Judas

Πάντα μου άρεσαν οι ιστορίες με θρησκευτικό-φιλοσοφικό περιεχόμενο. Εξετάζουν τη σχέση του ανθρώπου με το “πέρα από αυτόν” και ταυτόχρονα δίνουν πολλά ενδιαφέροντα “πώς θα ήταν αν…;”.

Το JUDAS δεν αποτελεί εξαίρεση. Πραγματεύεται ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα κομμάτια της Καινής Διαθήκης και αυτό είναι ο ρόλος του Ιούδα Ισκαριώτη. Ο Ιούδας είναι, ως γνωστόν, ο πιο μισητός άνθρωπος στην ιστορία του Δυτικού κόσμου, ο υπέρτατος παραστρατημένος. Ο Προδότης. Πολλοί στο παρελθόν έχουν ασχοληθεί με το κατά πόσο είχε ελευθερία βούλησης για αυτό που έκανε κι αν τελικά η προδοσία του ήταν μια κατάπτυστη ή αναγκαία πράξη.

Εδώ έχουμε την comic book προσέγγιση των γεγονότων. Μια εξαιρετική, κατά τη γνώμη μου, προσέγγιση. Η ιστορία ξεκινάει με τον Ιούδα στην Κόλαση, όπου αναλογίζεται την πορεία του ως εκεί και τη συναναστροφή του με τον Ιησού. Οι άλλοι κολασμένοι του επιτίθενται εκδικητικά ώσπου σώζεται από τον… Διάβολο. Εκείνος προσπαθεί να τον πείσει πως η “Ιστορία” (“η Μόνη Ιστορία”), μέρος της οποίας είναι και ο Ιούδας, είναι ελαττωματική, “χαλασμένη” και ο Θεός έχει κάνει τα πράγματα στραβά.

Ο Διάβολος αποκαλύπτει το σχέδιό του και ο Jeff Loveness παρουσιάζει μια καταπληκτική ιδέα: “Αν ο Ιησούς πέθανε για τις αμαρτίες των ανθρώπων, δεν πρέπει να καταλήξει στην Κόλαση;”. Και αυτό συμβαίνει. Εκεί αντιμετωπίζεται από κάθε “εχθρό” της Βίβλου, αλλά και τον ίδιο τον Ιούδα, ο οποίος τον καταδικάζει. Όμως, η Ιστορία είναι μεγαλύτερη και η ελπίδα δεν πεθαίνει ούτε στην Κόλαση.

Ανάλογης ευρηματικότητας με το σενάριο είναι και το σχέδιο του Jakub Rebelka. Κάθε comic χρειάζεται το δικό του σχεδιαστικό ύφος, το οποίο μπορεί να το εξυψώσει ή να το καταβαραθρώσει. Στο JUDAS δεν έχουμε ούτε κάτι πολύ ρεαλιστικό, μα ούτε και “καρτουνίστικο”. Είναι ένα artwork που θυμίζει έντονα ζωγραφική και μαζί με τα μακρόστενα, άτονα πρόσωπα και τα σκοτεινά χρώματα, κάτι ίσως από αγιογραφία. Δίνει πάρα πολύ καλά, τόσο τη βασανιστική ατμόσφαιρα της Κόλασης όσο και την ένταση όσων νοιώθουν οι χαρακτήρες.

Συνολικά είναι μια υπέροχη ιστορία, δεμένη άρτια με τα “κατά τας Γραφάς” γεγονότα. Ειπωμένη με έναν τρόπο πολύ δυνατό συναισθηματικά, αλλά και σαγηνευτικό, από οπτικής άποψης. Θα το πρότεινα σε οποιονδήποτε ασχολείται με “θεολογική φιλοσοφία”, ανεξάρτητα αν του αρέσουν τα comics. Είναι τουλάχιστον τροφή για σκέψη, μα κυρίως μια βαθιά ανθρώπινη αφήγηση.