Hilda Season 1

Ούτε που μπορείτε να φανταστείτε τον ενθουσιασμό της animation κοινότητας, όταν κυκλοφόρησε το πρώτο trailer της HILDA. Γνωρίζαμε όλοι πολύ καλά το έργο του Luke Pearson, κυρίως για τα graphic novels με πρωταγωνίστρια τη Hilda, αλλά και για τη δουλειά του ως storyboarder του ADVENTURE TIME. Στις 21 Σεπτεμβρίου, λοιπόν, όταν βγήκε η πρώτη σεζόν, ήμασταν όλοι συγχρονισμένοι μπροστά από τις οθόνες μας. Την επόμενη μέρα, θα μιλούσαμε μόνο γι’ αυτό.

Για όσους από εσάς δεν γνωρίζετε την πρωταγωνίστρια, η Hilda είναι ένα κορίτσι που ζει με τη μαμά της στο δάσος. Όπως κάθε(;) κορίτσι που ζει στην εξοχή, η Hilda παίζει έξω, εξερευνά, ζωγραφίζει τα τρολς, γνωρίζει γίγαντες, καβαλαέι συννεφένιους λύκους. Όταν, όμως, ένα βράδυ, η οικογένεια καταλαβαίνει πως είναι πλέον ανεπιθύμητη στο δάσος, οι δύο γυναίκες αναγκάζονται να μετακομίσουν στην πόλη Trollberg. Και ενώ αρχικά η Hilda απεχθάνεται τη σοβαρότητα του τσιμέντου και δεν καταλαβαίνει καθόλου πως λειτουργούν τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικιάς της, σιγά-σιγά προσαρμόζεται. Ή μάλλον, πιο σωστά, προσαρμόζει την πόλη στα μέτρα της, μπλέκοντας τους νέους της φίλους, Frida και David, σε περιπέτειες που περιλαμβάνουν τρολς, γιγαντιαία πουλιά, θυμωμένα σύννεφα. Οι ιστορίες επικεντρώνονται, κυρίως, στην προσαρμογή της Hilda και στη φιλία των τριών παιδιών, η οποία αντιμετωπίζει συγκρούσεις, χωρισμούς και πολλή τρυφερότητα.

Το HILDA αποτελείται από 13 επεισόδια των 23 λεπτών, τα οποία είδα μέσα σε δυο βράδια. Χωρίς cliffhangers και σασπένς, κάθε επεισόδιο διαδεχόταν το άλλο, όχι από την ανάγκη που δημιουργούν συχνά οι σειρές, μα επειδή περνούσα ωραία, έβρισκα τον εαυτό μου στους πρωταγωνιστές, και οι περιπέτειές τους ήταν ειλικρινά ενδιαφέρουσες, γεμάτες με γλυκές κι αστείες λεπτομέρειες. Το σύμπαν που έχει δημιουργήσει ο Luke Pearson είναι αξιοθαύμαστο, και σιγά-σιγά ο θεατής ανακαλύπτει πως δεν πρόκειται για μια σειρά από εξάρσεις φαντασίας, αλλά για έναν κόσμο με κανόνες, λογική, και ιστορία. Άλλο στοιχείο που λάτρεψα, είναι ο τρόπος που, ενώ κάθε επεισόδιο στέκεται από μόνο του, υπάρχει συνέχεια και εξέλιξη των χαρακτήρων και του περιβάλλοντός τους. Βρίσκω πως οι παιδικές σειρές συνηθίζουν να παραβαίνουν τους κανόνες που θεσπίζουν αρχικά, σκεφτόμενες πως τα παιδιά δεν θα το προσέξουν. Και έχουν δίκιο. Αλλά δεν είναι σωστό storytelling αυτό, έτσι;

Εμφανισιακά, η σειρά είναι ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ. Όχι μόνο δεν απογοητεύει τους fans του comic, αλλά προτείνει και μία πιο στρογγυλεμένη εκδοχή, που τολμώ να πω πως προτιμώ. Τα character designs που έχει γεννήσει το μυαλό του Pearson είναι είτε σπουδαία, είτε τουλάχιστον πολύ ωραία, και η δουλειά που έχει γίνει στο animation τα εκτοξεύει. Παρακολουθώντας τα επεισόδια, έμεινα άφωνη μπροστά στην άψογη ποιότητα animation, που μένει σταθερή καθ’ όλη τη διάρκεια και όμοιά της δεν έχω ξαναδεί σε animated σειρά του Netflix (disclaimer: έχω δει πολλές, αλλά όχι όλες τις animated σειρές του Netflix). Τα χρώματα και τα ντεκόρ είναι θαυμάσια, και παρ’ όλο που, μάλλον, υπάρχει λίγη χρήση μαριονέτας, το αποτέλεσμα δείχνει 100% tradigital.

Στα bonus, το soundtrack είναι εξαιρετικό, κάποιες φορές λίγο pop, συχνά περιπετειώδες με μερικά light στοιχεία από STRANGER THINGS.

Το HILDA είναι μια σειρά που θα ήθελα να είχα δει ως παιδί. Διατηρώντας τόσο τα παραδοσιακά κλισέ που χρειάζεται μια παιδική ιστορία, αλλά εμπλουτίζοντάς τα με τα στοιχεία του καιρού μας και πρωτότυπες λεπτομέρειες, γοητεύει μικρούς και μεγάλους. Είναι μια ιστορία καλοσύνης, περιπέτειας, ενηλικίωσης και φιλίας. Κρατώντας ένα πόδι στην πραγματικότητα και βουτώντας το άλλο σε ένα σύμπαν φαντασίας, είναι μία από τις καλύτερες σειρές που έχω παρακολουθήσει εδώ και καιρό.