Doomsday Clock #8

Doomsday Clock #8

Ο Firestorm έφτασε στη Ρωσία οργισμένος, λόγω των φημών ότι αποτελεί προϊόν της Supermen Theory, και κατά τη διάρκεια της μάχης του με τη Ρωσική υπερηρωική ομάδα, μετατρέπει το πλήθος στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας σε γυαλί. Οι Ρώσοι το εκλαμβάνουν ως πράξη πολέμου και ο Superman κατευθύνεται στη Μόσχα, για να βάλει ένα τέλος στην κατάσταση πριν γιγαντωθεί.

Οι χαρακτήρες του WATCHMEN μπαίνουν στην άκρη για αυτό το τεύχος, και το επίκεντρο πέφτει στους ήρωες του main DC Universe και ειδικότερα στον Superman, που τόσον καιρό βρισκόταν, ουσιαστικά, στο background. Ακόμη και αν ο Geoff Johns πατάει παύση στις, φαινομενικά, πιο συναρπαστικές εξελίξεις της σειράς, το world-building ενός κόσμου στα πρόθυρα του πολέμου, σαν άλλο WATCHMEN, υπό το πρίσμα του κλασικά καλού Superman, που προσπαθεί να κρατήσει την ισορροπία και να σώσει ζωές και του έντονα συναισθηματικού και ευέξαπτου Firestorm, είναι αρκετό για να μας κρατήσει σε αγωνία.

Γενικότερα, είναι ολοφάνερη η δουλειά και το μεράκι που έχουν διαθέσει και οι δύο δημιουργοί. Ναι, ο Johns αντιγράφει, σε ένα βαθμό, τη γραφή του Alan Moore, αλλά το κάνει αρκετά καλά και μας έχει παραδώσει, προς το παρόν, μια ιστορία με πολλές εκπλήξεις, προσεγμένο fan service και εξαιρετικό storytelling, χωρίς να μας τα δίνει όλα στο πιάτο.

Από την άλλη, έχουμε έναν Gary Frank που ενώ φαίνεται να παλεύει με τα deadlines και με αρκετά καρέ να έχουν μια ημιτελή αίσθηση, συνεχίζει να σχεδιάζει μία από τις πιο όμορφες ιστορίες των τελευταίων χρόνων, τουλάχιστον από πλευράς DC, και να αποδεικνύεται άξιος διάδοχος του συμπυκνωμένου και μεστού σχεδίου του Dave Gibbons.