Infinity Countdown #1

Σε περίπτωση που είχατε υποπτευθεί ότι οι εκπρόσωποι της Marvel μάλλον ψεύδονταν, όταν έλεγαν (πριν περίπου 6 μήνες) ότι για το επόμενο 18μηνο δεν προβλέπεται κανένα μεγάλο crossover event, η εταιρεία έρχεται τώρα να για να σας επιβεβαιώσει με την κυκλοφορία της σειράς INFINITY COUNTDOWN. Και όπως φαίνεται, τελείως τυχαία, το τέλος της αντίστροφης μέτρησης θα συμπέσει με την κυκλοφορία της πιο πολυαναμενόμενης superhero ταινίας των τελευταίων χρόνων. Από την άλλη, βέβαια, είναι πολύ πιθανό το INFINITY COUNTDOWN απλά να αποτελέσει το μέσο για το ξεκαθάρισμα του εξωγήινου σύμπαντος της Marvel, ώστε στη συνέχεια να γίνει ένα reboot τίτλων στα πλαίσια του Fresh Start.

Ό,τι και να ισχύσει τελικά, το πρώτο τεύχος στην ουσία αποτελεί την ολοκλήρωση του run του Gerry Duggan στο GUARDIANS OF THE GALAXY, καθώς το comic ξεκινάει από εκεί που ολοκληρώθηκε η σειρά. Μια ομάδα από Novas μαζί με τον Drax βρίσκονται στο Xitaung, προσπαθώντας να προστατεύσουν την Power Stone από την επίθεση των Raptors και των Chitauri, ενώ παράλληλα, στον πλανήτη Telferina, η υπόλοιπη ομάδα των Guardians of the Galaxy μαζί με τον Richard Rider βρίσκονται αντιμέτωποι με μια ομάδα διαβρωμένων Groots, υπό τον έλεγχο του Gardener, ο οποίος φαίνεται να έχει χάσει τα λογικά του. Ο Groot βρίσκεται στο επίκεντρο της ιστορίας, αφού μέχρι το τέλος του τεύχους έχει αλλάξει δραματικά το status quo του, ενώ οι δύο τελευταίες σελίδες μας δίνουν μερικές νέες πληροφορίες σχετικά με τον Logan, τη Black Widow και τη Space Stone.

Η αλήθεια είναι ότι είχα πολύ καιρό να ασχοληθώ με την παρέα του Peter Quill. Ο Brian Michael Bendis με έδιωξε σταδιακά από το comic, ενώ στη συνέχεια το όνομα του Gerry Duggan δεν ήταν αρκετά σημαντικός λόγος για να επιστρέψω. Διαβάζοντας το τεύχος, συνειδητοποίησα πόσο έχει αλλάξει η ομάδα από την εποχή του ANNIHILATION και από όταν έγραφε το comic ο Dan Abnett. Η επιρροή των ταινιών είναι τόσο έκδηλη σε όλο το φάσμα της πλοκής, που καθιστά κάποιους ήρωες πραγματικά αγνώριστους. Και αυτό ισχύει κυρίως στην περίπτωση του Drax, του οποίου πλέον ο χαρακτήρας δεν θυμίζει σχεδόν σε τίποτα αυτόν που ξέραμε μέχρι και τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας.

Ο Duggan γράφει το comic με έναν αρκετά χιουμοριστικό τρόπο, καθώς τις σκηνές μάχης διαδέχονται κάποια, κάπως άβολα, “αστεία” διαλείμματα που εκτιμώ ότι κλείνουν το μάτι στους fans των ταινιών. Καλά τα αστειάκια, αλλά όταν κυρίαρχο συστατικό της ιστορίας σου είναι το χιούμορ, ενώ γράφεις sci-fi superhero περιπέτεια – και δεν σε λένε Keith Giffen – τα αποτελέσματα δεν είναι και τα καλύτερα, κάτι που γίνεται εμφανές κι εδώ. Ίσως, βέβαια, κάποιοι να βρίσκουν αυτόν τον τρόπο γραφής διασκεδαστικό. Προσωπικά, με κούρασε και με εκνεύρισε, καθώς με πετούσε συνεχώς εκτός κλίματος και δε με άφηνε να απολαύσω την ιστορία με την ησυχία μου. Παρ’όλα αυτά, βέβαια, οφείλω να ομολογήσω ότι, χωρίς να με συνεπάρει, το τεύχος ήταν αξιοπρεπές και σίγουρα καλύτερο από αυτό που περίμενα.

Από πλευράς απεικόνισης, ο Aaron Kuder παραδίδει ένα πλούσιο σε λεπτομέρειες σχέδιο που διατηρεί έναν κάπως καρτουνίστικο αέρα που, παραδόξως, δεν με ενόχλησε καθόλου. Συγχρόνως, τα panel του φανερώνουν έναν ευρηματικό δημιουργό με καλές ικανότητες storytelling, ενώ η σταθερά εξαιρετική Jordie Bellaire έρχεται για να επισφραγίσει την ποιότητα του τελικού αποτελέσματος.

Το πρώτο τεύχος της σειράς INFINITY COUNTDOWN συνολικά αφήνει μια ευχάριστη, αλλά και κάπως αδιάφορη, αίσθηση. Δεν είναι κακό, μα από την άλλη δεν έχει κάποιο αξιομνημόνευτο στοιχείο που θα σε κάνει να ανυπομονείς για το επόμενο τεύχος. Αν παρακολουθούσατε το run του Duggan στο GUARDIANS OF THE GALAXY, οφείλετε να διαβάσετε τη σειρά καθώς, όπως γίνεται αντιληπτό, αυτή στην ουσία αποτελεί τον επίλογο της. Αν από την άλλη, έχετε πάψει εδώ και χρόνια να ακολουθείτε τις περιπέτειες της ομάδας, όπως εγώ, εκτιμώ ότι το τεύχος δε θα σας ικανοποιήσει, αφού το συνολικό concept δεν θυμίζει σε τίποτα την υπέροχη space opera που μας σύστησε η Marvel προ περίπου δέκα χρόνων και περισσότερο μοιάζει με μια αξιοπρεπή παρωδία της.