Hunters

Σάββατο εν μέσω διακοπών και ο ελεύθερος χρόνος είναι άπειρος. Ανάμεσα στο καθιερωμένο καλοκαιρινό πόλαρ και το κλασικό μυθιστόρημα, μου λείπει ένα τρίτο ανάγνωσμα, για ποικιλία. Χαζεύοντας στο Comixology πέφτω πάνω στο HUNTERS με το επικό του εξώφυλλο και τις 232 σελίδες του. Ό,τι χρειάζεται για να περάσει ευχάριστα η απογευματινή ζέστη.

Ο διάσημος ήρως Azarias έχει μαζέψει τους καλύτερους πολεμιστές και μάγους του βασιλείου, ενωμένους για ένα ευγενικό σκοπό: να προσφέρουν στο βασιλιά τους τις στάχτες ενός θεού, ώστε να του δώσουν άλλα εκατό χρόνια ζωής. Κλέφτες, νάνοι, νέοι, γέροι, ένα dream team σαλπάρει, ο καθένας με τους δικούς του κρυφούς σκοπούς. Η αποστολή τους, όμως, είναι κάθε άλλο παρά απλή, κι από την πρώτη στιγμή που φτάνουν στο νησί όπου κατοικεί ο θεός, οι κίνδυνοι αποδεικνύονται θανατηφόροι. Οι ήρωες χωρίζονται σε ομάδες και ξεκινούν την αναζήτηση των τεχνουργημάτων που θα τους επιτρέψουν να επικαλέσουν τη θεϊκή οντότητα που κρύβει το νησί. Οι αποστολές κρύβουν παγίδες και τέρατα και, σαν αυτά να μην αρκούσαν, οι πρωταγωνιστές είναι μεταξύ τους ανταγωνιστικοί, εριστικοί και η προδοσία κρύβεται πίσω από κάθε γωνία. Όταν τα μαγικά αντικείμενα βρεθούν, δυσάρεστες εκπλήξεις περιμένουν τους εναπομείνοντες, καθώς ένας λαβύρινθος ανοίγεται μπροστά τους. Αναγκασμένοι και πάλι να χωριστούν, πολλοί λιγότεροι θα επιβιώσουν αυτήν τη φορά….

Το HUNTERS είναι ένα comic που διαβάζεται μονορούφι. Το γεγονός ότι πρόκειται για μία ανθολογία χωρισμένη σε κεφάλαια, με διαφορετικούς σχεδιαστές κάθε φορά, ξεκουράζει την ανάγνωση. Κάθε κεφάλαιο συνοδεύει ένα διαφορετικό γκρουπ και με αυτόν τον τρόπο γνωρίζουμε καλά τους πρωταγωνιστές και δε χανόμαστε ανάμεσα σε τόσα πρόσωπα. Οι περισσότεροι από τους ήρωες είναι πραγματικά ενδιαφέροντες και λίγοι μόνο αναπτύσσονται με βαρετό ή αδιάφορο τρόπο. Η ιστορία κρατάει το μοτίβο του παραμυθιού και των άθλων και πολλές φορές συναντάμε εγκιβωτισμένους μύθους. Σε σύγκριση με την ένταση των περιπετειών, βρήκα το τέλος λίγο φρόνιμο και πιστεύω πως του έλειψε λίγο παραπάνω συγκίνηση.

Το σχέδιο μου άρεσε κατά το πλείστον. Το βασικό σενάριο σχεδιάζει ο Miguel Valderrama, ενώ τα επιμέρους κεφάλαια έχουν αναλάβει διαφορετικοί καλλιτέχνες. Οι δημιουργοί δε φαίνεται να ανησυχούν για την οπτική συνοχή, καθώς τα σχεδιαστικά στιλ δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, ούτε στο lettering ούτε στο χρώμα ούτε στην τεχνική. Δυστυχώς, ενώ η ποικιλία στο σχέδιο δε με ενόχλησε καθόλου, η ποικιλία στο επίπεδο ήταν κάποιες φορές, απογητευτική. Ενώ οι περισσότεροι σχεδιαστές φαίνονται σίγουροι για τη γραμμή τους, οι Niami και Devin Kraft υστερούν εκπληκτικά σε σχέση με τους υπόλοιπους, με ένα σκίτσο που θυμίζει εφηβικό σκίτσο στις τελευταίες σελίδες σχολικού βιβλίου. Ευτυχώς, η εξαιρετική δουλειά των υπολοίπων σκουπίζει τις άτυχες αυτές στιγμές και το HUNTERS είναι τελικά μια πολύ όμορφη ανθολογία. Πιο συγκεκριμένα, ξεχώρισα τα απίθανα γεωμετρικά σχέδια των Carlos Carrasco και Vlad Gusev, τα cartoon character designs του Jared Morgan και, φυσικά, τα χρώματα του Miguel Valderrama.

Όπως και στο ίδιο του το σενάριο, όπου οι καλύτεροι μαχητές γίνονται ομάδα, έτσι και το HUNTERS συγκεντρώνει πολλούς εξαιρετικούς καλλιτέχνες, που γρήγορα κρύβουν την πιο άτσαλη δουλειά μερικών. Το αποτέλεσμα είναι μια πολύ καλή περιπέτεια, που αξίζει εκείνη την άδεια θέση στη βιβλιοθήκη σας.