Τεντέν: Ο Μπλε Λωτός

Ιστορία

Μετά από τις περιπέτειές του στο ΠΟΥΡΑ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ, ο Tintin ταξιδεύει στη Σαγκάη για να βρει τον Mitsuhirato, έναν άνδρα που θεωρεί πως κατέχει πληροφορίες για την ηγεσία της σκοτεινής αδελφότητας του Kih-Oskh. Από το πουθενά, ένας παλιός εχθρός θα επιστρέψει, νέες συμμαχίες θα προκύψουν και ο Tintin θα εμπλακεί ξανά σε μια επικίνδυνη περιπέτεια που μπορεί να του κοστίσει την φήμη του, αλλά και την ίδια του τη ζωή.

Τι Μας Άρεσε

Όπως και τo ΠΟΥΡΑ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ, έτσι και ο ΜΠΛΕ ΛΩΤΟΣ είναι στη βάση του μία εξαιρετική ιστορία μυστηρίου. Ο Hergé επιλέγει να εισάγει τον πρωταγωνιστή σε ένα εντελώς άγνωστο για αυτόν περιβάλλον, της Κίνας και της Ιαπωνίας, στο οποίο είναι έξω από τα νερά του και πιο ευάλωτος από ότι συνήθως. Παράλληλα, επιστρέφει και η σκιώδης απειλή των εχθρών του από την προηγούμενη ιστορία, οι οποίοι είναι σίγουρα από τους πιο απειλητικούς αντιπάλους όλης της σειράς. Ως αποτέλεσμα, το αίσθημα του σασπένς προκύπτει έντονα από panel σε panel και από σελίδα σε σελίδα.

Εκτός, όμως, από το εξαιρετικό στήσιμο της ιστορίας, ο ΛΩΤΟΣ είναι ένα σημαντικό έργο, διότι μας δείχνει έναν πιο ώριμο και λιγότερο κοντόφθαλμο Hergé. Τα πρώτα έργα του καλλιτέχνη ήταν ουσιαστικά προπαγάνδα του Δυτικού Κόσμου, εδώ, όμως, γίνεται στροφή 180 μοιρών, καθώς ο Βέλγος δημιουργός δεν διστάζει όχι μόνο να καυτηριάσει τις στερεοτυπικές αντιλήψεις των Ευρωπαίων για την Ανατολή, αλλά επιλέγει να κριτικάρει κιόλας τον έντονο παρεμβατισμό της Δύσης σε θέματα που δεν την αφορούν. Επιπλέον, παίρνει θέση για τον Σινοϊαπωνικό πόλεμο, στηρίζοντας την πλευρά της Κίνας και κριτικάροντας τον ιαπωνικό μιλιταρισμό. Όλα αυτά, ακόμα και με τον λεπτό και κωμικό τρόπο που παρουσιάζονται, ήταν εξαιρετικά προχωρημένα για την εποχή που κυκλοφόρησε το comic, με τη σάτιρα και το κοινωνικό σχόλιο που παρουσιάζει να στέκουν γερά ακόμα και σήμερα.

Τι Μας Ενόχλησε

Ο ΛΩΤΟΣ είναι ένα sequel, οπότε αναγκαστικά πέφτει στην παγίδα της σύγκρισης με το έργο που προηγήθηκε. Ο τόνος των δύο έργων είναι παραπλήσιος, με μοναδική διαφορά ότι το ΠΟΥΡΑ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ συνοδευόταν από έναν ωραίο, αλλοπρόσαλλο σουρεαλισμό, ο οποίος, για κάποιον λόγο, λείπει σε μεγάλο βαθμό από τον ΛΩΤΟ, μια πιο προσγειωμένη ιστορία. Αυτή η έλλειψη μου στοίχισε λίγο, καθώς θεωρώ ότι προσέφερε πολλά στο μυστήριο.

Επιπροσθέτως, οι περισσότεροι εχθροί που αντιμετωπίζει ο Tintin εδώ είναι πιο αφελείς και λιγότερο ικανοί σε σχέση με την προηγούμενη ιστορία, με αποτέλεσμα η απειλή που εμφανίζεται να είναι πιο… ξεφούσκωτη.

Συνολική Εκτίμηση

Αν και, από άποψη δομής, χάνει λίγο όταν κοντράρεται με το ΠΟΥΡΑ, ο ΜΠΛΕ ΛΩΤΟΣ είναι σίγουρα μια από τις καλύτερες δουλειές του Βέλγου δάσκαλου και ό,τι κοντινότερο σε θρίλερ μυστηρίου υπάρχει στη σειρά. Είναι μια ιστορία που απευθύνεται σε μεγάλη γκάμα αναγνωστών, όλων την ηλικιών, καθώς είναι καλογραμμένη, έξυπνη και εύπεπτη για όσους δεν έχουν στενή επαφή με το άθλημα (την 9^η Τέχνη δηλαδή).

Παράλληλες Προτάσεις

Για να μην γίνομαι γραφικός και επαναλαμβάνομαι στις προτάσεις, θα σας πω να ξεθάψετε όλη την σειρά από το ντουλάπι που την φυλάτε ή να τρέξετε και να την αγοράσετε, ώστε να την διαβάσετε ΟΛΗ από την αρχή. Οι πολύ αρχικές ιστορίες, αυτές που έχουν έντονο το προπαγανδιστικό στοιχείο, μπορούν να παραληφθούν — αν και, προσωπικά, μου αρέσει να ρίχνω μια ματιά στο Ο ΤΕΝΤΕΝ ΣΤΟ ΚΟΝΓΚΟ πού και πού, όταν έχω κατάθλιψη, για να γελάω με το πόσο αναπολογητικά και προφανέστατα γελοίος είναι ο ρατσισμός του.

Στον βασιλικό θρόνο κάθεται προφανώς η “διλογία” με τις περιπέτειες στην Ασία, με τo 7 ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΕΣ ΜΠΑΛΕΣ και το ΝΑΟS ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ να έρχονται στην δεύτερη θέση.