Barbarella #1

Barbarella #1

Πριν ξεκινήσω, να ξεκαθαρίσω ότι το παρόν review είναι αρκετά… “tabula rasa”. To αρχικό comic δεν το έχω διαβάσει ποτέ και το έτος που είδα την ταινία συναγωνίζεται, σε απόσταση με το παρόν, το έτος παραγωγής της (1968, πριν από μισό αιώνα!).

Ομολογουμένως, δύο πράγματα με τράβηξαν στην πρόσφατη ενσάρκωση της Barbarella. Το πρώτο ήταν το σαγηνευτικό εξώφυλλο του Kenneth Rocafort. Αν και το “κυρίως, για το λαουτζίκο”, το εξώφυλλο αυτό είναι ένα από τα καλύτερα εκ των 21 variants που βγήκαν. Το δεύτερο ήταν το όνομα του αξιόλογου Mike Carey, ως συγγραφέα.

Λοιπόν, τι έχουμε εδώ; Η αίσθησή μου είναι πως έχουμε ό,τι θα περιμέναμε από την Barbarella. Με το ξεκίνημα της σειράς, η πρωταγωνίστρια συλλαμβάνεται και καταδικάζεται για το προφανές “έγκλημα”: είναι μια αναπαραγωγικά λειτουργική γυναίκα! Αφού τη στέλνουν σε φυλακές που μοιάζουν τόσο σάτιρα της πατριαρχίας όσο και παρωδία του BITCH PLANET, συναντά μια έγκλειστη, ονόματι Quire (με το μαλλί του Quentin, θα έλεγα…). Εκεί, αναστατώνουν τα πάντα και, φυσικά, επιχειρούν να δραπετεύσουν.

Το σχέδιο του Kenan Yarar είναι ευχάριστο στο μάτι. Μου δίνει την εντύπωση μιας “τραχύτητας” που παραπέμπει σε ευρωπαϊκό στιλ, σε αντίθεση με τη συνηθισμένη (και αναμενόμενη, ίσως) “γυαλάδα” των αμερικανικών comics.

Διαστημικός σουρεαλισμός και αισθησιασμός. Νομίζω πως η Barbarella επέστρεψε!