The Road To #1000
San Diego Comic-Con 1985. Ενώ όλος ο κόσμος απολαμβάνει το πρωινό του, ο Alan Moore, όρθιος, έχει πιάσει από τον λαιμό το θρυλικό editor της DC, Julius Schwartz και τον απειλεί: “Αν αφήσεις οποιονδήποτε άλλο, εκτός από ‘μένα, να γράψει αυτή την ιστορία, θα σε σκοτώσω!”. Ποιά ιστορία θα μπορούσε να δημιουργήσει τέτοια ένταση (όσο και αν η κίνηση ήταν, μάλλον, “θεατράλε”) ανάμεσα στους δύο άνδρες; Ποιά άλλη, από την τελευταία ιστορία του Superman! Γιατί τελευταία; Ας κάνουμε, μια σύντομη αναδρομή.
Με το CRISIS ON INFINITE EARTHS σε πλήρη εξέλιξη, στα μέσα του 1985, ο τότε Superman editor, Julius Schwartz, αποφάσισε ότι, πριν παραδώσει τα ηνία του αγαπημένου ήρωα και των τίτλων ACTION COMICS και SUPERMAN, στον John Byrne, το φθινόπωρο του 1986, θα έκανε κάτι πρωτοποριακό. Η ιστορία που θα δημοσιευόταν στα δύο τελευταία τεύχη της θητείας του, θα ήταν όχι απλά η τελευταία του ως editor, αλλά και η τελευταία του ήρωα. Του pre-Crisis Superman, όπως τον είχε γνωρίσει, για σχεδόν πέντε δεκαετίες, το αναγνωστικό κοινό. Η λεγόμενη never-ending battle θα είχε ένα πραγματικό τέλος και (συμπτωματικά;) η τελευταία ιστορία θα δημοσιευόταν στον τίτλο που είχε δημοσιευθεί και η πρώτη, αφού το πρώτο μέρος θα φιλοξενούνταν στο SUPERMAN #423 ενώ το δεύτερο στο ACTION COMICS #583.
Εκείνο, λοιπόν, το πρωινό του 1985, ο Schwartz ενημέρωνε τον Moore ότι δεν είχε σταθεί δυνατό να γράψει την ιστορία ο Jerry Siegel (αφού είχε γράψει την πρώτη, θα ήταν ταιριαστό να γράψει και την τελευταία), εξ ου και η αντίδραση του Moore. Δεν ξέρουμε, βέβαια, πόσο ρόλο έπαιξε η απειλή του Moore. Αυτό που, με βεβαιότητα, έπαιξε τον σπουδαιότερο ρόλο ήταν ότι, εκείνη την εποχή, ο Moore ήταν – πιθανότατα – ο πιο περιζήτητος συγγραφέας, έχοντας ήδη στο ενεργητικό του τα MIRACLEMAN, V FOR VENDETTA και SWAMP THING (για την ιστορία, το πρώτο τεύχος του WATCHMEN θα κυκλοφορούσε ταυτόχρονα με το “Whatever Happened to the Man of Tomorrow”).
Και μπορεί για την εύρεση του συγγραφέα να κόπιασε αρκετά ο Schwartz, αλλά για τον σχεδιαστή δεν υπήρξε ποτέ δεύτερη σκέψη. Ο Curt Swan υπήρξε, για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, ο απόλυτος Superman artist, σχεδιάζοντας ιστορίες για κάθε πιθανό τίτλο που εμφανιζόταν ο δημοφιλής ήρωας. Οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν ότι αποτελεί τον κορυφαίο Superman artist όλων των εποχών, οπότε το να σχεδιάσει την “τελευταία” ιστορία του Man Of Steel μιας εποχής που σημάδεψε ο ίδιος, ήταν η αυτονόητη επιλογή. Τα μελάνια ανέλαβαν ο νεαρός, τότε, George Perez, για το SUPERMAN #423, και ο βετεράνος Kurt Schaffenberger, για το ACTION COMICS #583, ενώ για τα εξώφυλλα κλήθηκε ο Murphy Anderson, σε ένα τελευταίο Swanderson team-up.
Η ιστορία λαμβάνει χώρα δέκα χρόνια μετά την εξαφάνιση του Superman, με τη Lois Lane (που, πλέον, είναι παντρεμένη και έχει αλλάξει το όνομά της σε Lois Elliot) να αφηγείται σε έναν νεαρό δημοσιογράφο, το πώς έζησε τις τελευταίες μέρες του Superman. Η αφήγηση αρχίζει με ένα βίαιο αμόκ του Bizarro και θα συνεχίσει με την εμφάνιση πολλών villains, όπως οι Toyman, Prankster, Brainiac, αλλά και ηρώων, όπως η Legion of Super-Heroes. Η κατάληξη θα είναι η πολιορκία του Fortress of Solitude (στο οποίο, ο Superman έχει μαζέψει τα αγαπημένα του πρόσωπα) από τους εχθρούς του Superman, και, φυσικά, η τελική μάχη με τον υπαίτιο όλων αυτών των γεγονότων.
Δεν είναι σκοπός αυτού του αφιερωματικού άρθρου να σταθεί στην ιστορία αυτή καθαυτή. Για αυτό, μπορείτε να διαβάσετε το υπέροχο άρθρο του Δημήτρη Σακαρίδη. Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι το “Whatever Happened To The Man Of Tomorrow” δεν είναι μόνο ένα αριστούργημα, που πολλοί θεωρούν, ίσως, την κορυφαία ιστορία του Superman, αλλά και το αγαπημένο μου comic όλων των εποχών. Αυτό που πάντα με μάγευε, ήταν, από τη μία, το πόσο έντονα και πειστικά ήταν τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών (πόσο ισχυρή εικόνα είναι ένας βουρκωμένος Superman;) και από την άλλη, το ότι πετυχαίνει διάνα στοn βασικό του στόχο, δηλαδή, να δώσει ένα πραγματικό φινάλε στην ιστορία του Superman. Κλείνει τους ανοιχτούς λογαριασμούς, μας δείχνει τη μοίρα των βασικών πρωταγωνιστών (ίσως με υπερβολικό αριθμό θανάτων) και κλείνει – κυριολεκτικά – το μάτι στον αναγνώστη, για ένα πραγματικό happy end που σε γεμίζει.
Κι έτσι, το τεύχος #583 του ACTION COMICS, έκλεινε έναν πολύ μεγάλο κύκλο, που κράτησε κάτι παραπάνω από 48 χρόνια. Αλλά, προφανώς, η ιστορία του περιοδικού δεν σταμάτησε εκεί. Είμαστε ακόμα στου δρόμου τα μισά. Η post-Crisis εποχή ερχόταν με φόρα και με τον John Byrne στο τιμόνι. Και ο πιο ιστορικός comic τίτλος θα ήταν, φυσικά, παρών.
