Spider-Men II #1

Miles Morales ή Peter Parker; Ο αρχικός Spider-Man, ή ο Spidey που έκανε τα πρώτα βήματά του στο Ultimate Universe; Αυτό είναι το ερώτημα που βασανίζει καμιά δεκαριά αναγνώστες, καθώς όλοι οι υπόλοιποι προτιμούμε Peter Parker δαγκωτό. Παρ’ όλα αυτά, γιατί να έχεις απαραίτητα μόνο τον Pete ή μόνο τον Miles, όταν μπορείς να έχεις και τους δύο;

Προτού ξεκινήσω με το review, ας κάνουμε ένα μικρό μάθημα ιστορίας. Το SPIDER-MEN ήταν ένα mini series, το οποίο κυκλοφόρησε το 2012 και στο οποίο είδαμε την πρώτη (αν δεν απατώμαι) συνάντηση του Peter Parker με τον Miles Morales. Το mini series τελείωνε με τους δύο superheroes να κερδίζουν τον κεντρικό κακό της ιστορίας, τον Mysterio, και τον Peter να επιστρέφει στον κόσμο του, θέλοντας να εντοπίσει τον Miles Morales της δικής του διάστασης. Και κάπου εδώ, έρχεται το SPIDER-MEN II.

Αυτή τη φορά, η ιστορία λαμβάνει χώρα στο mains σύμπαν της Marvel. Ο Peter και ο Miles μοιράζονται την Νέα Υόρκη ως Spider-Men, αλλά η συνεργασία τους μπορεί να χαρακτηριστεί κάτι λιγότερο από επιτυχημένη. Ο Miles αναλαμβάνει λιγότερες αποστολές σε σχέση με τον Peter και προσπαθεί να συνδυάσει τη ζωή του ως πολέμιος του εγκλήματος, με τις σχολικές του υποχρεώσεις. Στο πλευρό του Miles, είναι ο φίλος του, Ganke, και η Barbara, ένα κορίτσι το οποίο φαίνεται να τον ελκύει. Μια συνηθισμένη σχολική μέρα, έρχονται τα πάνω-κάτω και ο Miles καλείται να αντιμετωπίσει τον Taskmaster μαζί με τον Peter. Ενώ το comic τελειώνει, ένας μυστηριώδης χαρακτήρας κάνει την εμφάνισή του, οποίος δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Miles Morales της Γης-616.

Το SPIDER-MEN II #1 ήταν, σε γενικές γραμμές, ό,τι περίμενα, ως υποψιασμένος fan που είμαι: παρουσίασε λίγες εξελίξεις και άφησε αρκετά ερωτηματικά για το τι θα ακολουθήσει. Παρ’ όλο που συμπαθώ περισσότερο τον Peter, εδώ μου άρεσε περισσότερο ο Miles, ο οποίος ήταν και στο επίκεντρο της ιστορίας. Από πλευράς σεναρίου, η ιστορία ρέει εύκολα και οι διάλογοι μεταξύ των χαρακτήρων ήταν ωραίοι και ενδιαφέροντες. Αν και θα ήθελα να δούμε περισσότερα πράγματα να συμβαίνουν, για αρχή του mini series το τεύχος δεν ήταν άσχημο.

Όσον αφορά στο σχέδιο, το πενάκι της Sara Pichelli και τα χρώματα του Justin Ponsor κάνουν κάθε σελίδα ιδιαίτερα χορταστική για το μάτι του αναγνώστη. Προσωπικά, προτιμούσα την πιο… ”παιδική” απεικόνιση του Morales, αυτό όμως είναι ένα πολύ μικρό παράπονο. Από την άλλη, μου άρεσε ιδιαίτερα η εμφάνιση του Taskmaster, ο οποίος μοιάζει λες και ξεπήδησε από κάποιον μεσαιωνικό κόσμο του Γιάννη Ρουμπούλια (ή τουλάχιστον  από κάποιο διαγωνισμό cosplay με θέμα το ASSASSIN’S CREED).

Συνοψίζοντας, το πρώτο τεύχος του SPIDER-MEN II ήταν αξιοπρεπέστατο. Καλό θα ήταν ο Bendis, στα επόμενα τεύχη, να κινηθεί λίγο πιο γρήγορα, για να δούμε περισσότερες εξελίξεις. Αν και είναι λίγο νωρίς για να κρίνουμε εκ του ασφαλούς, πιστεύω ότι είμαστε σε καλό δρόμο!