Young Justice #1

Γενικά, η ενασχόληση του Brian Michael Bendis με τα comics είναι κάτι που προκαλεί ιδιαίτερο άγχος στο αναγνωστικό κοινό και στους θαυμαστές των χαρακτήρων με τους οποίους καταπιάνεται, γιατί είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς αν το comic θα είναι κακογραμμένο και εκνευριστικό ή τολμηρό και πρωτότυπο. Οπότε, όταν είχα ακούσει ότι η DC αποφάσισε να επαναφέρει τη Young Justice κάτω από την επίβλεψη του Bendis, τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα. Από τη μία, έχω τεράστια αδυναμία στην δυναμική της ομάδας και στους εξαιρετικούς χαρακτήρες που την πλαισιώνουν, αλλά από την άλλη, o Βendis έχει αποδείξει πολλές φορές ότι δεν ενδιαφέρεται πάντα
για το σωστό characterization των ηρώων που γράφει. Για αυτό αντιμετώπισα το YOUNG JUSTICE #1 με σκεπτικισμό και να που εν τέλει οφείλω να ομολογήσω ότι δεν είναι ένα διόλου κακό comic.

Στην πραγματικότητα, είναι άκρως διασκεδαστικό. Ο Bendis ακολουθεί τη γνωστή συνταγή που του επιτρέπει να συνεργάζεται με έναν εξαιρετικά ταλαντούχο artist, όπως ο Patrick Gleason, δημιουργώντας ένα πανέμορφο comic με χορταστικές σκηνές δράσης, καλοσχεδιασμένους ήρωες και στιλάτα κουστούμια που τραβάνε το βλέμμα και δε σε αφήνουν να το βάλεις κάτω αν δεν τελειώσεις. Οι διάλογοι μεταξύ των χαρακτήρων είναι πολύ πιο υποφερτοί σε σχέση με τη δουλειά του σε άλλα comics, ενώ ακόμα και το χιούμορ είναι πετυχημένο, ιδιαίτερα όταν προέρχεται από τον Bart Allen. Η προσθήκη του Gemworld φαίνεται να επιφυλάσσει πολλές ενδιαφέροντες εκπλήξεις για την ομάδα, ενώ η εμφάνιση του Superboy απογειώνει το τεύχος.

Μέχρι εδώ καλά. Αλλά ενώ το YOUNG JUSTICE #1 φαίνεται να είναι στο σύνολο του ένα πολλά υποσχόμενο comic, αν παρατηρήσει κανείς τις λεπτομέρειες, θα ανακαλύψει ότι, παρά τη δυναμική αρχή, υπάρχουν πολλά που θα πρέπει να μας προβληματίζουν. Ο Bendis φαίνεται να επιμένει στο δικό του όραμα για το σύμπαν της DC, που αγνοεί εντελώς ότι έχει τελεστεί πριν από αυτόν. Με κάποιο παράξενο τρόπο, παρά την εξέλιξη του Tim ανά τα χρόνια, αυτός εμφανίζεται ξανά ως Robin, ασχέτως αν η θέση έχει καλυφθεί εδώ και καιρό από τον Damian. Ποια εκδοχή της γλυκύτατης και συμπαθέστατης Cassie βλέπουμε στο YOUNG JUSTICE #1 είναι ένα μυστήριο, καθώς παρουσιάζεται ως μια μίξη της New52 Cassie με την post-Crisis (ή ίσως κάτι εντελώς καινούργιο, αν λάβουμε υπόψη τις ιδιαιτερότητες του σεναριογράφου). Από τους νέους χαρακτήρες, η Jinny Hex φαίνεται να ταιριάζει περισσότερο με τους υπόλοιπους ήρωες, σε σχέση με την Teen Lantern, η οποία εμφανίζεται από το πουθενά χωρίς καμιά εξήγηση.

Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις αγαπημένους χαρακτήρες που έτυχαν κακής μεταχείρισης στο Νew52 να επιστρέφουν, αλλά το YOUNG JUSTICE οφείλει να είναι ένα καλό run που δε θα μπερδέψει ακόμα περισσότερο το ήδη ταλαιπωρημένο σύμπαν της DC και το αν ο Bendis θα καταφέρει να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις είναι αβέβαιο. Αλλά σε κάθε περίπτωση, αυτή τη στιγμή, το πρώτο τεύχος μοιάζει σαν ένα δώρο για όλους τους fans της ομάδας, παρά τις κάποιες αδυναμίες του.