Star Wars: Darth Vader #1

Δηλώνω χρόνιος πιστός fan του STAR WARS, παρ’ όλο που, αν εξαιρέσουμε μερικά video games και λίγα comics, δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με το expanded universe. Λίγο το ότι για χρόνια δεν καταλάβαινα αν όλα αυτά θεωρούνται μέρος του Star Wars canon, λίγο το ότι πάντα προτιμούσα το superhero genre, τελικά ποτέ δεν απέκτησα ιδιαίτερη επαφή με ό,τι συνέβαινε έξω από τις ταινίες.

Το reboot της Marvel μου τράβηξε για λίγο την προσοχή, αν και δεν κατάφερα να ολοκληρώσω καμία από τις σειρές που κυκλοφόρησαν. Συνεπώς, άρχισα να διαβάζω το πρώτο τεύχος του DARTH VADER, με συγκρατημένο ενδιαφέρον, ελάχιστες προσδοκίες και χωρίς να θέλω ιδιαίτερα να γράψω γι’ αυτό.

Συμπέρασμα #1: Καλό θα ήταν έτσι ακριβώς να αρχίζω την ανάγνωση οποιουδήποτε comic βρεθεί στα χέρια μου. Και το ίδιο προτείνω και σε όλους εσάς!

Το DARTH VADER αποδείχτηκε ένα αρκετά διασκεδαστικό comic και κατέληξε να είναι ένα από τα αναγνωστικά highlights της εβδομάδας μου. Η ιστορία αρχίζει ακριβώς εκεί που τελειώνει το STAR WARS: EPISODE III – REVENGE OF THE SITH. Ο Anakin ξυπνάει φορώντας πλέον τη στολή του Darth Vader και προσπαθεί να διαχειριστεί το σοκ απ’ όσα συνέβησαν. Η αλήθεια είναι πως φαίνεται να επανακάμπτει σχετικά γρήγορα, αν και προσωπικά αυτή η επιλογή δεν με ενόχλησε και σίγουρα την προτιμώ από το να ξυπνούσε ο Vader συντετριμμένος, ή να βλέπαμε τον Palpatine να τον παρηγορεί. Παράλληλα, η Αυτοκρατορία έχει ουσιαστικά κυριαρχήσει σε όλο τον γαλαξία, ενώ οι Jedi έχουν εξαφανιστεί.

Ο Vader, ακολουθώντας τις οδηγίες του Palpatine, θα ξεκινήσει ένα ταξίδι, ώστε να αποκτήσει το νέο lightsaber του. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αποκάλυψη του Αυτοκράτορα, σχετικά με το γιατί τα lightsabers των Sith είναι κόκκινα, η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με ό,τι ξέραμε μέχρι τώρα. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα νέα πληροφορία, που με κάνει να αναρωτιέμαι για το αν και πώς θα χρησιμοποιηθεί στις μελλοντικές ταινίες. Προς το τέλος του τεύχους, γινόμαστε μάρτυρες και των πρώτων σκηνών δράσης, οι οποίες δημιουργούν δέος, καθώς είναι πιστές στο πνεύμα των ταινιών και όσων ξέρουμε για τον Darth Vader.

Το σχέδιο του Giuseppe Camuncoli, που ντύνει αισθητικά το σενάριο, με κέρδισε από την πρώτη σελίδα. Συγχρόνως, τα χρώματα που επιλέγει ο David Curiel, είναι καθοριστικά στο τελικό αποτέλεσμα, καθώς δημιουργούν το αναμενόμενο κλίμα, το οποίο, βέβαια, όπως προείπα, δεν ξεφεύγει καθόλου από αυτό των ταινιών.

Συμπέρασμα #2: Παρά τα πολλά θετικά στοιχεία, η αλήθεια είναι πως το comic είναι υπερβολικά πιστό στις ταινίες κι ενοχλητικά “κινηματογραφικό”, αδυνατώντας να χρησιμοποιήσει, στο βαθμό που θα περίμενα ή θα ήθελα, τις δυνατότητες που προσφέρει το comic ως Μέσο. Με αυτόν τον τρόπο, καταλήγει να μοιάζει περισσότερο με τις μεταφορές των ταινιών στο χαρτί, παρά με μια πρωτότυπη ιστορία. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά εμένα ομολογώ πως μου κακοφάνηκε.

Οφείλω να γράψω και λίγα πράγματα για τη δεύτερη ιστορία του comic, την οποία υπογράφουν οι Chris Eliopoulos και Jordie Bellaire. Πρόκειται για μια χιουμοριστική ιστορία, η οποία, αν και βρίσκεται σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση με το υπόλοιπο comic, ξεχωρίζει χάρη στο αστείο σενάριο, αλλά και την τεχνικά άρτια εκτέλεση. Προσωπικά, διασκέδασα και με τις δύο ιστορίες, για τελείως διαφορετικούς λόγους, φυσικά.

Συμπέρασμα #3 (τελικό): Το DARTH VADER #1, το οποίο ουσιαστικά λειτουργεί ως “Darth Vader: Year One”, είναι ένα καλοφτιαγμένο comic ,το οποίο υπόσχεται να μας αποκαλύψει μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή της ιστορίας του Vader, αλλά και του κόσμου του STAR WARS, γενικώς. Δυστυχώς, μένοντας εγκλωβισμένο σε μια κινηματογραφική προσέγγιση, λειτουργεί, στην ουσία, ως φτηνή επίκληση στο συναίσθημα, ελπίζοντας να μας κάνει να αγοράσουμε τη σειρά, για όλους τους λάθος λόγους, αφού στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά (και την τσέπη) των φίλων του franchise.

Fanboy Consumerism, δηλαδή, και όσοι πιστοί προσέλθετε. Εγώ, χωρίς να είμαι ιδιαίτερα περήφανος για αυτό, θα επιστρέψω και για το επόμενο τεύχος. Μην βιαστείτε να με κρίνετε, γιατί εικάζω πως το ίδιο θα πράξετε, τελικά, και αρκετοί από εσάς.