Top 100 Overrated Comics

The Metabarons

To METABARONS είχε την τύχη να δημοσιευτεί στο 9, στη χρυσή περίοδο του περιοδικού, και έτσι ένα τεράστιο ποσοστό των αναγνωστών της χώρας γνώρισε τον φτωχό συγγενή του INCAL.

To ΙNCAL είναι αριστούργημα, γιατί υπήρχε ένας τεράστιος Moebius να αποτυπώνει τις τρελές ιδέες του Jodorowsky. Και γιατί αυτές οι ιδέες “έντυσαν” μια πλοκή. Εδώ τα πράγματα δεν είναι ίδια. Ο Gimenez είναι καλός, αλλά δεν είναι Moebius, και ο Jodorowsky, δυστυχώς, έχει αφήσει τη φαντασία του να ξεφύγει εντελώς, χωρίς να νιώθει ότι δεσμεύεται από την πλοκή. Οι Μεταβαρώνοι, οι θείες τους, τα ξαδέρφια τους, τα όπλα τους, παρελαύνουν όλοι μέχρι ο Jodorowsky να αποφασίσει πως είπε όλα όσα ήθελε. Βέβαια, αυτό που θεωρώ πιο ενοχλητικό, είναι το αλλεπάλληλο “techno-bubble”, που χρησιμοποιείται ξανά και ξανά ως “από μηχανής θεός”, για να λύσει κάθε σεναριακή αδυναμία, χωρίς την υποτυπώδη απόπειρα ερμηνείας (“έριξα δυο σταγόνες από αυτό το υγρό για να σταματήσω τη βαρύτητα” και “έχω αυτή την πανοπλία που με προστατεύει από τις μαύρες τρύπες”).

Η φήμη που έχει κερδίσει , κυρίως, στη χώρα μας τo METABARONS, οφείλεται σε μια εκδοτική συγκυρία. Μπορεί να έχει καλά στοιχεία, αλλά σε σχέση με το INCAL είναι ο” φτωχός συγγενής” και είναι κρίμα και άδικο να έχει διαβαστεί και να μνημονεύεται περισσότερες φορές από αυτό.