Despicable Me 3

Αααααχ, DESPICABLE ME, αυτή η σειρά… Όχι μόνο έχει φτάσει στο τρίτο sequel με υποσχέσεις για τέταρτο, αλλά έχει δώσει ζωή σε αυτή τη μάστιγα, τα Minions. Αν και έχω μία αδυναμία στους villain πρωταγωνιστές, αυτό δεν αρκεί για να διαφυλάξει την επιτυχία τριών ταινιών. Ο χαρακτήρας του Gru ανέβασε εκπληκτικά το επίπεδο του πρώτου φιλμ, αλλά αμφέβαλλα για το κατά πόσο μπορούσε να στηρίξει το DESPICABLE ME 3.

Το story έχει ως εξής: o Gru και η γυναίκα του, Lucy, απολύονται από την Anti-Villain League, έχοντας αποτύχει να καταστρέψουν τον μοχθηρό Balthazar Bratt. Ο τελευταίος είναι ένας πρώην ηθοποιός τηλεοπτικού show των 80s, όπου έπαιζε ένα κακό αγόρι και, όταν το show ακυρώθηκε, εκείνος αποφάσισε να συνεχίσει το ρόλο του. Όσο ο Gru προσπαθεί να χωνέψει την ήττα του, ένας κύριος τον πληροφορεί για την ύπαρξη ενός δίδυμου αδερφού, ο οποίος θέλει μάλιστα να τον γνωρίσει. Ο συμπαθητικός και μαλθακός Dru ζητάει από τον Gru να του μάθει τη σκηνή του εγκλήματος, για να τιμήσει τη μνήμη του πατέρα του, και μαζί θα προσπαθήσουν να κλέψουν ένα τεράστιο διαμάντι από τον Balthazar Bratt.

Μαζί με το βασικό plot έρχονται και μερικά side stories, όπου η Lucy προσπαθεί να κάνει τις κόρες του Gru να την αγαπήσουν, η μικρούλα Agnes ψάχνει ένα μονόκερο και τα Minions παρατάνε τον Gru, μέχρι να συνειδητοποιήσουν ότι τους λείπει πολύ και να επιστρέψουν πίσω.

Η ταινία δεν ήταν χάλια. Ήταν ΟΚ, απλά απευθυνόταν σε παιδάκια που είναι το πολύ 8 χρονών. Οι αναφορές στην 80s και 90s κουλτούρα ήταν μια καλή προσπάθεια και ορισμένες φορές ήταν πραγματικά αστείες, αλλά δεν αρκούσαν για να σώσουν τη σειρά των αμέτρητων gags που προσπαθούσαν να μοιάζουν με ταινία. Θέλω να πω, το DESPICABLE ME 3 είναι σαν κάποιος να έχει πολλά μικρά κομμάτια σκληρής πλαστελίνης και να προσπαθεί να τα πιέσει μαζί, ώστε να βγάλει ένα συμπαγές κομμάτι. Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι ταινίες λειτουργούν σπάνια έτσι.

Παρ’ όλα αυτά, μέσα στα τόσα gags κάποια είναι όντως επιτυχημένα και κάπου στο σύνολο εμφανίζεται μια εξαιρετική σκηνή με τα Minions (δεν το πιστεύω ότι γράφω αυτήν την πρόταση με τα ίδια μου τα χέρια) στη φυλακή και με μουσική υπόκρουση από τον Bruno Mars. Ήταν πάνω στο σημείο όπου αναρωτιόμουν αν θα γινόταν να αφήσω την ταινία στη μέση και να σας φτιάξω ένα ψεύτικο review που βασίζεται μόνο στην αρχή της. Μη με κρίνετε, δε θα το έκανα ποτέ.

Όσον αφορά στο animation, η ταινία είναι αλάνθαστη. Τα πλάνα είναι ενδιαφέροντα και τα designs τέλεια, αν εξαιρέσουμε βέβαια τα Minions, τα οποία βρίσκω κακάσχημα. Όμως το υπόλοιπο σύμπαν είναι ωραία σχεδιασμένο: οι πύργοι, τα υπόγεια, τα οχήματα, όλα έχουν ενδιαφέρον. Σίγουρη απόλαυση στο DESPICABLE ME 3 είναι η φάτσα του Balthazar Bratt, ο οποίος έχει το look ενός δεκάχρονου παιδιού στα 90s, στο σώμα ενός 35άρη. Πολύ καλή σύλληψη, οφείλω να ομολογήσω, ήταν και ο δίδυμος αδερφός του Gru, ο οποίος διέθετε μια υπέροχα γελοία κόμη. Οι character designers έκαναν πολύ καλή δουλειά και πιστεύω ότι κι άλλες παραγωγές blockbuster animation θα έπρεπε να παραδειγματιστούν και να δοκιμάσουν να “τσαλακώσουν” παραπάνω τους χαρακτήρες τους. Δε χρειάζεται να είναι όλοι λείοι και όμορφοι.

Το DESPICABLE ME 3 βλέπεται και υπάρχουν και κάποιες σκηνές που είναι πράγματι αστείες. Εγώ προτείνω να πληρώσουμε κάποιον να κάνει compilation τις συγκεκριμένες στιγμές, έτσι ώστε να μπορούμε να απολαύσουμε την ταινία χωρίς την ταινία τριγύρω. Μια ιδέα είναι.