Top 100 Marvel Comics

New Mutants (Claremont/Sienkiewicz)

Έχει καταντήσει κλισέ: Κάθε φορά που κάποιος γράφει για το πέρασμα του Bill Sienkiewicz σε αυτόν τον τίτλο, αναφέρεται στο σοκ του αναγνώστη εκείνης της εποχής, ο οποίος, ανοίγοντας το τεύχος #18, βρέθηκε αντιμέτωπος με αυτό!

Πώς αλλιώς, όμως, να περιγράψεις το πολιτισμικό σοκ εκείνου του “έρμου” του αναγνώστη, που εν έτει 1983, έπρεπε, κάπως, να διυλίσει τη μετάβαση από το ορθόδοξο, mainstream σχέδιο του Bob McLeod και στη συνέχεια του Sal Buscema, στις avant-garde εμπνεύσεις του Sienkiewicz; Φυσικά, σε καμία περίπτωση, δεν υπονοώ ότι ο εν λόγω αναγνώστης κακόπεσε, το αντίθετο μάλιστα. Αν η τεχνοτροπία του Sienkiewicz ιδιαζόντως ταίριαζε στον vigilante Moon Knight, εδώ έμοιαζε με ένα πείραμα, τολμηρό και αναμφίβολα αναπάντεχο. Τα panels βγήκαν από τα παραδοσιακά τους καλούπια και αναμορφώθηκαν, με μία ρευστότητα, στην οποία ακόμη και τα sound effects αποτελούσαν, πλέον, δομικό στοιχείο του artwork.

Παράλληλα, με έναν μαγικό τρόπο, το σενάριο του Claremont έμοιαζε να ακολουθεί αυτή τη νέα πραγματικότητα, αν και η πλοκή και το characterization δεν παρουσίαζαν καμία απόκλιση από τα στερεοτυπικά μοτίβα, σήματα κατατεθέντα του στιλ γραφής του. Ο Sienkiewicz δεν έμεινε για πολύ στον τίτλο, μόλις ένα χρόνο και κάτι. Μέσα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, όμως, το NEW MUTANTS βρέθηκε στο καλλιτεχνικό του απόγειο, παραμένοντας, μέχρι τις μέρες μας, σημείο αναφοράς για τολμηρές αποφάσεις από τις – εν γένει, άτολμες – ηγεσίες των μεγάλων εταιριών.