Marvel’s Spider-Man: City At War #1

Όποιος είναι φανατικός θαυμαστής του Spider-Man και gamer, είναι σχεδόν αδύνατο να μην του άρεσε το ομότιτλο παιχνίδι, που κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 2018. Ο ενθουσιασμός και η περιέργεια που ξύπνησαν μέσα μου, λοιπόν, όταν είδα πως ξεκινάει σειρά στο ίδιο σύμπαν του παιχνιδιού, ήταν φυσικά επακόλουθα. Ομολογώ πως δεν ήξερα περί τίνος πρόκειται ακριβώς και όταν ξεκίνησα να διαβάζω το πρώτο τεύχος από το MARVEL’S SPIDER-MAN: CITY AT WAR, γρήγορα άρχισα να απογοητεύομαι.

Ίσως και να ήταν αφελής η σκέψη μου πως το τεύχος θα μου έδινε μια καινούργια ιστορία, τοποθετημένη στο σύμπαν που γνώρισα μέσα από το παιχνίδι. Παρ’ όλα αυτά, δεν την θεωρούσα παράλογη και πολύ σύντομα απογοητεύτηκα, στη διαπίστωση πως το τεύχος απλά μας ξαναλέει την ιστορία του παιχνιδιού. Όμως, ούτε τότε δεν έχασα εντελώς τη θετική σκέψη και τον ενθουσιασμό μου, και σκέφτηκα πως, ακόμα και έτσι, ίσως το τεύχος έχει κάτι καινούργιο και φρέσκο να μας δώσει. Ίσως μέσα από μια πιο προσωπική, ή δραματική εξιστόρηση των γεγονότων, ή φωτίζοντας διαφορετικά σημεία από αυτά στα οποία είχε κάνει focus το παιχνίδι. Κάτι, τέλος πάντων, που θα δικαιολογούσε αυτό το αχρείαστο αναμάσημα. Όμως, το τεύχος φρόντισε να με απογοητεύσει και εκεί.

Περνώντας γρήγορα τις σελίδες, άρχισα να αντιλαμβάνομαι πως όχι μόνο δεν θέλει να εμβαθύνει στην ήδη γνωστή ιστορία, αλλά είχε σκοπό να την ξεπετάξει. Μέσα σε κάτι λιγότερο από 25 σελίδες, η ιστορία έχει φτάσει περίπου στο μέσο του βιντεοπαιχνιδιού, περνώντας σε fast forward πολλά σημαντικά γεγονότα και μάχες. Δεν εδραίωνε κανέναν από τους χαρακτήρες και προσπερνούσε τις σχέσεις που τους δένουν, με αποτέλεσμα να υπάρχει παντελής έλλειψη έντασης ή αγωνίας. Η ιστορία κυλούσε επίπεδα και αδιάφορα, δίνοντάς μου την εντύπωση πως παρακολουθούσα το trailer για μια κανονική ιστορία και όχι πως αυτό είναι το “κυρίως πιάτο”.

Εκτός από την έλλειψη έντασης, αυτό είχε, ως αποτέλεσμα, και το να μην είναι ιδιαίτερα κατανοητό, τουλάχιστον σε κάποιον αναγνώστη που δεν είναι οικείος με το παιχνίδι. Όχι επειδή είναι δυσνόητη η ιστορία, αλλά επειδή η αφήγηση δεν γινόταν με τον σωστό τρόπο.

Συμπερασματικά, το μοναδικό ενδιαφέρον και αξιοσημείωτο στο συγκεκριμένο τεύχος, είναι το artwork, το οποίο πραγματικά ταιριάζει γάντι στον Spider-Man και αναδεικνύει όσο δεν πάει την νέα του στολή.