Teen Titans Special #1

Από το ξεκίνημά της σειράς NEW TEEN TITANS, το 1980, οι νεαροί ήρωες, στα ικανά χέρια των Wolfman και Perez, υπήρξαν συνυφασμένοι με τον Deathstroke. Τέσσερα χρόνια μετά, το 1984, με τον διάσημο villain ως βασικό ανταγωνιστή, εκδίδεται ένα από τα σημαντικότερα storylines της ομάδας, το “The Judas Contract”, το οποίο άλλαξε δραματικά τους χαρακτήρες και την πορεία τους, ενώ πρόσφατα μεταφέρθηκε και στη μικρή οθόνη, σε μορφή animated ταινίας. Ως εκ τούτου, όταν πριν από λίγο καιρό, ανακοινώθηκε το “The Lazarus Contract” ως crossover ανάμεσα στα TEEN TITANS, TITANS και DEATHSTROKE, οι προσδοκίες ήταν υψηλές, με το φινάλε της ιστορίας να λαμβάνει χώρα σε αυτό το τεύχος.

Στο τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας, βλέπουμε το παρελθόν του Grant Wilson, πως τον προσέγγισε η H.I.V.E., και πως εν τέλει κατέληξε να γίνει o πρώτος Ravager, ενώ ο ίδιος ο Slade, χρησιμοποιώντας το Speed Force, βρίσκει τον γιό του στο παρελθόν και αποκαλύπτει την κρυφή του ταυτότητα, προκειμένου να τον σώσει από τον επικείμενο θάνατό του. Titans και Teen Titans, με την βοήθεια του δεύτερου γιού, Jericho, ακολουθούν τον Deathstroke στο παρελθόν, συναντώντας στην πορεία τους νεότερους εαυτούς τους, με τον Damian Wayne, να σταματάει την καρδιά του τότε Kid Flash/Wally West, με στόχο να σπάσει προσωρινά την σύνδεση που έχει ο Slade με το Speed Force.

Το σχέδιο του πετυχαίνει, με τον Deathstroke να επιστρέφει στο παρόν, μαζί με τις δύο ομάδες, παρόλα αυτά ο ίδιος αποφασίζει να μπει μέσα στο Speed Force, με τον New 52 Wally, να πράττει το ίδιο, και τα υπόλοιπα μέλη να εκτελούν μια επιτυχημένη διάσωσή τους. Και ενώ ο Slade τελικά αποδέχεται την ήττα του και αποσύρεται, διαφαίνονται ξεκάθαρες επιπτώσεις αυτής της περιπέτειας σε Titans και Teen Titans…

Ως ένα πραγματικά πολύ ενδιαφέρον arc, το τέλος του LAZARUS CONTRACT, έχει μπόλικα θετικά και αρνητικά στοιχεία. Το τρίο Percy, Priest και Abnett, έχουν πετύχει εξαιρετική απόδοση των χαρακτήρων και των διαφορετικών δυναμικών της κάθε ομάδας, αλλά και συνολικά όλων των πρωταγωνιστών. Από τον έμπειρο ηγέτη Nightwing και τον ανελέητο Robin, στον καλοκάγαθο Wally και τον ευάλωτο Deathstroke, η έμφαση στον ψυχισμό και τις αποφάσεις του κάθε “ήρωα”, είναι εμφανής και κυρίως σε σκηνές συνεργασίας μεταξύ τους. Ίσως το πιο εντυπωσιακό σημείο, είναι η ξεκάθαρη “γκρίζα” ηθική προσέγγιση των συγγραφέων – ο Slade, που δεν αποπειράθηκε να σκοτώσει κανέναν, παρά μόνο να σώσει την οικογένεια του, με αμφιλεγόμενα μέσα ομολογουμένως, είναι περισσότερο villain από τον Damian, που ήταν διατεθειμένος να διακινδυνεύσει δύο ζωές για να κερδίσουν οι υποτιθέμενοι καλοί; Ή ακόμη ο Wally που δέχτηκε να βοηθήσει τον Deathstroke, και έθεσε σε κίνηση το σχέδιο του, αλλά παράλληλα ήταν ο μόνος που σκέφτηκε να ρισκάρει για να τον γλυτώσει από μια αιωνιότητα εντός του Speed Force. Αυτή η τρισδιάστατη και πολυσχιδής απεικόνιση είναι που κάνει το crossover να ξεχωρίζει, και να θυμίζει έστω και λίγο τον διάσημο πρόγονό του.

Η πλοκή όμως εκτυλίσσεται πολύ βιαστικά – μέσα σε τέσσερα τεύχη, δεν μπόρεσε να προσδώσει την βαρύτητα και την εξέλιξη, που πιθανώς θα ήθελαν οι δημιουργοί της. Ο Slade, ως master strategist, φαντάζει επιπόλαιος και απερίσκεπτος, με το πλάνο του να καταρρέει πριν ακόμα επιφέρει κάποιες αλλαγές, ενώ οι δύο ομάδες συνεργάζονται άτσαλα, με τον Damian να ξεπερνάει αρνητικά τον εαυτό του. Η επιλογή δε να πληρώσει το μεγαλύτερο τίμημα ο post Rebirth Wally West, είναι μια εύκολη λύση, καθώς ο χαρακτήρας μόνο δυσκολίες αντιμετωπίζει από τότε που επέστρεψε στο κεντρικό DC Universe, και η περαιτέρω επιβάρυνσή του ήταν αν μη τι άλλο προβλέψιμη.

Το artwork του comic, ήταν κάτι παραπάνω από επαρκές, με τον Paul Palletier, να ξεχωρίζει με το λεπτομερές σχέδιο του, ειδικότερα στην απόδοση των μορφών. Γενικότερα, η συνεργασία των τεσσάρων καλλιτεχνών, τόσο κατά τη διάρκεια, όσο και στο τέλος του arc, υπήρξε ιδιαίτερα αποδοτική και ευχάριστη, με τον καθένα να απεικονίζει τους πρωταγωνιστές, μια διαφορετικό πρόσημο και ύφος, όπως φαίνεται άλλωστε και στις τελευταίες σελίδες αυτού του τεύχους. Προσωπικά θεωρώ ότι η σκηνή συνάντησης των παλιών Teen Titans με τους μελλοντικούς εαυτούς τους ήταν highlight του annual, ενώ το design του Deathstroke, όταν αυτός απέκτησε δυνάμεις από το Speed Force, παρουσίασε έξυπνα το βασικό plot point της ιστορίας.

Το τελευταίο μέρος του LAZARUS CONTRACT, σίγουρα δεν έδωσε το εκρηκτικό finale που περιμέναμε, εν τούτοις δεν ήταν κενό ή ανούσιο, καθότι προσέφερε μια κριτική ματιά στους χαρακτήρες και επέφερε σημαντικές αλλαγές στους τρείς τίτλους που το απάρτιζαν, και ίσως και σε ολόκληρο το σύμπαν της DC.