Spider-Man Versus Wolverine

Ιστορία

Πρώην πράκτορας της KGB, με τον κωδικό Charlemagne, κάνει και πάλι την εμφάνιση του, αυτή τη φορά στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Τουλάχιστον, αυτό υποστηρίζει ο Ned Leeds, ρεπόρτερ της Daily Bugle, που παρουσιάζει στον εκδότη του, J. Jonah Jameson, στοιχεία που τον οδηγούν στο Βερολίνο, ζητώντας του την άδεια να διερευνήσει την υπόθεση. Στο ταξίδι του, θα τον συνοδεύσει ο φωτορεπόρτερ Peter Parker, γνωστός στους αναγνώστες, φυσικά, ως Spider-Man. Όμως, στην υπόθεση αναμιγνύεται και ο Wolverine, ευρισκόμενος και αυτός στο Βερολίνο, αναζητώντας ίχνη του ίδιου ατόμου, που μάλιστα είναι και πρώην συνεργάτης του. Αναπόφευκτα, τα μονοπάτια τους θα συναντηθούν!

Τι Mας Άρεσε

Μέσα σε μόλις 64 σελίδες, ο James Owsley, ή αν προτιμάτε το τρέχον όνομά του, Christopher Priest, παρουσιάζει μια σφιχτά δομημένη και δεμένη ψυχροπολεμική περιπέτεια κατασκοπείας, δίχως να απλώνεται ή να είναι λακωνικός, αλλά μετρημένος, με πρωταγωνιστές δυο υπερήρωες. Σενάριο σοβαρό, στιβαρό, αλλά και με χιουμοριστικές πινελιές, που παρ’ όλα αυτά, θεμελιώνει έναν κόσμο αναπόφευκτης βίας, με επιπτώσεις που δεν ξεπερνιούνται άμεσα.

Εντός αυτού του κόσμου, ο Owsley χειρίζεται με μαεστρία τους δυο πρωταγωνιστές του, σεβόμενος την προσωπική ιστορία του καθενός και το πώς αυτοί είχαν διαμορφωθεί μέχρι τότε. Δυο ήρωες, εντελώς αντίθετοι, με διαφορετικές προσεγγίσεις σε αυτό που κάνουν, με τον ψυχρό, ψημένο Wolverine να υπενθυμίζει συνεχώς στον μονίμως ενοχικό για τα πάντα, Spider-Man, την απειρία του, ειδικά εντός του κατασκοπευτικού πεδίου στο οποίο κινούνται. Στην πορεία, όμως, θα αποδειχθεί ότι, τελικά, δεν διαφέρουν και τόσο πολύ ο ένας από τον άλλο.

Τι Μας Ενόχλησε

Ομολογώ ότι, αν και ο M.D. Bright μου είναι κάτι παραπάνω από συμπαθής, στη συγκεκριμένη ιστορία θα ταίριαζε περισσότερο ένα πιο τραχύ σχέδιο. Βέβαια, την αστοχία αυτή μπορώ να την χρεώσω και στον inker, Al Williamson, καθώς κάποιος σαν τον Klaus Janson ίσως να έδενε καλύτερα, για ένα πιο ενισχυμένο αποτέλεσμα.

Πρέπει, βέβαια, να αναφερθώ και (spoiler για comic τριών δεκαετιών!) στον αναπάντεχο, off-panel, θάνατο του Ned Leeds, και τον τρόπο με τον οποίο αυτός εξαργυρώθηκε μετέπειτα στις ιστορίες του Spider-Man της περιόδου εκείνης. Μέσα από μια ασυνεννοησία μεταξύ editor και συγγραφέων, χρεώθηκε στον Leeds η ταυτότητα του Hobgoblin, δυσαρεστώντας τους αναγνώστες, σε μια διαφορετική μεν, αλλά εντελώς anti-climactic εξέλιξη.

Συνολική Εκτίμηση

Η Marvel Comics της δεκαετίας του ’80, έχει μικρή σχέση με τη σημερινή, στο πως χειρίζεται τους χαρακτήρες. Υπήρχαν τίτλοι όπως το MARVEL TEAM-UP, ή το MARVEL TWO-IN-ONE, με τους ήρωες να συνεργάζονται τακτικά, αλλά τα major events και τα crossovers δεν ήταν ρουτίνα, με όλους τους χαρακτήρες να είναι συνεχώς μπλεγμένοι μεταξύ τους. Οπότε, η βαρύτητα ενός one-shot όπως αυτό εδώ, είναι ιδιαίτερη, Από τη μία, ο αγαπητός flagship χαρακτήρας Spider-Man και από την άλλη, ο Wolverine, όταν ακόμα τον δεν είχε καεί από τις πολλές εμφανίζεις και διατηρούσε μια αύρα μυστηρίου.

Δυο δυνατά χαρτιά, σε μια αξέχαστη ιστορία, που εκδόθηκε συμβαδίζοντας με το κλίμα ωρίμανσης των superhero comics, αλλά σεβόμενη το είδος που υπηρέτησε, δίχως απαραίτητα να το αποδομεί.

Παράλληλες Προτάσεις

Σαφέστατα, αναζητήστε τα comics me πρωταγωνιστή τον Spider-Man της περιόδου αυτής, τόσο τα AMAZING SPIDER-MΑΝ των Roger Stern και Tom DeFalco, όπως και το SPECTACULAR SPIDER-MAN του Peter David. Ειδικά το τελευταίο, που προσέφερε μια αντίστοιχη προσέγγιση. Όσο για Wolverine της ίδιας περιόδου, οι εμφανίσεις του περιορίζονταν σχεδόν μόνο στο UNCANNY X-MEN του Chris Claremont, με τον δημοφιλή Καναδό μεταλλαγμένο να παραμένει ακόμα μυστήριο, μέχρι να ξεκινήσει η ongoing σειρά του, μετά από ενάμιση χρόνο (και κάτι).