Ιστορίες Από Την Αλληλογραφία Αναγνωστών

Για πολλές δεκαετίες, η στήλη των αναγνωστών ήταν αναπόσπαστο κομμάτι των διάσημων και μη comics, όπου editors και writers παρακινούσαν τους αναγνώστες να στείλουν τα δικά τους γράμματα, εκφράζοντας τις γνώμες τους για τα τεύχη που έπαιρναν στα χέρια τους. H σταδιακή συρρίκνωση της στήλης αλληλογραφίας των αναγνωστών από τους μεγάλους γίγαντες της βιομηχανίας των comics ωθεί πολλούς να σκεφτόμαστε τα λεγόμενα fan mails με τρόπο νοσταλγικό, ως σημεία μιας πιο αθώας εποχής, αλλά στην πραγματικότητα, μπορεί κανείς να βρει πολλές ομοιότητες μεταξύ των fan mails και των συζητήσεων που γίνονται σήμερα σε σχόλια των comics sites, σε comics fora, καθώς και στα social media. Kαι τότε, όπως και τώρα, οι αναγνώστες πρότειναν τρόπους βελτίωσης μιας ιστορίας, εξέφραζαν τον θαυμασμό τους για μια πλοκή ή έναν χαρακτήρα ή φανέρωναν τη δυσαρέσκεια τους για κάτι που είχε συμβεί. Η διαφορά είναι ότι πλέον ο καθένας μπορεί ανέξοδα να κάνει αυτά τα πράγματα στο διαδίκτυο, ενώ τότε οι editors επέλεγαν τι θα δημοσιευτεί και τι όχι.

Κι όμως, ένα από τα πιο θετικά στοιχεία του εξαιρετικά ενδιαφέροντος Regression της Image είναι ότι διατηρεί την στήλη των αναγνωστών, η οποία μου υπενθύμισε ένα από τα πιο θετικά στοιχεία των fan mails που δύσκολα το βρίσκεις πλέον. Κι αυτό είναι η ευκαιρία να βρεις καλογραμμένες και συναρπαστικές αναλύσεις από φανατικούς των comics, που πολλές φορές έφταναν σε σημεία εξαιρετικής δημιουργικότητας και ευφυΐας. Και, καθώς πρόσφατα ανακάλυψα ένα άρθρο που ανέλυε τις λογοτεχνικές προτιμήσεις του διάσημου συγγραφέα George R.R. Martin, βάσει των fan mails που έστελνε τη δεκαετία του ‘60 στην Marvel, αποφάσισα να γράψω δύο λόγια για τα γράμματα των αναγνωστών, παρουσιάζοντας μερικά από κάποιους άσημους τότε θαυμαστές, οι οποίοι κατέληξαν όχι μόνο να γίνουν μέλη της βιομηχανίας που τόσο αγαπούσαν, αλλά και να αλλάξουν την πορεία των comics.

Ίσως η πιο αστεία ιστορία σχετικά με γράμμα αναγνώστη να ανήκει στον Geoff Johns, o οποίος είχε γράψει τον Απρίλιο του 1996 στην DC, αναφορικά με το τεύχος SUPERBOY #20, από το Clarkston του Michigan, μια πόλη που αριθμεί ίσα-ίσα 890 κατοίκους. Ο Johns εκφράζει το θαυμασμό του για το τεύχος, καθώς και για το νέο look του Aquaman, και φαίνεται να πιστεύει ότι ο Superboy είναι κλώνος του Lex Luthor. Η απάντηση που έλαβε σχετικά με το θέμα δεν είναι ενθαρρυντική, αλλά μάλλον δεν το έβαλε κάτω, καθώς κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους writers της DC και, φυσικά, ανανέωσε την ιστορία του Superboy στους Teen Titans, όπου και αποκαλύφθηκε ότι δημιουργήθηκε από το DNA και τα πειράματα του ευφυούς ανταγωνιστή του Superman.

