Black Panther: The Sound And The Fury #1

Η ταινία του Black Panther έχει βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες, οπότε καλό θα ήταν να προετοιμαστείτε για βαρετές σειρές με τον εν λόγω χαρακτήρα, γιατί, από ότι φαίνεται, η Marvel σκοπεύει να βγάλει λεφτά χωρίς κόπο για ακόμη μια φορά.

Στο πρώτο τεύχος του BLACK PANTHER: THE SOUND AND THE FURY, βλέπουμε τον Black Panther όχι στην Wakanda, αλλά στο Dubai, σε διπλωματική αποστολή. Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, η πόλη δέχεται επίθεση από τον Klaw, ο οποίος απειλεί να τα κάνει όλα λαμπόγυαλο, με ένα υπερσύγχρονο όπλο που προκαλεί σεισμικές δονήσεις, αν δεν ανταμειφθεί με μερικά δισεκατομμύρια. Έτσι, ο T’Challa θα κληθεί να φορέσει, για ακόμη μια φορά, τη στολή του και να επαναφέρει την τάξη στο χάος που προξένησε ο Klaw.

Αν μαντέψατε ήδη, από την (ομολογουμένως βαρετή) παραπάνω σύνοψη, ότι το τεύχος είναι γεμάτο με κλισέ, τότε σίγουρα είστε πολύ εύστροφος και έμπειρος αναγνώστης. Αν, από την άλλη, γνωρίζοντας την πολιτική και τα εμπορικά κόλπα της Marvel, είχατε προβλέψει ότι το comic αυτό θα ήταν μια φτηνή εκμετάλλευση του ονόματος του ήρωα, λόγω της νέας του ταινίας, πριν καν ξεκινήσετε να διαβάζετε την κριτική μου, τότε πιάνετε πουλιά στον αέρα. Αν δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω, μην το πάρετε και πολύ προσωπικά: δεν λέω ότι είστε χαζοί, απλώς ότι δεν έχετε διαβάσει πολλή Marvel.

Τί να πρωτογράψει κανείς για αυτό το τεύχος; Ότι η ιστορία είναι εξαιρετικά ρηχή, χωρίς ανατροπές, χωρίς την παραμικρή στάλα ενδιαφέροντος; Ότι οι διάλογοι στερούνται κάθε ίχνους πρωτοτυπίας και οι χαρακτήρες μιλούν λες και είναι στον μεσαίωνα; Ότι το σχέδιο είναι καλούτσικο, αλλά όχι τίποτα το καινοτόμο; Όλα αυτά, δυστυχώς, αληθεύουν. Διότι το THE SOUND AND THE FURY, ουσιαστικά, είναι φτιαγμένο απλώς για να πουλήσει, με την Marvel να εκμεταλλεύεται την κυκλοφορία του BLACK PANTHER στις αίθουσες, για να βγάλει το δολαριάκι της, γρήγορα και χωρίς κόπο. Ο Black Panther είναι ο κλισέ δυναμικός ήρωας, η περιπέτειά του είναι μια κλισέ περιπέτεια και ο κακός και τα τσιράκια του είναι οι κλισέ κακοί, με αποτέλεσμα το τεύχος να έχει τα μαύρα του τα χάλια (και ναι, pun intended).

Ίσως κάποιος να πει ότι τα τεύχος απευθύνεται σε μικρές ηλικίες και πως για αυτόν τον λόγο συγχωρείται η απλοϊκότητα του, αλλά η συγκεκριμένη δικαιολογία έχει καταντήσει εντελώς ανούσια, σε έναν κόσμο στον οποίο παιδιά μεγαλώνουν βλέποντας YOUNG JUSTICE και JUSTICE LEAGUE (την animated σειρά, όχι την ταινία) και διαβάζοντας ένα σωρό αξιόλογες σειρές comics. Το THE SOUND AND THE FURY είναι κάτι το οποίο δεν αξίζει τον χρόνο κανενός, ούτε ενήλικα, ούτε εφήβου, ούτε παιδιού. Sorry, Marvel, ξέρω ότι φαντάζω λίγο ωμός, αλλά νισάφι πια με αυτού του είδους τις κυκλοφορίες!

Υ.Γ.: Αν εκεί στην Marvel είχατε λίγο χιούμορ, θα ονομάζατε το τεύχος  THE SOUND AND THE FURRY, αλλά πού τέτοια τύχη;