The Dregs

To THE DREGS δεν είναι μια συνηθισμένη ιστορία. Μπορεί να δανείζεται στοιχεία από το noir μυθιστόρημα, μπορεί να επιχειρεί να αποτελέσει ένα κοινωνικό σχόλιο για την αχόρταγη πείνα της καπιταλιστικής κοινωνίας και το λεγόμενο gentrification, μπορεί η πλοκή του να θυμίσει σε κάποιους την ιστορία του Sweeny Todd. Όμως το THE DREGS καταφέρνει (σε μια βιομηχανία που δυσκολεύεται να παρουσιάσει κάτι πραγματικά καινοτόμο στο κοινό) να είναι οικείο και πρωτοποριακό την ίδια στιγμή και πανέξυπνο μέσα στην απλότητα του. Ο πρωταγωνιστής του είναι ένας άστεγος που τριγυρνά στους δρόμους του Vancouver των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Είναι επίσης χρήστης της ναρκωτικής ουσίας listo, την οποία εμπνεύστηκε ο δημιουργός του comic, για χάρη της ιστορίας, και είναι και ο ντετέκτιβ που προσπαθεί να λύσει το μυστήριο πίσω από την εξαφάνιση του φίλου του.

Θα ήταν εύκολο να χαρακτηρίσουμε τον Αrnold ως έναν μη τυπικό άστεγο, όμως οι δημιουργοί του comic μας υπενθυμίζουν ότι ο Arnold είναι απόλυτα αληθοφανής, με το να σχεδιάζουν ρεαλιστικές τοποθεσίες και με το να προβάλλουν, στις τελευταίες σελίδες, αληθινούς άστεγους ως μέρος ενός φωτογραφικού project. Η στενή σχέση με τον αγνοούμενο φίλο του, η αγάπη του για την πόλη, η προσπάθεια του να γαντζωθεί στην πραγματικότητα για να διαλευκάνει το μυστήριο και η επιρροή των βιβλίων που διαβάζει στη σκέψη του κάνουν τον Arnold έναν χαρακτήρα με τον οποίον ο καθένας θα μπορούσε να ταυτιστεί. Οι κοινωνικές συνθήκες γύρω του είναι πάντοντε παρούσες και οι δημιουργοί δεν προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την ζωή των αστέγων, αλλά να την παρουσιάσουν ως αυτό που είναι. Ένα μέρος της πόλης, άμεσα συνυφασμένο με αυτή.

Μέσα στο μυαλό του Arnold, όπως και στις noir ιστορίες, ο πρωταγωνιστής είναι η πόλη, η οποία συμπεριφέρεται σαν ένα ζωντανό πλάσμα, υπεύθυνο για τις τύχες των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτή. Συνοδός του στο ταξίδι του προς την ανακάλυψη της αλήθειας είναι και μια γυναίκα, που έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας femme fatale και η οποία μπορεί να είναι αποκύημα της φαντασίας του, αλλά αυτό δεν την κάνει λιγότερο αληθινή στα μάτια του πρωταγωνιστή ή του αναγνώστη. Το τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας σου δίνει την αίσθηση μιας γροθιάς στο στομάχι χωρίς να υπάρχει καθόλου βία. Ο Arnold δε σώζει την πόλη, δε μπορεί να είναι ήρωας. Η πραγματικότητα εμφανίζεται ως πιο σκληρή και βάναυση από οποιαδήποτε φαντασία, αλλά η αποδοχή αυτής της πραγματικότητας είναι το πιο τρομαχτικό στοιχείο της ιστορίας. Όμως, το τέλος είναι γλυκόπικρο καθώς ο Arnold, όπως κάθε καλός ντετέκτιβ, καταφέρνει να λύσει το μυστήριο, να μάθει την αλήθεια και να συνειδητοποιήσει ότι η αλήθεια από μόνη της δεν αρκεί για να σώσει ολόκληρη την πόλη.

Το βρώμικα πρόσωπα των αστέγων έρχονται σε αντίθεση με τα όμορφα πρόσωπα των υπολοίπων σε κάθε τεύχος, υπενθυμίζοντας στον αναγνώστη την θέση των αστέγων στην κοινωνία μας. Το comic έχει αρκετό χρώμα· τα φώτα της πόλης αντανακλώνται στο πρόσωπο του Arnold, οι άνθρωποι μοιάζουν χρωματιστοί όταν είναι υπό την επήρεια του listo, εκτός από αυτόν που κρύβεται πίσω από την εξαφάνιση των αστέγων, ο οποίος είναι γκρίζος, όπως και οι γυναίκα που ακολουθεί τον Arnold. Όσο η ιστορία προχωρά προς το τέλος της, τα χρώματα σβήνουν, επιβεβαιώνοντας τις σκέψεις του Arnold ότι “τα πάντα είναι γκρίζα και εμείς προσπαθούμε να δούμε χρώματα”. Το μόνο χρώμα που μένει στο τέλος είναι το έντονο πράσινο του listo.

Yπάρχει μια ενδιαφέρουσα σειρά από panels μέσα στο comic, τα οποία είναι σχεδιασμένα κυκλικά, προβάλλοντας τον Arnold ως έναν σύγχρονο Σίσυφο, που κουβαλά τον δικό του μεγάλο βράχο. Σε άλλη στιγμή, τα κτίρια στριφογυρίζουν έντονα, σαν να θέλουν να περικλείσουν και να πνίξουν τον πρωτγωνιστή. Το τι είναι πραγματικό και τι φανταστικό δεν είναι ξεκάθαρο, όμως αυτή η απόδραση στη φαντασία είναι ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτό το comic τόσο ιδιαίτερο, χωρίς να παραμερίζεται ούτε για ένα λεπτό η σημασία των κοινωνικών προβλημάτων που προσπαθεί να αναδείξει. Αυτή η ιδιαίτερη προσέγγιση του θέματος κάνει το THE DREGS ένα σπουδαίο comic που αποφεύγει τον διδακτικό τόνο και τις κοινοτοπίες. Ένα από τα αγαπημένα μου comic για το 2017, το THE DREGS καταφέρνει να παρουσιάσει τον κόσμο όπως είναι χωρίς να ηθικολογεί, αφήνοντας τον αναγνώστη, όπως και τον Arnold, να κάνει τις δικές του επιλογές μέσα σε ένα περιβάλλον που θέλει να τον καταβροχθίσει.