The Batman Who Laughs #1
Το THE BATMAN WHO LAUGHS #1 είναι από αυτές τις περιπτώσεις που κάτι ενδιαφέρον ή πρωτότυπο τραβιέται τόσο από τα μαλλιά και περιπλέκεται, που χάνει κάθε ενδιαφέρον.
Ομολογουμένως, πότε δεν συμπάθησα ή βρήκα ενδιαφέρον στον συγκεκριμένο χαρακτήρα, καθώς μου φαίνεται υπερβολικά επιτηδευμένος. Παρ’ όλα αυτά, είπα να δώσω μια ευκαιρία στην solo σειρά του, καθώς και πάλι φέρει την υπογραφή του Scott Snyder. Όμως, το πρώτο αυτό τεύχος απλά μου θύμισε γιατί δεν τα πάω καλά με αυτό τον χαρακτήρα. Το τεύχος φαίνεται να μην ξέρει πού θέλει να πάει την ιστορία, με το τελικό αποτέλεσμα να είναι υπερφορτωμένο από αναπάντητα ερωτήματα και σκηνές που δεν βγάζουν απολύτως κανένα νόημα. Μπορώ να καταλάβω την ανάγκη του Snyder να δημιουργήσει μυστήριο και να αφήσει cliffhangers, καθώς κάτι τέτοιο και το κοινό θα κρατούσε, αλλά και ταιριάζει στο σκοτεινό ύφος του Batman. Όμως, εδώ φαίνεται λες και το μυστήριο είναι αδούλευτο. Οι σκηνές που έχουν σκοπό να σοκάρουν, το κατορθώνουν, όμως όχι για τους σωστούς λόγους. Ο Batman Who Laughs εμφανίζεται κυριολεκτικά από το πουθενά και σκοτώνει τον Joker, αφήνοντας ένα πώς και ένα γιατί να πλανιόνται στον αέρα. Στο καπάκι, ο Joker εμφανίζεται μέσα από το βυθό της λίμνης στην σπηλιά του Batman. Εκεί νιώθεις πως έχει χαθεί κάθε λογική ή συνοχή στους χαρακτήρες.
Ο συγκεκριμένος χαρακτήρας φαίνεται να έχει ως βασικό του χαρακτηριστικό τον παράγοντα της έκπληξης και του απρόβλεπτου. Όπως επίσης και ο Joker. Όμως, σε αυτόν φαίνεται να μην δουλεύει. Είτε επειδή οι πράξεις του είναι πραγματικά τυχαίες και αψυχολόγητες είτε επειδή είναι επιτηδευμένες και υπερβολικές, με στόχο να προκληθεί σοκ στον αναγνώστη.
Στα θετικά του τεύχους θα μπορούσα να βάλω το artwork. Όχι πως είναι κάτι το ιδιαίτερα αξιοσημείωτο ή εκθαμβωτικό, όμως, σίγουρα είναι πολύ καλύτερο από την ίδια την ιστορία. Σε αρκετά σημεία, έχει το edginess που χρειάζεται μια τέτοια σκοτεινή ιστορία και αναδεικνύει αρκετά καλά τους χαρακτήρες και τα συναισθήματα τους. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει για την δουλειά που έχει γίνει στον Joker.
Συμπερασματικά, το THE BATMAN WHO LAUGHS έχει ένα αδύναμο και μπερδεμένο ξεκίνημα, που όμως αφήνει αρκετά παράθυρα για βελτίωση. Αρκεί να το θελήσει ο κύριος Snyder.