The Infinity Gauntlet

Ιστορία

Υπάρχουν στιγμές που μετανιώνω για πράξεις που έχω κάνει. Έτσι υπάρχουν και αρκετές φορές που μετανιώνω και για comics που διάβασα. Όταν ξεκίνησε στους κινηματογράφους η προβολή του AVENGERS: INFINITY WAR, κάπως έτσι μετανιώσα που είχα διαβάσει το THE INFINITY GAUNTLET. Καθώς η ταινία βασίζεται στο comic, απευθείας και χωρίς να το θέλω, έφαγα τα πρώτα spoils για την ταινία.

Σε αυτό το limited series των έξι τευχών, ο Thanos έχει ήδη μαζέψει τα Infinity Gems και έτσι η σειρά ξεκινάει από εκεί που τελείωσε η ταινία, με τον Τρελό Τιτάνα να ετοιμάζεται να κάνει την κίνηση του και να αφανίσει τον μισό κόσμο και τους ήρωες να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες των πράξεων του. Βέβαια τα κίνητρά του δεν είναι τόσο υψηλά και φιλοσοφημένα όσο στην κινηματογραφική version του. Ο Thanos επιθυμεί να θυσιάσει τον κόσμο, προκειμένου να κερδίσει την εύνοια της αγαπημένης του Lady Death.

Ύστερα από τις συνεχείς καταστροφές, οι (εναπομείναντες) ήρωες της  Γης, πλην των X-Men, συστρατεύονται και αποφασίζουν να αντιμετωπίσουν τον παντοδύναμο Thanos στην περιοχή του, όπου και λαμβάνουν χώρα όλες οι υπόλοιπες μάχες. Καθώς τους ήρωες ακολουθούν θεοί και Celestials, τα γεγονότα που ακολουθούν είναι μια διαδοχή από mindfuck εξελίξεις που σε κρατούν συνεχώς σε αγωνία για το τι συμβαίνει μετά.

Τι Mας Άρεσε

Η Marvel έχει ένα πλούσιο σύμπαν εκεί έξω, ανεκμετάλλευτο τα τελευταία χρόνια, και ο Jim Starlin είναι ο υπαίτιος της δημιουργίας του και της ακμής του. Διαβάζεις μια ιστορία με επική πλοκή, που σέβεται τους χαρακτήρες. Οι cosmic ιστορίες της Marvel κάποτε ήταν τόσο καλές, μέχρι να τις πιάσει ο Brian Michael Bendis στα χέρια του και να τις καταστρέψει. Η σημερινή γενιά αναγνωστών της Marvel δε θα γνωρίσει τους cosmic ήρωες της Marvel όπως ο Drax και η Gamora, σαν άμυαλους και joke characters, ενώ δεν θα μάθει ποτέ για την ύπαρξη άλλων χαρακτήρων όπως του Warlock και του Quasar, μεγάλων θρύλων των διαστημικών ιστοριών της Marvel.

Και η πλοκή εδώ είναι τόσο καλή. Η ροή της ιστορίας είναι άψογη. Από το πρώτο τεύχος μέχρι το τελευταίο, πάρα τον τεράστιο αριθμό χαρακτήρων και subplots, η δράση και το ενδιαφέρον είναι αμείωτο. Συνεχείς ανατροπές, που στη σημερινή έποχη δε φαντάζουν τόσο ιδανικά, αλλά τότε ήταν θρυλικές. Όλα προχωράνε τόσο φυσικά και το γεμάτο αστέρια και πλανήτες φόντο δεν μπορεί να μην σε συγκινήσει.

