Rise Of The Black Panther #2

Rise Of The Black Panther #2

Το δεύτερο τεύχος του RISE OF THE BLACK PANTHER έβαλε σε pause τον ενθουσιασμό που μου είχε αφήσει το πρώτο. Έχοντας ήδη εξερευνήσει τους προγόνους και την παιδική ηλικία του T’Challa, φτάνουμε στο σημείο όπου παίρνει τη βασιλεία από τον θείο του, κι έρχεται αντιμέτωπος με ένα σημαντικό δίλημμα: Θα συνεχίσει να προφυλλάσσει την πόλη της Wakanda, κρατώντας την κρυμμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, ή θα ανοίξει τις πόρτες της για να βρει συμμάχους;

Η απάντηση έρχεται αναγκαστικά, όταν ο T’Challa ανακαλύπτει πως πολλοί πολίτες έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς τα τελευταία χρόνια. Στην προσπάθειά του να τους βρει, δεν μπορεί παρά να συμμαχήσει με τον Namor, το βασιλιά της Atlantis, τον οποίο πρέπει αναγκαστικά να εμπιστεύτει.

Ό,τι λάτρεψα στο ντεμπούτο της σειράς, υπήρχε και εδώ, αλλά σε μικρότερερες δόσεις. Το σχέδιο παραμένει πολύ καλό, μα η σκενοθεσία γίνεται πιο συνηθισμένη, με λιγότερη ποικιλία στα panels. Μου έλλειψε το να γυρνάω μια σελίδα και να θαμπώνομαι λιγάκι. Επίσης, το πλούσιο κείμενο που τόσο μου άρεσε στο προηγούμενο τεύχος, εδώ μου φάνηκε κάπως μπουκωμένο. Ένιωσα πως οι συγγραφείς ήθελαν να εξηγήσουν κάθε λεπτομέρεια της λειτουργίας και τεχνολογίας των Black Panther, να μας δικαιολογήσουν κάθε βήμα και απόφαση του ήρωα. Κι ενώ αυτό δεν είναι δείγμα κακής γραφής, είναι αρκετά αχρείαστο και ωθεί τον αναγνώστη να αναρωτηθεί για πράγματα που δεν θα έπρεπε να τον απασχολούν.

Παρ’ όλα αυτά, το RISE OF THE BLACK PANTHER συνεχίζει να είναι μια καλή σειρά, και δεδομένου ότι ο πρωταγωνιστης είναι πραγματικά σύγχρονος και έξυπνος, οι προβληματισμοί της ιστορίας ακολουθούν το παράδειγμά του.