Avengers: Infinity War

Μετά από πολλά χρόνια αναμονής, η κεντρική ιστορία του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel κορυφώνεται, καθώς βαδίζει σιγά-σιγά προς την ολοκλήρωσή της… Το AVENGERS: INFINITY WAR, σε σκηνοθεσία αδερφών Russo, αποτελεί την αρχή του τέλους (;) για τους Avengers, καθώς οι ήρωες καλούνται να αντιμετωπίσουν τον Thanos· έναν φαινομενικά αήττητο εχθρό, ο οποίος δε θα σταματήσει μέχρι να συγκεντρώσει όλα τα Infinity Stones και να δολοφονήσει τον μισό πληθυσμό του σύμπαντος, προκειμένου να φέρει ισορροπία.

Το INFINITY WAR ήταν μια ταινία που με φόβιζε… Η πολύ μεγάλη και εντυπωσιακή πορεία του MCU είχε θέσει  ψηλά τον πήχη για το εν λόγω project, το οποίο κλήθηκε να μας παρουσιάσει χαρακτήρες, ιστορίες και κόσμους τελείως διαφορετικούς μεταξύ τους και να αποτελέσει ένα ικανοποιητικό φινάλε για την ιστορία των Infinity Stones, που “χτιζόταν” επί μια δεκαετία σχεδόν. Φοβόμουν, λοιπόν, ότι τελικά τα πολλά διαφορετικά στοιχεία που περιέχει θα την υποβαθμίσουν σε τέτοιο βαθμό που θα καταλήξουμε να δούμε το BATMAN V SUPERMAN της Marvel, έναν μπερδευτικό αχταρμά μέτριας ποιότητας. Παρ’ όλα αυτά, ένα βήμα πριν την τελική μάχη, η Marvel απέδειξε για ακόμη μια φορά την αξία της, δίνοντάς μας όχι μόνο μια από τις καλύτερες ταινίες του MCU, αλλά και γενικά μια πολύ άρτια και αξιοπρεπή ταινία δράσης για τους λάτρεις των comics.

Η δύναμη του INFINITY WAR πηγάζει από τις πολύ γερές βάσεις που είχαν θέσει με χειρουργική ακρίβεια οι προηγούμενες ταινίες. Οι περισσότεροι χαρακτήρες που εμφανίζονται έχουν ήδη πρωταγωνιστήσει ή εμφανιστεί σε κάποια παλαιότερη ταινία, οπότε το κοινό έχει ήδη συνδεθεί συναισθηματικά μαζί τους. Ως αποτέλεσμα, οι Russo δεν σπαταλούν αχρείαστο χρόνο σε περιττούς προλόγους, καθώς οι γνωριμίες έχουν ήδη γίνει, και μπαίνουν κατευθείαν στο ψητό.

Οι θεατές, λοιπόν, παρακολουθούμε τους αγαπημένους μας ήρωες, τους ήρωες που απολαύσαμε τόσα χρόνια και τους είδαμε να κερδίζουν, να πέφτουν και να ξανασηκώνονται, στην ύστατή τους πρόκληση. Αυτή είναι μια πρόκληση που διαφέρει από τις συνηθισμένες προκλήσεις των ταινιών της Marvel, στις οποίες οι περισσότεροι πρωταγωνιστές επιβιώνουν σώοι και αβλαβείς, έτοιμοι για το επόμενο sequel: εδώ κόσμος πεθαίνει και τίποτα δεν είναι σίγουρο, με την πλειονότητα των ηρώων να φτάνουν στο κομβικό σημείο στο οποίο αναγκάζονται να αλλάξουν, να βελτιωθούν και να προχωρήσουν περισσότερο. Βλέπουμε τον Star Lord να χάνει την ηγετική του θέση στην ομάδα, μια ομάδα που αποτελούσε οικογένεια για αυτόν. Βλέπουμε τον Thor, έχοντας χάσει όλη την Asgard και τους συμμάχους του, να καλείται να σταματήσει την νέα απειλή. Βλέπουμε τον Iron Man και τον Captain America να φτάνουν στα όριά τους, όρια που θα τους ωθήσουν λογικά στην επόμενη ταινία να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να συνεργαστούν, βάζοντας ένα τέλος στην έχθρα τους, στην ιστορία τους και πιθανώς στην πορεία τους στο MCU.

