Justice League #26

Justice League #26

Για το Justice League έχω χάσει εδώ και καιρό τις ελπίδες μου. Έχω παραδεχθεί ότι δεν μπορούμε να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Το DC Rebirth ανανέωσε κατά κόρον το ενδιαφέρον για τους περισσότερους τίτλους της εταιρείας, αλλά το JUSTICE LEAGUE δεν είναι ο flagship τίτλος που θα ήθελε (ή θα έπρεπε) να είναι.

Το τεύχος #26 μας εισάγει σε ένα νέο story arc (“Legacy”), που όπως σχεδόν όλα τα πρώτα τεύχη των storylines αυτής της σειράς, φαίνεται αρκετά υποσχόμενο και δυνατό. Μια ομάδα υπερηρωών από ένα δυστοπικό μέλλον, τους οποίους συνδέουν αρκετά στενοί δεσμοί με τα μέλη της Justice League, αποφασίζει να ταξιδέψει στο παρελθόν, προκειμένου να αποτρέψει το μέλλον αυτό να συμβεί.

Πολλά από τα στοιχειά που αφορούν στους μελλοντικούς ήρωες, καθώς και τον εχθρό τους, κεντρίζουν το ενδιαφέρον, τη στιγμή, όμως, που η πλοκή μεταφέρεται στο παρόν και στην ουσία του τίτλου, οι καλοδουλεμένοι χαρακτήρες αντικαθίστανται από προχειρογραμμένους διαλόγους και άψυχους ήρωες, ακόμη και αν αυτοί αποτελούν τους βασικούς πρωταγωνιστές του τίτλου. Τουλάχιστον, η επιστροφή του Pasarin στον τίτλο φέρνει αισθητή βελτίωση στην ποιότητα του οπτικού κομματιού του τεύχους.

Κακά τα ψέματα, το “Legacy”, μοιάζει να είναι ένα ακόμη “Days Of Future Past”, και το όποιο πάθος και ενθουσιασμό καταθέτει στον τίτλο ο συγγραφέας, δεν έχει βρει ακόμη τον τρόπο να το μεταδώσει στον αναγνώστη.