Και, φυσικά, αυτό το έπος δε θα ήταν το ίδιο χωρίς το σχέδιο του George Perez. Ο Perez ανέλαβε το σχέδιο για τα τρία πρώτα τεύχη της σειράς και στο τέταρτο τεύχος των αντικατέστησε ο Ron Lim, όμως (προσωπικά και ίσως υποκειμενικά) τα μολύβια του Perez είναι απλά μαγικά. Η ικανότητα που έχει ο Perez να σχεδιάζει άπειρο αριθμό χαρακτήρων σε μια σελίδα και παρόλα αυτά να μη δημιουργείται χάος είναι μαγική. Ποικιλία στα χαρακτηριστικά, ποικιλία στα χρώματα, άψογη εκφραστικότητα και φόντα έργα τέχνης. O Lim δεν καταφέρνει να απογειώσει στα ίδια επίπεδα.

Τι Μας Ενόχλησε

Aπό τις προηγούμενες δουλειές τους στους διάφορους cosmic τίτλους, o Jim Starlin είχε αρχίσει να συνθέτει το δημιούργημα και να καλλιεργεί όλα τα subplots που θα οδηγούσαν σε αυτό το ξεχωριστό event. Οπότε, έπρεπε να προσφέρει κάποιες πληροφορίες για όλους τους νέους αναγνώστες, ώστε να ακολουθήσουν την ιστορία. Έτσι, στο πρώτο τεύχος, ένα μεγάλο μέρος καταλαμβάνεται από την αφήγηση του Silver Surfer στον Dr. Strange, για τα γεγονότα που οδήγησαν στο event. Μπόλικο, αλλά πολύ ευφάνταστο οπτικά, exposition.

Επίσης, σε πλήρη αντίθεση με την ταινία, ο Thanos δεν έχει ας πούμε τόσο φιλοσοφημένη λογική στο comic. Θέλει να κερδίσει την αγάπη της Lady Death και αποφασίζει να θυσιάσει τον μισό γαλαξία για να την εντυπωσιάσει. Και πρέπει να πούμε την αλήθεια, είναι κάπως – εχμμ… –  γελοίο. Και είμαι και από τους ρομαντικούς τύπους. Και η Lady Death είναι μια πολύ ρεαλιστική απεικόνιση για το πώς φαντάζομαι την προηγούμενη σχέση μου, οπότε μπορώ να πω πως ταυτίζομαι λίγο με τον Thanos. Δηλαδή, μωρή αχάριστη, τι άλλο θες να κάνει για σένα το παιδί και το προδίδεις στο φινάλε;! Το space opera θέλει την τρέλα του, αλλά αυτό το σημείο φαίνεται κάπως αδύνατο.

Συνολική Εκτίμηση

Είχα πολλές αμφιβολίες αρχικά, για να γράψω αυτό το Comicdom Files. Δε μπορείς εύκολα να πιάσεις στο όνομα σου έναν Jim Starlin και δε φτάνουν λέξεις για να περιγράψεις το έργο του, το επικό γράψιμο του, τους χαρακτήρες του, τα τόσο αριστουργηματικά δομημένα panels του. Είναι ένα θρυλικό comic, που δεν βρίσκεις εύκολα τις λέξεις να το περιγράψεις.  Σε συνεργασία με τους δύο σχεδιαστές, το ολικό αποτέλεσμα είναι απλά μαγικό.

Παράλληλες Προτάσεις

Ο Starlin είναι για το cosmic είδος της Marvel ό,τι είναι ο Stan Lee για τους υπερήρωές της. Είναι ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε τα πάντα και έφτιαξε ένα απέραντο θρυλικό κόσμο. Τα runs του σε CAPTAIN MARVEL και WARLOCK στην δεκαετία του ’70 είναι τα δύο χαρακτηριστικότερα έπη του, για τους λάτρεις του είδους και μη. Το THE INFINITY GAUTLET έχει τις ρίζες του σε ένα άλλο θρυλικό run του, στον τίτλο του SILVER SURFER.

Τέλος, μετά το event αυτό ακολούθησε το όχι στα ίδια επίπεδα επικό INFINITY WAR (που δεν έχει καμία σχέση με την ομώνυμη ταινία). Ίσως το καλύτερο από τα sequels που ακολούθησαν το THE INFINITY GAUNTLET, καθώς τίποτα δεν κατάφερε να επαναλάβει την επιτυχία του αυθεντικού τίτλου.