Εκτός, όμως, από τους παλιούς χαρακτήρες, η ταινία εισάγει και μερικούς καινούργιους. Από αυτούς, ο πιο ενδιαφέρων είναι ξεκάθαρα ο Thanos, ο οποίος ευτυχώς δεν αποτελεί τον cliche super villain που έχουμε δει τόσες πολλές φορές. Αντιθέτως, είναι πολύ συμπαθητικός, ένας χαρακτήρας που έχει πολλά ανθρώπινα στοιχεία, αλλά και αδυναμίες. Είναι με διαφορά ο καλύτερος villain της Marvel μέχρι στιγμής, ακόμα καλύτερος και από τον Loki. Από αυτόν πηγάζει η μεγαλύτερη δυναμική της ταινίας, η οποία θα ήταν πολύ χειρότερη χωρίς αυτόν.

Η επιτυχία, λοιπόν, του INFINITY WAR προέρχεται κυρίως από τους χαρακτήρες του. Φυσικά, όλες οι υπόλοιπες πλευρές του είναι εξίσου όμορφες. Το σενάριο, αν και αρκετά μπερδεμένο, καταφέρνει με έξοχο τρόπο να ενώσει τους κόσμους των Avengers, των Guardians και του Thor, περιέχοντας αρκετές δραματικές σκηνές, αλλά και σκηνές δράσεις, που ήταν καλοδουλεμένες και εντυπωσιακές με όμορφο CGI (αν και ομολογουμένως, υπερβολικά πολύ για τα γούστα μου, όπως και στις περισσότερες ταινίες των Marvel Studios). Τέλος, υπήρξαν και ορισμένα hints για τους λάτρεις των comics που παρέπεμπαν κυρίως στο INFINITY GAUNTLET, μερικοί ωραίοι μικροί “θησαυροί” για τους fans της παλιάς Marvel.

Φυσικά, κανένα project δεν είναι αλάνθαστο. Το INFINITY WAR είναι μια ταινία… άκρως ακατάλληλη για όσους δεν παρακολουθούν πιστά τις ταινίες με τους συγκεκριμένους superheroes, με τη λογική ότι η μεγάλη και πολυσχιδής πλοκή του αποπροσανατολίζει εύκολα τους λιγότερο εξοικειωμένους. Στα μέσα της ταινίας, μάλιστα, υπάρχει μια μικρή “κοιλιά”, πάλι εξαιτίας της μακρόσυρτης πλοκής, που κουράζει κάπως. Τέλος, κάτι που ενδεχομένως να ενοχλήσει μερικούς είναι το ότι η κατανομή του χρόνου καμιά φορά ευνοεί ορισμένες πλευρές περισσότερο από άλλες, με αποτέλεσμα να μην εμφανίζονται πολύ κάποιοι ήρωες, που αποκτούν περισσότερο τον ρόλο κομπάρσου (όπως ο Captain America, για παράδειγμα). Αυτό, βέβαια, είναι πάνω-κάτω ένα αναγκαίο κακό σε ένα project με τόσους πολλούς πρωταγωνιστές…

Με λίγα λόγια, παρά τις μικρές αρνητικές πλευρές του, το INFINITY WAR είναι μια πολύ διασκεδαστική και χορταστική περιπέτεια από τα Marvel Studios, αρκετά διαφορετική και σαφώς ανώτερη από τα superhero blockbusters που βλέπουμε συνήθως. Οι προκλήσεις είναι μεγαλύτερες, οι δραματικές σκηνές περισσότερες και η ίδια η ταινία μια πολύ καλή αρχή της τελικής μάχης με τον Thanos, που θα ολοκληρωθεί του χρόνου, στο άμεσα συνδεδεμένο sequel.