Charles M. Schulz Museum

Όταν έφτασα στο San Francisco για να δω έναν παιδικό φίλο, γνώριζα τα βασικά αξιοθέατα της περιοχής : Η γέφυρα Golden Gate, οι παραλίες με τους σερφερς, τα natural parks. Πιάνοντας όμως συζήτηση με μια ταμία σε τοπικό comic shop, έμαθα πως σε μία κοντινή επαρχία, βρίσκεται το Charles M. Schulz Museum and Research Center. Τοποθετημένο στην κωμόπολη όπου πέρασε ο Charles Schulz τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του, πρόκειται για ένα χώρο που διαχειρίζεται η ίδια η οικογένεια του αγαπημένου δημιουργού. Περιττό να σας πω πως το 6ωρο ταξίδι στο λεωφορείο άξιζε κάθε στιγμή του.

Το μουσείο από μόνο του ειναι ενα αρχιτέκτονικά εξαιρετικό κτήριο, με μεγάλους και ψηλούς χώρους που αποπνέουν ηρεμία. Φτάνουμε σε ενα ευρύχωρο χωλ στολισμένο με ένα κολοσσιαίο μωσαϊκό, μία ξύλινη τοιχογραφία, και μερικά άγαλμα του Snoopy. Δίπλα βγαίνουμε στον κήπο, όπου δεσπόζει το “Kite eating tree”, το δέντρο που παγιδεύει όλους τους χαρταετούς του καημένου του Charlie Brown. Υπάρχουν μερικά ακόμα αγάλματα, όλα όμορφα και φροντισμένα, και κρατήθηκα να μη ρωτήσω τους περαστικούς να με πάρουν φωτογραφία με ΟΛΑ τους.

Προχωρόντας στον εσωτερικό χώρο, ένιωσα πως τα έκθεματα αποτελούν σχεδόν μια αφορμή για να γνωρίσουμε καλύτερα το δημιουργό τους, Charles “Sparky” Schulz. Βλέποντας την έκθεση με τα πρωτότυπα strips, μαθαίνουμε πως ο Charlie Brown κρύβει στην προσωπικότητά του περίπου 60% από τον ίδιο Schulz, και πως οι χαρακτήρες των PEANUTS έχουν όλοι ονόματα από φίλους του τελευταίου. Διαβάζουμε για στιγμιότυπα της ζωής του, για την αγάπη του για τα αθλήματα, τις χαριτωμένες βρισιές που χρησιμοποιούσε (Rats!) και βλέπουμε πως όλα αυτά έχουνε εμπνεύσει τις ιστορίες του.

Τα πρωτότυπα strips είναι μεγάλα σε μέγεθος, συχνά κομμένα και ραμμένα με μπλάνκο και κολλάζ. Σχεδιασμένα σχεδόν κατευθείαν με μελάνι, αναδεικνύουν πόσο περιτέχνα είναι, παρά τη φαινομενική τους απλότητα.

Φτάνοντας στην έκθεση με τις εμπνεύσεις του Schulz, εμφανίζονται τα ονόματα Frank Wing (YESTERDAYS), Percy Crosby (SKIPPY), Frank Willard (MOON MULLINS), Hal Foster (PRINCE VALLIANT IN THE DAYS OF KING ARTHUR), και George Herriman (KRAZY KAT). Ο ίδιος ο Schulz είχε άλλωστε πάρει το ψευδώνυμο του, Sparky, από το άλογο Spark Plug του τότε γνωστού comic strip, BARNEY GOOGLE AND SNUFFY SMITH.

Η έκθεση μας επιτρέπει, σε πολλά σημεία της, να ανακαλύψουμε την ευαισθησία του καλλιτέχνη πίσω απο το Snoopy. Για παράδειγμα, διαβάζουμε την απάντηση του Schulz σε ένα γράμμα μιας αναγνώστριας, που λίγες μέρες μετά τη δολοφονία του Martin Luther King Jr. , του ζητούσε να περιλάβει ένα μαύρο χαρακτήρα ανάμεσα στα παιδιά των Peanuts. Αποτέλεσμα αυτής της αλληλογραφίας ήταν ο Franklin, που αν και δεν αναπτύχθηκε ποτέ τόσο όσο οι υπόλοιποι φίλοι του Charlie Brown, κράτησε τη θέση του μέχρι το τέλος της σειράς.

Βλέποντας την αναπαράσταση του γραφείου του Schulz, κάνοντας μια επίσκεψη στο Warm Puppy, το εστιατόριο όπου έτρωγε κάθε μέρα, και παρακολουθόντας μερικές συνεντεύξεις του στο auditorium, μπόρεσα να καταλάβω καλύτερα το strip που πάντα αγαπούσα, αλλά και το πνεύμα του δημιουργού του. Η μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας, το άγχος, οι αποτυχίες, οι απορρίψεις, κάθε πηγή στεναχώριας γίνεται πιο γλυκιά από πικρή στα χέρια του Sparky Schulz. Συνηθισμένη στην πολυσύχναστη εικόνα του Snoopy, είχα ξεχάσει την απροσποίητη αξία των PEANUTS, και είμαι πολύ χαρούμενη που μπόρεσα να την ανακαλύψω και πάλι. Κι εσείς, τώρα που φτάσατε στο τέλος του άρθρου, κάντε μια μικρή παύση, ξαπλώστε στον καναπέ σας, και διαβάστε μερικά strip με τον Charlie Brown και την υπόλοιπη παρέα. Είναι πιο ευφυή από όσο θυμάστε.

αναπαράσταση του γραφείου του Charles M. Schulz

Warm Puppy, το εστιατόριο όπου έτρωγε κάθε μέρα, και το παγοδρόμιο που ο ίδιος έχτισε δίπλα.

Το τεράστιο Kite Eating Tree, το καπέλο του Charlie Borwn, και ο τελευταίος, υπό κατασκευή

Γεια σας !