Shazam!

Μπορεί η DC να έχει βάλει φρένο στα μεγαλεπήβολα σχέδια που αφορούν στον Superman και στη Justice League, αλλά συνεχίζει να μας παρουσιάζει τους λιγότερο επιφανείς χαρακτήρες της, τον έναν μετά τον άλλο. Το 2019 είναι η χρονιά του SHAZAM!, σκηνοθετημένο από τον  David F. Sandberg, με τους Henry Gayden και Darren Lemke να υπογράφουν το σενάριο.

Ο Billy Batson (Asher Angel) είναι ένα ορφανό αγόρι, το οποίο μένει με την θετή του οικογένεια, ενώ ταυτόχρονα αναζητά την βιολογική του μητέρα, με την οποία αποχωρίστηκε σε πολύ μικρή ηλικία. Μια μέρα, θα επιλεχθεί από έναν αρχαίο μάγο (Djimon Hounsou) ως ο νέος φορέας της απύθμενης δύναμής του και θα μετατραπεί στον superhero Shazam (Zachary Levi). Στο ταξίδι του να βρει τον εαυτό του, σύντροφος του θα είναι ο θετός του αδερφός Freddy Freeman (Jack Dylan Grazer) και αντίπαλός του ο Dr. Sivana (Mark Strong), που επιθυμεί να εξαπολύσει τα Εφτά Θανάσιμα Αμαρτήματα στον κόσμο.

Η εκμοντερνισμένη υπερηρωική “φόρμουλα” για το σινεμά περιλαμβάνει γερές δόσεις χιούμορ. Οι πρωταγωνιστές των ταινιών είναι συχνά γκαφατζήδες και ολίγον “καραγκιόζηδες”, ακόμα και αν στα comics ήταν σοβαροί και ψυχολογικά κατατρεγμένοι. Το SHAZAM! δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Παρ’ όλα αυτά, στην συγκεκριμένη περίπτωση, η επιλογή να έχεις αλέγρο και ανώριμο πρωταγωνιστή βγάζει νόημα, εφόσον ο Shazam είναι ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι που μετατρέπεται σε δίμετρο, φουσκωτό άντρα στην εμφάνιση, αλλά διατηρεί τον παιδικό χαρακτήρα του.

Η ταινία, λοιπόν, έχει πολλή κωμωδία μέσα, η οποία προκύπτει αρκετά από τους ανήλικους πρωταγωνιστές της. Ευτυχώς, είναι καλογραμμένη και έτσι τα αστειάκια βγαίνουν οργανικά και δε χαλάνε την ροή της.  Παράλληλα, οι σεναριογράφοι έχουν χώσει μέσα και όλο το κιτς φαντεζί στοιχείο από τα comics, με αποτέλεσμα η ταινία να καταλήγει να είναι ένα άμυαλο παραμυθάκι, το οποίο, όμως, έχει μερικές καλές διάσπαρτες κωμικές στιγμές και χωνεύεται εύκολα. Υπάρχουν μερικοί παραλληλισμοί της διττής περσόνας του Billy/Shazam και της αναζήτησης της βιολογικής του οικογένειας με την αναζήτηση ταυτότητας που περνάνε κάποια στιγμή όλα τα παιδιά· η ταινία, όμως, δεν εμβαθύνει και επιλέγει συνειδητά να υιοθετήσει τον ανάλαφρο τόνο του family movie. Αυτή η κίνηση δε μπορώ να πω ότι με ενόχλησε, αλλά, προφανώς, εφόσον δεν υπήρχε βάθος, τώρα που γράφω την κριτική μου (μερικές μέρες μετά την προβολή), το SHAZAM! έχει ήδη αρχίσει να “σβήνεται” από τη μνήμη μου.

Για να δουλέψει μια παραγωγή με τόσο γελοία (με την καλή έννοια) πλοκή, απαραίτητη είναι και η ισχυρή παρουσία των πρωταγωνιστών. Ο Zachary Levi έχει αναλάβει ένα ευαίσθητο κομμάτι, παίζοντας έναν ενήλικα με το μυαλό παιδιού. Θα μπορούσαν πολλά πράγματα να πάνε στραβά με αυτό το ρόλο, αλλά ευτυχώς ο Levi είναι ταλαντούχος και κάνει τον πρωταγωνιστή συμπαθή και διόλου ενοχλητικό. Εξαιρετικός είναι και ο Jack Dylan Grazer, που παίζει το κουτσό αδερφάκι του Billy, καθώς καταφέρνει να μας δώσει ένα κωμικοτραγικό συμπρωταγωνιστή, που είναι πολύ αγαπητός.

Εκεί που η ταινία υστερεί είναι το κομμάτι που αφορά στον Sivana, τον κεντρικό ανταγωνιστή. Δεν με ξετρέλανε το γεγονός ότι επέλεξαν να του δώσουν δυνάμεις και να τον μετατρέψουν σε μια δευτεράτζα του Black Adam. Το γεγονός ότι έχει κυριολεκτικά δίπλα του τα Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα τον χειροτερεύει ακόμα περισσότερο, καθώς ο σχεδιασμός τους είναι τόσο βαρετός που δε μπορείς να ξεχωρίσεις ποιο είναι ποιο και τελικά χάνεται το όλο νόημα. Οι σεναριογράφοι, λοιπόν, επιλέγουν να απεικονίσουν τα Αμαρτήματα ως παρουσίες. Η ιδέα είναι χαζή από την ρίζα της, οπότε, για να δουλέψει, έπρεπε να επιλέξουν έναν παρδαλό σχεδιασμό (εξίσου παρδαλό με την υπόλοιπη ταινία), ώστε να μη “βγάζει” το κοινό από τον συνολικό τόνο της ταινίας.

Το SHAZAM! είναι ένα εύπεπτο ταινιάκι, το οποίο προορίζεται περισσότερο για μικρότερες ηλικίες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι απολαυστικό και για τους ενήλικες. Είναι σίγουρα η πιο ανάλαφρη ταινία της DC μέχρι στιγμής και κατά πάσα πιθανότητα μια από τις καλύτερες προσπάθειες της Warner Bros. για το ενοποιημένο υπερηρωικό σύμπαν με τους χαρακτήρες από τα comics.