Infinity Wars: Ghost Panther #1

Οι φρέσκες και πρωτότυπες ιδέες, είναι πάντα ευπρόσδεκτες από το αναγνωστικό κοινό, καθώς όλοι διψάνε για μια νέα ματιά πάνω στον αγαπημένο τους ήρωα. Πιθανολογώ πως αυτές ήταν οι προθέσεις των δημιουργών, πίσω από το INFINITY WARS: GHOST PANTHER. Δυστυχώς για εμάς, το τελικό αποτέλεσμα έχει αποτύχει σχεδόν σε κάθε επίπεδο.

Το συγκεκριμένο τεύχος και η ιστορία που ξεκινάει να μας διηγηθεί, ανήκει στην κατηγορία περιπτώσεων όπου ο αναγνώστης πασχίζει να βρει κάτι το θετικό ή το ενδιαφέρον, για να πιαστεί από κάπου. Και πάλι, όμως, το τεύχος του πατάει τα χέρια και δεν τον αφήνει να κρατηθεί από πουθενά! Κατά μια έννοια, όλοι παράγοντες του τεύχους (artwork, ιστορία, χαρακτήρες), είναι τόσο κακοί, που τελικά δένουν μεταξύ τους και κάνουν το αποτέλεσμα, αν μη τι άλλο, να έχει μια… ενιαία κατεύθυνση.

Ξεκινώντας με την ιστορία, ως αναγνώστης βρέθηκα προ εκπλήξεως. Φυσικά και είχα απορία να δω πώς θα αποδοθεί η ιδέα αυτή του υβριδίου ανάμεσα στον Black Panther και τον Ghost Rider, όμως σίγουρα δεν περίμενα έναν τόσο ρηχό και πρόχειρο τρόπο. Η μυθολογία του Μαύρου Πάνθηρα, αλλά και οι σχέσεις του με τον βασιλιά πατέρα του και τη χώρα του, αποδίδονται τόσο επιφανειακά και άνευρα, που νομίζεις πως διαβάζεις την ιστορία άλλου χαρακτήρα. Το πράγμα χειροτερεύει, όταν ο ήρωας υιοθετεί την ταυτότητα του μοτοσικλετιστή Johnny Blaze, αφήνοντάς σε να απορείς, πώς είναι δυνατόν να κατέληξε έτσι αυτός ο χαρακτήρας. Τα πάντα στην δομή της πλοκής και την αφήγηση φωνάζουν προχειρότητα και, ανά στιγμές, άγνοια για την original μυθολογία. Είναι σαν να διαβάζεις ένα εξωφρενικό “What If”, που συγκροτήθηκε σε κάποιο brainstorming χασικλήδων.

Και η απογοήτευση δεν έχει σταματημό, καθώς παράλληλα με την ιστορία, γίνεσαι μάρτυρας ενός από τα πιο αποτυχημένα artworks που έχει κυκλοφορήσει πρόσφατα η Marvel. Οι γραμμές και οι σκιές είναι τόσο αλλοιωμένες και παράξενες, που σχεδόν δεν αναγνωρίζεις τα πρόσωπα των ηρώων. Αφαιρούν κάθε δραματικότητα ή ένταση από την δράση, ενώ παράλληλα, σε αρκετά σημεία, κάνουν τα σώματα των χαρακτήρων να φαντάζουν σχεδόν κωμικά.

Όταν τελειώσεις την ανάγνωση του INFINITY WARS: GHOST PANTHER #1, θα βρεθείς με ένα ερώτημα να βασανίζει το μυαλό σου: Τί στο καλό ήταν αυτό που μόλις διάβασα;