Uncanny Avengers #29

Uncanny Avengers #29

Το comic που μέσα σε τέσσερα χρόνια κυκλοφόρησε τρία πρώτα τεύχη φτάνει στο νούμερο #29, πράγμα που, στην εποχή των συνεχών reboots, μοιάζει με άθλο και σίγουρα του αξίζουν συγχαρητήρια. Μετά το χειροκρότημα, λοιπόν, να σημειώσω πως, δυστυχώς, αυτό δεν σημαίνει και πολλά όσον αφορά την ποιότητα της σειράς.

Το μεγαλύτερο μέρος του τεύχους αναλώνεται στη μάχη μεταξύ ομάδας και Juggernaut, ενώ το φινάλε βρίσκει ένα μέλος των Avengers στο νοσοκομείο κι ένα άλλο εκτός ομάδας. Σεναριακά, με ενόχλησε η στερεοτυπική και μονόπλευρη αποτύπωση των χαρακτήρων καθώς και η βαρετή, απ’ όλες τις απόψεις, πλοκή. Όσον αφορά στο σχέδιο του Sean Izaakse, χωρίς να είναι κακό, δεν υπήρξε ούτε μία σελίδα του που να μου τράβηξε πραγματικά το ενδιαφέρον. Στις σελίδες, όμως, που έχει αναλάβει ο Juanan Ramirez τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, καθώς τα πρόσωπα των ηρώων είναι σοκαριστικά κακοσχεδιασμένα.

Ουσιαστικά, το τεύχος μοιάζει σαν να παράχθηκε στον αυτόματο πιλότο. Σαν κολλάζ από τυχαίες superhero ιστορίες ή σαν σκουριασμένες χιλιοειπωμένες ιδέες που βγαίνουν από κάποιο συρτάρι, για να εξελιχθούν με το ζόρι σε κάτι νέο. Είναι άνευρο, ανιαρό, με μέτριο artwork που ώρες-ώρες γίνεται κακό και συνολικά δεν ξεφεύγει καθόλου από τα πλαίσια του προβλεπόμενου. Σα να ξέρεις τι θα συμβεί από το εξώφυλλο, οπότε δεν υπάρχει λόγος να το διαβάσεις.

Συνεπώς, η ακύρωση που έρχεται με το τεύχος #30, αφού όλες οι ομάδες των Avengers θα ενωθούν σε ένα comic στο AVENGERS #675, στην περίπτωση των UNCANNY AVENGERS μοιάζει πραγματικά λυτρωτική.