X-Force #4

X-Force #4

Μου αρέσουν τα X-titles των τελευταίων μηνών. There, I said it! Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει επειδή ο πήχης μου είχε πέσει τρομαχτικά, όμως η ανάγνωση του X-FORCE έχει εξελιχθεί σε μια αρκετά ευχάριστη εμπειρία.

Στο νέο τεύχος, η ομάδα, στην προσπάθειά της να απελευθερώσει τους μεταλλαγμένους πρόσφυγες, που είναι φυλακισμένοι στην Transia, έρχεται τελικά αντιμέτωπη με τον Πρόεδρο Constantin και τον Ahab. Παράλληλα, ο νεαρός Cable αποκαλύπτει στους συντρόφους του το πραγματικό κίνητρο πίσω από την αποστολή του, ενώ ένας ξαφνικός θάνατος και η άφιξη μερικών γνώριμων αντίπαλων, έρχονται να ανεβάσουν τις προσδοκίες για τη συνέχεια.

Όσο περνάει ο καιρός, καταλήγω ότι ο Ed Brisson είναι καλός συγγραφέας. Μπορεί να έχει τις αδυναμίες του, όμως δείχνει να γνωρίζει τους χαρακτήρες με τους οποίους καταπιάνεται και, παρ’ όλο που οι ιστορίες που γράφει δεν είναι φοβερά πρωτότυπες, πατάνε σε βασικές αρχές storytelling και σέβονται το είδος. Παράλληλα, το στιλ του Dylan Burnett δίνει μια ιδιαίτερη αισθητική στο comic, θυμίζοντας ένα μείγμα του Chris Bachalo και του Daniel Warren Johnson του EXTREMITY. Αυτό, σε συνδυασμό με τη χρωματική παλέτα του Jesus Aburtov, δημιουργεί ένα αποτέλεσμα που, αν μη τι άλλο, το κάνει να ξεχωρίζει από τα περισσότερα comics της εκδοτικής.

Συνολικά, το X-FORCE δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ένα comic που πρέπει οπωσδήποτε να τσεκάρετε. Σε περίπτωση, όμως, που πέσει στα χέρια σας, νομίζω ότι θα διασκεδάσετε διαβάζοντάς το. Και αυτό ισχύει όχι μόνο για τους νέους αναγνώστες, αλλά και για όσους πέρασαν τα 90s παρακολουθώντας τα καμώματα της μιλιταριστικής ομάδας του Cable.