Justice League #4

Justice League #4

Έχω αρχίσει να ανησυχώ, πως δεν πρόκειται να μου αρέσει ξανά ιστορία του Snyder. Προφανώς και αστειεύομαι, αλλά, προς το παρόν, από το METAL και μετά, μοιάζει σαν κάτι έχει πάθει ο δημοφιλής συγγραφέας. Το 4ο τεύχος της νέας σειράς της Justice League, είναι όσο μπερδεμένο και αδιάφορο ήταν και το METAL.

Έχοντας συνηθίσει τον Snyder, να γράφει προσγειωμένες, ρεαλιστικές και αλληγορικές ιστορίες, που εξέλισσαν τους χαρακτήρες και δημιουργούσαν ένταση, μου κακοφάνηκε πολύ όταν απέκτησε τη χαοτική μεγαλομανία που είχε στο METAL. Ήλπιζα, όμως, πως εφόσον αυτό τελείωσε, θα επέστρεφε σε αυτό που κάνει πολύ καλά. Έτσι, η απογοήτευση δεν άργησε να έρθει, καθώς η νέα ιστορία της Justice League, υποφέρει από τα ίδια ελαττώματα. Χαοτικές ορολογίες και μπερδεμένα σύμπαντα, νέοι χαρακτήρες που δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο και, φυσικά, όλα οδηγούν “στο τέλος του κόσμου”.

Κάπως έτσι, συνθέτει μια ιστορία αχρείαστα πολύπλοκη, με ελάχιστη ένταση ή ενδιαφέρον, που δεν προσφέρει τίποτα, ούτε στους ήρωες, ούτε στον αναγνώστη.