The Amazing Spider-Man #1

Έχει περάσει μια δεκαετία από τότε που ο Dan Slott μπήκε στο συγγραφικό team του THE AMAZING SPIDER-MAN, το οποίο εξιστορούσε τις περιπέτειες ενός ανύπαντρου Peter, μετά την γνωστή συμφωνία με τον Mephisto, και περισσότερο από 7 χρόνια από τότε που ο Slott ανέλαβε μόνος του τον τίτλο. Τα χρόνια του συγγραφέα απαρτίζονται από πολλές controversial ιστορίες, μια μεγάλη αγάπη για τον ήρωα, που είναι φανερή στο σύνολο του έργου του, αλλά και μια κούραση που γινόταν όλο και πιο έκδηλη τον τελευταίο καιρό. Όπως είναι φυσικό, ήρθε η ώρα να αναλάβει κάποιος άλλος τα ηνία του μεγαλύτερου ήρωα της Marvel. Αυτός ο κάποιος είναι ο ακόμη πιο controversial συγγραφέας Nick Spencer (ο εμπνευστής του “Hydra Captain America”), με σχεδιαστή τον Ryan Ottley, του οποίο το όνομα, μέχρι πρότινος, ήταν απόλυτα συνδεδεμένο με την Image και το INVINCIBLE.

Αν και η εταιρεία του έχει καταρρεύσει, ο Peter εργάζεται ως ο επιστημονικός συντάκτης της Daily Bugle και ταυτόχρονα συγκατοικεί με έναν super villain Γ’ διαλογής, ενώ ο Spider-Man δεν θεωρείται απειλή για την πόλη, αλλά με δήμαρχο τον Kingpin αυτό δεν θα κρατήσει για πολύ. Εν ολίγοις, πρόκειται για μια ακόμη συνηθισμένη περίοδο στη ζωή του ήρωα. Μέχρι που όλη η πόλη και η οικογένεια του, θα του γυρίσουν την πλάτη, όταν θα κατηγορηθεί ότι διέπραξε λογοκλοπή για να πάρει το πτυχίο του. Πτυχίο που πήρε ο Otto Octavius όταν ήταν στο σώμα του Peter και βασίστηκε στη δική του έρευνα, κάτι που δεν μπορεί έτσι απλά να αποκαλύψει, χωρίς να αποκαλυφθεί η μυστική του ταυτότητα, ή χωρίς να τον κλείσουν σε κάποιο τρελάδικο. Μια ακόμα συνηθισμένη μέρα στη ζωή του ήρωα.

Όλα αυτά σε συνδυασμό με μια εξωγήινη εισβολή, θα τον κάνει να αναθεωρήσει κάποια πράγματα και να πάρει ορισμένες αποφάσεις, οι οποίες θα αφήσουν κάθε fan πλήρως ικανοποιημένο και με ένα αίσθημα δικαίωσης.

Στην δευτερεύουσα ιστορία του τεύχους, εξερευνάται περισσότερο ένας αντίπαλος που εμφανίστηκε στην κύρια ιστορία, και εισάγεται η νέα απειλή που θα ταλανίσει τον Αραχνάκια.

Το χιούμορ του Spencer, όπως το είδαμε στο SUPERIOR FOES OF SPIDER-MAN, είναι και εδώ παρόν, αλλά πιο μετριασμένο, διακριτικά ενταγμένο στην αφήγηση και πιο ταιριαστό με τον τύπο χιούμορ του Spider-Man. Ο συνδυασμός σοβαρότητας και χιούμορ, γενικότερα, όπως φαίνεται στις σκηνές όπου o κύκλος του Peter αντιδρά στην αποκάλυψη για τη λογοκλοπή, θα παίξει μεγάλο ρόλο στον τίτλο και ο Spencer φαίνεται να μπορεί να τον χειριστεί.

Χωρίς καμία αμφιβολία, την παράσταση κλέβει ο Ottley. Το γεγονός ότι η προηγούμενη δουλειά του διήρκεσε τόσα χρόνια και μας έδωσε ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα υπερηρωικά έπη, δίνει έναν επιπλέον αέρα σπουδαιότητας στο συγκεκριμένο relaunch της σειράς. Και εκτός του ότι είναι εκπληκτικός καλλιτέχνης, καθώς μπορεί να σχεδιάσει με την ίδια άνεση μια γιγαντιαία μάχη και μια τρυφερή συζήτηση μεταξύ δύο χαρακτήρων, φαίνεται να είναι γεννημένος για να σκιτσάρει τις περιπέτειες του Spider-Man. Λίγα ακόμη τεύχη και θα έχω στο μυαλό μου τον Peter του Ottley δίπλα σε αυτούς των Ditko, Romita(s), Bagley και άλλων σχεδιαστών που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι τους στον μύθο του ήρωα.

Συνολικά, το THE AMAZING SPIDER-MAN #1, των Nick Spencer και Ryan Ottley, θέτει γερές βάσεις για τη συνέχεια του run τους. Ίσως, μάλιστα, να αντιπροσωπεύει τέλεια την όλη φάση του “Fresh Start”, όπως ονομάζεται αυτό το κύμα των relaunches της Marvel – αρκετά φρέσκο, αλλά και αρκετά νοσταλγικό. Ο Spencer δεν έχει εύκολο δρόμο μπροστά του, αλλά η αρχή μας προδιαθέτει θετικά, και βοηθάει πάρα πολύ ο οπτικός τομέας, με τον Ottley να δίνει ρέστα.