιό λόγο έχει ματωμένες πατούσες…

Τελικά, οι προηγούμενές ζωές μπορούν να μας επηρεάσουν, και αν ναι, μπορούν να έρθουν μαζί μας στο παρόν, ή να επηρεάσουν τον χαρακτήρα μας προς το χειρότερο; Προφανώς, ένα σύμπτωμα είναι να βλέπεις παντού έντομα και άλλα παρασιτικά πράγματα. Τί άλλο, όμως;!

Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα δημιουργούνται μέσα στις σελίδες του REGRESSION, σε αυτές τις έντονες σελίδες με τις τρομερά ζωντανές εικόνες, τις οποίες θα ορκιζόμουν πως ώρες-ώρες τις μύριζα κιόλας. Πραγματικά πολύ καλό το artwork, λοιπόν, χωρίς να χρειάζεται πολλές σάλτσες για άλλη περιγραφή, καθώς μπορείτε να το δείτε και στις εικόνες που συνοδεύουν αυτό το κείμενο. Τα λόγια είναι περιττά.

Η νέα αυτή σειρά του Cullen Bunn μοιάζει να ανταποκρίνεται στις υψηλές προσδοκίες, καθώς κάνει μια δυνατή αρχή, που ελπίζω να συνεχίσει!