True Faith
Ιστορία
Ο Nigel Gibson είναι ένας έφηβος που μεγαλώνει στη Θατσερική Βρετανία. Του είναι αδύνατο να ακολουθήσει τους κανόνες της σχολικής ζωής, αυτοί, όμως, που τον εξοργίζουν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι τα μέλη της χριστιανικής μαθητικής ομάδας. Ο Nigel θεωρεί την πίστη τους παραληρηματική και τους ίδιους υποκριτές.
Απογοητευμένος, θα ανακαλύψει ότι το ραντεβού που έκλεισε με ένα γοητευτικό κορίτσι της ομάδας, είναι στην πραγματικότητα μία θρησκευτική συνάντηση σε μία παμπ. Έξαλλος, ο Nigel θα τους πει, χωρίς περιστροφές, ότι τους θεωρεί αφελείς και αποπροσανατολισμένους, εκεί, όμως, θα συναντήσει τον Terry Adair, έναν πρώην πιστό χριστιανό, ο οποίος έχασε τα λογικά του, όταν η γυναίκα του πέθανε πάνω στη γέννα. Ο Nigel θα ακολουθήσει τον Terry στο σπίτι του, όπου και θα ανακαλύψει ότι ο δεύτερος προγραμματίζει μια τρομοκρατική εκστρατεία, κατά την οποία θα σκοτώνει πάστορες και θα πυρπολεί εκκλησίες, ελπίζοντας έτσι να αναγκάσει τον Θεό να εμφανιστεί μπροστά του, ώστε… να τον σκοτώσει!
Με το δίλημμα να συμμετάσχει στην παράλογη σταυροφορία του Terry, ή να πεθάνει, o Nigel θα αναγκαστεί να γίνει συνένοχος του παρανοϊκού άντρα, ανακαλύπτοντας πως η “θρησκευτική” πίστη την οποία τόσο εχθρεύεται, δεν απαντάται μόνο στους κόλπους των πιστών.
Τι Μας Άρεσε
Το TRUE FAITH έχει εξαιρετικούς χαρακτήρες, τους οποίους παρουσιάζει με προσεκτικά δομημένες και καθόλου φλύαρες σκηνές. Η πλοκή του είναι εξίσου μετρημένη, σχεδόν χειρουργική ως προς την ακρίβειά της. Το ίδιο ισχύει και για τις στατικές σκηνές, σε σχέση με εκείνες της δράσης.
Αυτό που μου άρεσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι ότι ο Ennis είναι καταγγελτικός, χωρίς, όμως, να στηλιτεύει μονόπλευρα. Στο στόχαστρό του μπαίνει και η αντίπερα όχθη, καταγγέλοντας την ψυχοπαθολογία που, κάποιες φορές, απαντάται στους κόλπους των ορκισμένων εχθρών της θρησκείας. Επιτίθεται στην οργανωμένη θρησκεία, όχι για την ύπαρξή της αυτή καθαυτή, αλλά για την επιρροή της στους πάντες, πότε λόγω της τυφλής πίστης, και πότε λόγω της ματαίωσης που προκαλούν στον ανθρώπινο ψυχισμό, οι προσευχές που δεν εισακούγονται. Και είναι επιτυχία του αυτό, παρότι εύκολα καταλαβαίνεις που στέκεται ο ίδιος αναφορικά με το θέμα.
Οπτικά, το ζωγραφικό σχέδιο του Warren Fleece δεν εξαντλείται σε ευκολίες. Τα πρόσωπα είναι απόλυτα διακριτά, οι εκφράσεις τους εντυπωσιακά ζωντάνες, και παρότι τις σκηνές δράσεις του δεν τις λες και απάυγασμα δυναμικού σχεδίου, εν τούτοις δεν σε πετάνε εκτός κλίματος.
Τι Μας Ενόχλησε
Όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο Ennis, στην εισαγωγή της έκδοσης, το TRUE FAITH αποκαλύπτει στα σημεία του την απειρία του συγγραφέα του (ήταν μόλις η δεύτερη δημοσιευμένη δουλειά του). Ο ίδιος, βέβαια, είναι πιο σκληρός με τον εαυτό του, απ’ ό,τι θα είναι ο μέσος αναγνώστης, λέγοντας πως τα μόνο σημεία που του αρέσουν σήμερα, είναι εκείνα που έχουν χιούμορ ή βία. Η αυτοκριτική του είναι μάλλον υπερβολική. Ναι, υπάρχουν στιγμές που η αφήγηση και οι διάλογοι, θα μπορούσαν να είναι πιο εύστοχοι και πιο ρεαλιστικοί. Αυτές, όμως, οι στιγμές είναι λίγες, κι αν δεν είχα κάνει το λάθος να διαβάσω πρώτα τον – σχεδόν – απολογητικό πρόλογό του, ίσως κάποιες εξ αυτών να μην τις εντόπιζα καν.
Συνολική Εκτίμηση
Το TRUE FAITH είναι μια θρησκευτική σάτιρα, με έντονα στοιχεία τραγικότητας, γραμμένη και σχεδιασμένη έτσι, ώστε να προκαλεί προβληματισμό. Το comic δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά σε συνέχειες, το 1989, στην ενήλικη πολιτική ανθολογία CRISIS, της Fleetway. Ήταν το δεύτερο δημοσιευμένο έργο του Ennis, μετά τo TROUBLED SOULS.
Αν και προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων από θρησκευτικούς κύκλους, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί μόλις δύο μήνες μετά την κυκλοφορία του, προσωπικά το βρήκα στα σημεία του προκλητικό, όχι όμως και βλάσφημο, ώστε να εξηγούνται αυτές οι ακραίες αντιδράσεις. Ευτυχώς, η Karen Berger της Vertigo είχε την ίδια άποψη, με αποτέλεσμα να φροντίσει ώστε το 1997 να εκδοθεί ξανά το comic, σώζοντάς το από την εκδοτική λήθη.
Πιστεύω ότι, στην πραγματικότητα, το TRUE FAITH δεν μπορεί να εξοργίσει κανέναν, παρά μόνο τους φανατικούς και των δύο πλευρών. O Ennis διερευνά θεματικές που θα τον απασχολήσουν έντονα στο Preacher, όπως η οργανωμένη θρησκεία και η υποκρισία πιστών και μη, κυρίως, όμως, ο ανοιχτός, συνεχής “διάλογός” του με τον Θεό.
Παράλληλες Προτάσεις
Η σειρά PREACHER. Άντε και η τηλεοπτική σειρά PREACHER. Ίσως και το A CONTRACT WITH GOD του Will Eisner, καθώς αμφότερα έχουν ως κεντρική θεματική τη ματαίωση του ανθρώπου από τον Θεό, και τη συνεπακόλουθη αποκήρυξη του δεύτερου από τον πρώτο.