Cars 3
Όσο μου αρέσει το πρώτο CARS, τόσο αδιάφορο βρίσκω το δεύτερο. Δεν ξέρω αν ήταν κακή ταινία, γιατί δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα, μόνο ότι υπήρχε μια ιστορία κατασκόπων. Είδα το CARS 3, λοιπόν, και συνειδητοποίησα ότι η Pixar έχει ένα θέμα με το πρώτο sequel. Όπως ακριβώς συνέβη και με τα TOY STORY, η δεύτερη ταινία ήταν άσχετη από την πρώτη, μα η τρίτη επανήλθε στο καλό μονοπάτι που είχε αρχικά στρωθεί. Και αυτή ήταν η περίπτωση και για το CARS 3.
Επανερχόμαστε στη γνωστή ιστορία, μόνο που, πλέον, ο Lightning McQueen έχει μεγαλώσει. Τα αυτοκίνητα νέας γενιάς είναι πολύ γρηγορότερα από τον ίδιο, και μετά από έναν καταστροφικό αγώνα, ο πρωταγωνιστής αποφασίζει να προπονηθεί όπως οι νέοι, ώστε να φέρει την απόδοση του στα ίδια επίπεδα με αυτούς. Τον αναλαμβάνει, λοιπόν, η δυναμική προπονήτρια Cruz, που όμως, για να τον εκπαιδεύσει, χρησιμοποιεί υψηλή τεχνολογία, ενώ αυτός προτιμά πιο παραδοσιακούς τρόπους. Αργότερα, μαθαίνουμε πως η Cruz ήθελε πάντα να γίνει αγωνιστικό αμάξι, αλλά της έλειπε η αυτοπεποίθηση. Οι δυο τους έρχονται σε κόντρα, πληγώνονται, μαθαίνουν ο ένας από τον άλλο, και εξελίσσονται.
Από εδώ και πέρα ακολουθούν SPOILERS, οπότε συνεχίζετε με δική σας ευθύνη…
Τη στιγμή του τελικού αγώνα, που θα αποφασίσει αν ο McQueen θα πρέπει να αποσυρθεί η όχι, αυτός παραχωρεί τη θέση του στην Cruz, ώστε να της προσφέρει την εμπειρία αγώνα που πάντα ήθελε. Η Cruz, προφανώς, κερδίζει τον αγώνα, και όλα τελειώνουν όπως πρέπει.
Αν και το σενάριο ίσως μοιάζει γλυκανάλατο και προβλέψιμο, στην πραγματικότητα δεν είναι. Η αρχή της ταινίας είναι εκπληκτική, και, πραγματικά, βούρκωσα βλέποντας τον McQueen να τσακίζεται. Μου αρέσει που το CARS 3 μιλάει για κάτι τόσο σκληρό, όπως είναι το να μεγαλώνεις βλέποντας τους νέους να σε ξεπερνούν και τις δικές σου δυνάμεις να εξασθενούν. Το βρήκα ενήλικο, και μου θύμισε την παλιά καλή Pixar, όταν έκαναν ταινίες και για παιδιά άνω των έξι ετών. Επίσης, οι διάλογοι είναι έξυπνοι, το χιούμορ καλό, και βρήκα το όλο μήνυμα της ταινίας σωστό και όμορφο.
Από κει και πέρα, πιστεύω πως πως η μέση της ταινίας ήταν λίγο messy (χεχεχε), και δεν κατάλαβαινα καθόλου γιατί εκτός από τον πρωταγωνιστή, έχουμε ακόμη έναν χαρακτήρα ο οπόιος διανύει την προσωπική του μεταμόρφωση. Θέλω να πω, η πρωταγωνίστρια της ταινίας θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η Cruz. Αυτό το οδοιπορικό που διάνυσαν ταυτόχρονα η δύο ήρωες μου φάνηκε κάπως άτσαλο, γιατί οι στόχοι τους δεν φαίνονταν να συνδέονται, μέχρι που ήρθε το τέλος. Όταν ο McQueen αποφάσισε να περάσει τη σκυτάλη στη φίλη του, μόνο τότε κατάλαβα την ύπαρξη του χαρακτήρα της Cruz, η οποία έμοιαζε άχρηστη μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Οπτικά, το CARS 3 είναι εξαιρετικό, όπως άλλωστε και τα prequels. Προσωπικά, έχω λατρέψει το character design από το 2006 ήδη, και θαυμάζω απίστευτα τον τρόπο που η Pixar έδωσε ζωή σε αυτοκίνητα. Επίσης, λατρεύω τις εικόνες παλιάς Αμερικής που βλέπουμε μέσα από πινακίδες, παλιές εκπομπές, και κάποια εγκαταλελειμμένα κτίρια. Για ένα έργο που αφορά αγωνιστικά αμάξια, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά καλαίσθητο.
Πριν δω την ταινία, δεν πίστευα καθόλου ότι θα τελείωνα έτσι το review μου, αλλά ναι, παιδιά, το CARS 3 είναι καλό. Αν και η μέση του φιλμ κάνει λίγο “κοιλιά”, το σύνολο σώζεται ωραία, οι χαρακτήρες εξελίσσονται, το μήνυμα είναι αρκετά ώριμο, και τέλος πάντων, έχει πλάκα. Να το δείτε.