Neonomicon

H Ιστορία

Οι ειδικοί πράκτορες του FBI Gordron Lamper και Merril Brears αναλαμβάνουν να λύσουν μια υπόθεση από κατά συρροήν τελετουργικές δολοφονίες και σιγά σιγά οδηγούνται όλο και πιο βαθιά σε έναν παρανοϊκό κόσμο που περιλαμβάνει συνθετικά ναρκωτικά, τελετές στους Παλιούς Θεούς του H.P. Lovecraft και underground συγκροτήματα σε κακόφημα club. Τι περιμένει άραγε τους 2 πράκτορες στο τέλος του ταξιδιού τους?

Tι Mας Άρεσε

Είναι αρκετά παράδοξη η συνάντηση Moore-Lovecraft. Από τη μία έχεις έναν συγγραφέα ιστοριών φαντασίας και τρόμου, που έχει αποδείξει περισσότερες από μία φορές πως μισεί με όλη τη δύναμη του το ανθρώπινο είδος. Στις παραδοσιακές ιστορίες στο σύμπαν του Lovecraft οι άνθρωποι πάντα στοιχειώνονται από δαιμονικά οράματα και γκροτέσκες εικόνες, χωρίς τη δυνατότητα τελικής λύτρωσης και τελικά λειτουργούν πάντοτε ως πιόνια στη κοσμική σκακιέρα των Θεών χωρίς ίχνος ελεύθερης βούλησης. Από την άλλη για τον Moore αυτοί που πάντοτε κινούν την ιστορία είναι οι χαρακτήρες με τις επιλογές τους. Χωρίς παρεμβάσεις εξωγενών παραγόντων, συνήθως με γνώμονα κάποιου είδους προσωπικό κώδικα ηθικής. Ένας αρκετά παράδοξος συνδυασμός, με τον Jacen Burrows το σχέδιο να δίνει μια ιδιαίτερα «γκρι» και ανθρώπινη οπτική στο Neonomicon, που ταιριάζει με το συνολικό ωμό ύφος του comic.

Τι Μας Ενόχλησε

Το μόνο πρόβλημα που μπόρεσα να εντοπίσω είναι ένα χαρακτηριστικό πρόβλημα των cosmic horror διηγημάτων, που είναι η συνεχής άμβλυνση της πλοκής από κοινού με την συνεχή κορύφωση που δυστυχώς δεν καταλήγει σε κάποιο τέλος. Δεν παρέχει κάποιου είδους ολοκλήρωση αλλά αντίθετα αφήνεται στην ευχέρεια του καθενός και της καθεμιάς να φανταστεί πως θα μπορούσε να τελειώσει η ιστορία ή ακόμα και πως θα προτιμούσε να τελειώσει η ιστορία.

Συνολική Εκτίμηση

Γενικώς δεν υπάρχουν αρκετά cosmic horror έργα, πέρα από τις μεταφορές των έργων του ίδιου του Lovecraft που έχουν γίνει κατά καιρούς. Το Neonomicon αποτελεί ένα αρκετά πρωτότυπο κόμικ και πάνω απ’όλα έναν φόρο τιμής των Moore και Burrows στο είδος. Ο μισανθρωπισμός και η παράνοια του Lovecraft συναντά το δυναμικό storytelling και τους πολυδιάστατους χαρακτήρες του Moore φτιάχνοντας ένα αρκετά σοβαρό αποτέλεσμα. Στα συν είναι πως οι fan του είδους θα εντοπίσουν αρκετές αναφορές στο Cthulhu mythos, δυσδιάκριτες αλλά και εμφανείς που λογικά είναι και ο τρόπος του Moore να κλείνει το μάτι πονηρά στο αναγνωστικό κοινό

Παράλληλες Προτάσεις

Αρχικά το PROVIDENCE(2015) που αποτελεί ταυτόχρονα sequel και prequel του Neonomicon είναι ένα απαραίτητο ανάγνωσμα. Απο κει και πέρα το CALIBAN (2014) των Ennis και Percio είναι μια εξίσου καλή προσπάθεια στο cosmic horror είδος που ταυτόχρονα μπλέκει και το sci fi στοιχείο. Τέλος δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι μεταφορές του ίδιου του έργου του Lovecraft που έχουν γίνει κατά καιρούς, όπως τα LOVECRAFT (2003), MYTHOS: LOVECRAFT’S WORLDS (2016) και το HAUNT OF HORRORS (2008).