Kid Eternity

Ιστορία

Η ζωή του Jerry Sullivan λαμβάνει μια απροσδόκητη στροφή, όταν κατά την διάρκεια μιας παρτίδας scrabble σε ένα πάρτι, άθελά του καλεί ένα υπερφυσικό ον, όταν σχηματίζει την λέξη eternity. Το ον έχει την μορφή ενός νεαρού άντρα, είναι ντυμένος στα λευκά, φοράει γυαλιά σαν του John Lennon, και συστήνεται μόνο με το όνομα Kid. Το πάρτι γίνεται ξαφνικά αλλόκοτο, με άψυχα αντικείμενα να ζωντανεύουν και να επιτίθενται με δολοφονικές διαθέσεις στους καλεσμένους και μάλιστα επιτυχώς. Ο Jerry ευτυχώς γλιτώνει, αλλά ο Kid έχει άλλα σχέδια. Σκοπεύει να ταξιδέψει μέχρι την κόλαση, προκειμένου να απελευθερώσει κάποιον Mr. Keeper και φυσικά ο Jerry θα τον συνοδέψει.

Τι Mας Άρεσε

Το KID ETERNITY είναι ένα απαιτητικό, δυσπρόσιτο comic. Όχι εξαιτίας της ιστορίας που αφηγείται, αλλά χάρη στη φιλοδοξία που το διαχέει. Στην αρχή, η αφήγηση αρνείται οποιαδήποτε γραμμικότητα, καθώς βλέπουμε την εξέλιξη των γεγονότων μέσω ενός πρίσματος, εστιάζοντας κάθε φορά σε διαφορετική χρονική στιγμή. Ευτυχώς, μέχρι το τέλος της σειράς, αυτή βγάζει νόημα, παρά τον ιδιόρρυθμο τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκε.

Φυσικά, όταν τα συγγραφικά ηνία τα κρατάει ο Grant Morrison και μάλιστα σχετικά στην αρχή της καριέρας του, όσοι γνωρίζουν το έργο του τώρα, κατανοούν τι μπορεί να περιμένουν. Πλούτος ιδεών, αναφορές που τώρα μάλλον γίνονται πιο ευνόητες με την βοήθεια του internet και γενικώς ένα ύφος γραφής, που αν και αναμφίβολα είναι υπερφίαλο και αυτάρεσκο, διακρίνεται από οξυδέρκεια και πνεύμα. Οι αρετές αυτές αναδεικνύονται, καθώς η ιστορία ξεδιπλώνεται, με απαντήσεις να δίνονται, αλλά και με ανατροπές, καθώς οφείλουμε να θυμόμαστε την έφεση που έχει ο συγγραφέας σε chaos magick, φανερή και από τα εξώφυλλα.

Ο Duncan Fegredo, επιλέγοντας painted artwork, αντί για απλά μολύβια, εμφανίζεται ως κατάλληλος συνοδοιπόρος, προσθέτοντας νεφελώματα ατμόσφαιρας, μέσα από μια προσέγγιση που θυμίζει κάτι μεταξύ Bill Sienkiewicz και John J. Muth. Σελίδες με τολμηρό στήσιμο, καθώς η σκοτεινή παλέτα κυριαρχεί παντού, με εντυπωσιακές αποδόσεις του απόκοσμου. Και γιγαντιαία γρανάζια.

Τι Μας Ενόχλησε

Οι τρεις παραπάνω παράγραφοι με κάποιες μικρές αλλαγές θα μπορούσαν να βρίσκονται κάλλιστα και εδώ. Αν και αυτό ακούγεται υπερβολικό, μην ξεχνάτε ότι θεωρώ το συγκεκριμένο comic αρκετά δύσβατο, που ίσως ξενίσει μέρος του αναγνωστικού κοινού που θέλει πιο ξεκάθαρες καταστάσεις.

Συνολική εκτίμηση

Κάπου εκεί, περίπου τρεις δεκαετίες πίσω, στη DC έμοιαζε κάτι να ζωντανεύει. Comics που ήταν ταυτόχρονα και για ενήλικες, αλλά και mainstream, έκαναν την εμφάνιση τους, στελεχωμένα από ταλαντούχους συγγραφείς από τη βρετανική νήσο, υπό την επίβλεψη της διορατικής editor Karen Berger. Το KID ETERNITY, ένα από τα λιγότερο γνωστά έργα του Grant Morrison, ανήκει δικαιωματικά σε αυτό το ρεύμα, που μέχρι το 1993 είχε λάβει υπόσταση και μορφή υπό το imprint της Vertigo. Όμως, η διεργασίες που οδηγούν σε αυτούς τους σχηματισμούς έχουν συνήθως περισσότερο ενδιαφέρον από το τελικό αποτέλεσμα, τη στιγμή που στερούνται φορμαλιστικών περιορισμών, αποτέλεσμα της μετέπειτα ταυτοποίησης. Η φιλοδοξία του zeitgeist διατρέχει μέσα από τις σελίδες ενός ρεύματος που, αν και όχι βραχύβιου, δεν κατόρθωσε να διατηρήσει τις υποσχέσεις που είχε αφήσει να εννοηθούν.

Παράλληλες προτάσεις

Φυσικά και υπήρξε και συνέχεια, σε ongoing σειρά, κατά την οποία οι Ann Noccenti και Sean Phillips επέλεξαν μια διαφορετική πορεία. Αν, όμως, θελήσετε να βιώσετε το εύρος της βρετανικής αυτής εισβολής σε όλο της το μεγαλείο, αναζητήστε τα ANIMAL MAN και DOOM PATROL του Grant Morrison, το SHADE THE CHANGING MAN του Peter Milligan , το HELLBLAZER του Jamie Delano, τα BLACK ORCHID, BOOKS OF MAGIC και SANDMAN (φυσικά) του superstar Neil Gaiman και σαφέστατα το υπέροχο SWAMP THING του Alan Moore, που υπήρξε η βάση όλων των παραπάνω.