Top 100 Marvel Comics

Spectacular Spider-Man (DeMatteis/S. Buscema)

Είναι δύσκολο να γράψω για comics αυτής της περιόδου, καθότι μου έχουν εντυπωθεί από πολύ μικρή ηλικία, δίχως να έχω ακόμη αντίληψη του τι σημαίνει ψυχολογικό τραύμα, διαταραχή, παραφροσύνη – πόσο μάλλον ότι κάτι τέτοιο μπορούσε να προσβάλει τους υπερήρωές μου.

Ο ανθρώπινος ψυχισμός βρίσκεται στο κέντρο όλων σχεδόν των ιστοριών που έγραψε ο J.M. DeMatteis για τον τίτλο (με μικρά, σαχλά, πιθανώς αναγκαία διαλείμματα, όπως η ιστορία με τον Puma). Η πιο χαρακτηριστική είναι, φυσικά, το “The Child Within”, όπου παρακολουθούμε τρεις διαταραχές να ξεπλέκονται παράλληλα κι αλληλένδετα: του Harry Osborn, αναφορικά με την “κληρονομιά” του πατέρα του και τον θάνατό του ως Green Goblin στα χέρια του Spider-Man, του Peter Parker, αναφορικά με τον θάνατο των γονιών, του θείου και πολλών φίλων του, και του Vermin, ως αποτέλεσμα της σεξουαλικής κακοποίησης από τον πατέρα του και τα γενετικά πειράματα στα οποία τον υπέβαλε ο Baron Zemo. Πέραν του συγκεκριμένου storyline, η πλοκή επεκτείνεται και σε επόμενα τεύχη.

Το “Funeral Arrangements” ασχολείται με το (φαινομενικά) περιθανάτιο ξέσπασμα του Vulture, ο οποίος ξέρει πως πεθαίνει από καρκίνο κι έτσι προσπαθεί, με μάλλον βίαιους και ατυχείς τρόπους, να καθαρίσει τη συνείδησή του, μεταξύ άλλων αναζητώντας συγχώρεση από τη θεία May, για τον φόνο ενός αγαπημένου της προσώπου.

Τα τελευταία τεύχη του DeMatteis, παρ’ ότι μέρος ενός multi-title event με συγγραφείς τους Tom DeFalco και David Michelinie (“Maximum Carnage”), πάλι αφορούν στην ακραία ψυχική διαταραχή, όταν αυτή μπορεί να λάβει τεράστια κλίμακα, χάρη στις υπερδυνάμεις, με πυρήνα τη σύγκρουση Venom-Carnage.