Rise Of The Black Panther #1

Δε διαβάζω superhero comics. Πολύ σπάνια τσεκάρω κάποιο τεύχος ή πάω να δω κάποια ταινία. Νιώθω πως μπαίνω σε σύμπαντα με τόσο πλούσια ιστορία, ακατανόητα για μένα, και νιώθω ένοχη για την έλλειψη γνώσεών μου. Το RISE OF THE BLACK PANTHER #1 άρχισα να το ξεφυλλίζω, απλά και μόνο επειδη είχε όμορφο εξώφυλλο και, εφόσον η ταινία βγαίνει σε λιγότερο από ένα μήνα, ήθελα να ξέρω λίγο τι μου γίνεται. Κι ενώ περίμενα να το διαβάσω διαγώνια, μέσα σε ένα τέταρτο, το έργο των Evan Narcisse και Paul Renaud αποτέλεσε τελικά μια πολύ καλή και αργή ανάγνωση.

Η υπόθεση ξεδιπλώνεται μέσα από τις διηγήσεις της Queen Ramonda, θετής μητέρας του Black Panther T’Challa, η οποία ξεκινά να αφηγείται από τη στιγμή συνάντησης του Captain America και του βασιλιά Azzuri, παππού του T’Challa, από τον κοινό τους αγώνα κατά της Hydra, τη φιλία που ακολούθησε, για να φτάσει τελικά στη βασιλεία του γιου του, T’Chaka, και της πρώτης γυναίκας του, N’Yami. Το σενάριο στάθηκε αρκετή ώρα στο ζευγάρι και στο γάμο τους, ώστε ο αναγνώστης να νιώσει το κενό που αφήνει ο θάνατος της N’Yami. Παράλληλα, παρακολουθούμε τη Hydra με επικεφαλής τον Baron Stucker, να προσπαθούν να εισβάλλουν στην κρυμμένη πόλη της Wakanda, βασίλειο των Black Panthers και μοναδική πηγή του πολύτιμου Vibranium steel. Η αφήγηση τελειώνει με τη δολοφονία του T’Chaka και την απελπισία που κυκλώνει τον T’Challa, τον νέο Black Panther, ακόμα παιδί.

Γύρισα την τελευταία σελίδα, εκνευρισμένη που η συνέχεια δεν κυκλοφορεί ακόμα. Το πρώτο τεύχος μου άρεσε πραγματικά και μου επέτρεψε να καταλάβω τα πάντα, χωρίς να έχω ξαναδιαβάσει ιστορίες του Black Panther. Αν και το συγκεκριμένο τεύχος δεν αποτελεί παρά μόνο μία εισαγωγή σε ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει, πιστεύω πως το focus στην οικογένεια και στην ιστορία της Wakanda δίνουν στον αναγνώστη ένα σοβαρό λόγο να νοιαστεί για το μέλλον αυτής της πόλης και του βασιλιά της.

Λάτρεψα επίσης την ποσότητα κειμένου που είχα για διάβασμα. Λατρεύω τα comics, αλλά έχω μόνιμο παράπονο το πόσο γρήγορες αναγνώσεις μπορεί να κάνει κανείς όταν οι διάλογοι λιγοστεύουν. Χαίρομαι όταν περνάω χρόνο πάνω σε κάτι καλό. Το RISE OF THE BLACK PANTHER #1 είναι πραγματικά πλούσιο σε λέξεις, χωρίς όμως αυτό να παίρνει πάνω χέρι στο σχέδιο.

Όσον αφορά στο σχέδιο λοιπόν, ο Paul Renaud έχει κάνει θαυμάσια δουλειά. Παραμένοντας αρκετά κλασικό σε ό,τι αφορά στα character designs, κάνει τη διαφορά με πολύ όμορφες υφές που θυμίζουν δουλειά στο χέρι και εξαιρετικά σκηνογραφημένα panels. Τα backgrounds είναι απίστευτα όμορφα και δεν υπάρχουν τσιγκουνιές: τα πλάνα ποικίλλουν, οι χαρακτήρες επίσης. Όμορφες ατμόσφαιρες δημιουργεί επίσης ο Paul Renaud στο χρώμα, με μια παλέτα αρκετά γήινη, πλην όμως ενδιαφέρουσα.

Το RISE OF THE BLACK PANTHER #1 αξίζει το χρόνο και τα χρήματά σας. Με μόνο του μειονέκτημα ότι δε μας έχει γνωρίσει ακόμα καλά τον πρωταγωνιστή του, μα έχοντας βάλει τις βάσεις για μια καλή συνέχεια, με έχει πείσει να βρω το χρόνο να διαβάσω μέχρι το 6ο και τελικό τεύχος. Ο Evan Narcisse καταφέρνει να δέσει τον αναγνώστη με την πόλη της Wakanda και νιώθω πως πρέπει οπωσδήποτε να μάθω πως θα εκτυλιχθεί η ιστορία της.