Superior Spider-Man #1

Μπορεί να πιστέψετε πως ζούσα κάτω από μια πέτρα, αλλά μέχρι πρότινος δεν γνώριζα το concept του Superior Spider-Man. Ήρθε, όμως, το πρώτο τεύχος της νέας αυτής σειράς, για να με διαφωτίσει.

Έτσι, μαθαίνοντας πως ο Otto Octavius a.k.a. Dr. Octopus έχει βάλει τη συνείδηση του στο σώμα του Ανθρώπου-Αράχνη και τώρα κυκλοφορεί εκείνος με την ταυτότητα αυτή, ήταν αναπόφευκτο να cringάρω. Και έπειτα να ξενερώσω. Αυτό, βέβαια, δεν αποτελεί κριτήριο για το πόσο καλό είναι το συγκεκριμένο τεύχος, οπότε θα το αφήσω στην άκρη.

Το τεύχος κάνει μια πολύ καλή δουλειά στο να συστήσει και αναλύσει τον χαρακτήρα. Αυτό το παράξενο υβρίδιο ήρωα και κακού. Η ψυχολογία του, το πως έφτασε ως εδώ, αλλά και οι πράξεις του παρελθόντος, δίνονται με ακρίβεια και λεπτομέρεια στον αναγνώστη, ώστε ακόμη και αν δεν είναι οικείος, όπως εγώ, να μπει στο κλίμα. Παράλληλα, όμως, αυτό οδηγεί σε φλυαρία και βαρεμάρα. Πρώτον, όλο το τεύχος αναλώνεται στο να σου εξηγεί παλιά πράγματα, φλυαρώντας πολύ. Κουράζεσαι καθώς διαβάζεις ατελείωτα συννεφάκια σκέψεων και διαλόγων με άλλα πρόσωπα, που δεν σου δίνουν τίποτα. Δεν προχωράει η πλοκή, ούτε δημιουργείται αγωνία ή ένταση. Νιώθεις λες και κάποιος απλά σου εξηγεί ορισμένα πράγματα, ώστε στη συνέχεια να μπορέσεις να διαβάσεις το υπόλοιπο της σειράς.

Εκτός, όμως, από το ότι, ουσιαστικά, το πρώτο αυτό τεύχος δεν έχει δική του πλοκή και απλά αναλώνεται στο παρελθόν, καταφέρνει και κάτι ακόμα αρνητικό. Ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Elliot Toliver, όπως είναι το νέο του ψευδώνυμο, είναι εγωκεντρικός, ψωνισμένος και υπερόπτης. Θυμίζει πιο πολύ τον κακό κάποιας ιστορίας, παρά τον κεντρικό ήρωα που θα έπρεπε να αρέσει στον αναγνώστη, καθιστώντας τον σχεδόν αμέσως αντιπαθή.

Η ιστορία ανεβάζει κάπως ρυθμούς και ενδιαφέρον, όταν μια συνάδελφος του Toliver τον ξεμπροστιάζει για την πραγματική του ταυτότητα και ένας εξωγήινος, που είναι… κλώνος του Darkseιd, κάνει επίθεση στη γη. Όμως ακόμη και η επίθεση αυτή φαντάζει τόσο κλισέ και τετριμμένη, που σε αφήνει με μηδενική αγωνία για την συνέχεια.

Δεν είμαι σίγουρος τι έχει να πει ή να προσφέρει αυτή η εναλλακτική εκδοχή του Spider-Man, αλλά ίσως να είμαι έτοιμος να πω “όχι άλλο Spider-verse”.