H ιστορία ενός αναγνώστη της DC που εξέθεσε τις ιδέες και προβληματισμούς του πρώτα στη στήλη των αναγνωστών, πριν αποφασίσει να αλλάξει την βιομηχανία μόνος του, δεν περιορίζεται μόνο στον Johns. Για την ακρίβεια, ο εξαιρετικός Todd McFarlane ήταν λιγότερο ενθουσιώδης και περισσότερο δεικτικός στα δικά του γράμματα προς την DC. Στο SECRETS OF HAUNTED HOUSE #44, o νεαρός McFarlane εκφράζει την ικανοποίηση του για κάποιες ιστορίες, αλλά παραπονιέται για την απουσία της στήλης των αναγνωστών(μαζί σου Todd!) και, μάλιστα, αναφέρει ότι, επειδή αυτό το καλοκαίρι θα είναι απασχολημένος με αγώνες μπάσκετ, είναι πιθανόν να σταματήσει να διαβάζει τη σειρά, αν η στήλη δεν επιστρέψει. Τα γράμματα συνέχισαν και, μάλιστα, το 2012, σε ένα γράμμα αναγνώστη για το THE HAUNT #23 της Image, ο McFarlane απάντησε ότι είχε στείλει περίπου 50 γράμματα στη DC για διάφορους τίτλους, συμπεριλαμβανομένου και του Superman. Επειδή, όμως, γνώριζε ότι θα ήταν δύσκολο να δημοσιευτεί σε μεγάλους τίτλους, έριξε την προσοχή του στους μικρότερους.

Αλλά και στο στρατόπεδο της Marvel, εκτός από τα ορμητικά και παθιασμένα γράμματα του δεκαεξάχρονου Martin στον Stan Lee για τους Fantastic Four και άλλοι fans που αργότερα θα γίνονταν δημιουργοί έγραφαν τις δικές του αναλύσεις, απόψεις και προβληματισμούς. Όπως ο Kurt Busiek, του οποίου το πιο οργισμένο γράμμα για τους X-Μen την εποχή του Hellfire Club αναφέρει ότι “τα τελευταία δύο χρόνια έχω παρακολουθήσει τον τίτλο να χειροτερεύει, έχω δει τους X-Μen να γίνονται μια ανωμαλία από αυτό που ήταν, έχω παρακολουθήσει εσάς να αλλάζετε και να ξεσκίζετε τους χαρακτήρες που δημιουργήσατε”. Η απάντηση που έλαβε ήταν εξίσου ενδιαφέρουσα με την σκληρή κριτική και αναφέρθηκε ότι όσοι βρίσκονται στη βιομηχανία των comics είναι δημιουργικοί άνθρωποι και όχι προγραμματισμένα ρομπότ. Eπιπλέον, σε άλλο γράμμα ο Busiek εξέφρασε την θεωρία ότι η Phoenix είναι ξεχωριστή οντότητα από την Jean Grey και έπειτα έγραψε τη δική του Iστορία στον χώρο των comics.

Φυσικά, στα γράμματα των αναγνωστών περιλαμβάνονται και πολλά γράμματα καθημερινών ανθρώπων που δεν έφεραν την επανάσταση στα comics, αλλά συνέβαλλαν στην δημιουργία ενδιαφέρουσων θεωριών, στην εποικοδομητική κριτική, στα αθώα πειράγματα και τρολαρίσματα και την επικοινωνία των δημιουργών με το κοινό τους. Με τη συρρίκνωση της στήλης των αναγνωστών, οι όροι αυτής της επικοινωνίας άλλαξαν και όχι απαραίτητα προς το καλύτερο, αν κρίνει κανείς από τις πωλήσεις comics σήμερα. Αλλά, για να μην κλείσει αυτό το μικρό αφιέρωμα με μια δυσάρεστη νότα, επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω το δικό μου αγαπημένο γράμμα κάποιου αναγνώστη ο οποίος είναι πεπεισμένος ότι ο Grant Morrison δεν υπάρχει και ότι αποτελεί ψευδώνυμο του Alan Moore, ο οποίος γράφει όλα τα comics!