Doom Patrol: Weight Of The World #1

Καιρό είχαμε να μάθουμε νέα από τη συμπαθή, αν και αρκετά ταλαιπωρημένη,  DOOM PATROL του Gerard Way. Με τη σειρά να έχει ουσιαστικά τελείωσει από τον Ιούνιο του 2018, ξανασυναντήσαμε τους πρωταγωνιστές της στο MILK WARS, ενώ το δωδεκατό τεύχος, που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβρη του 2018, είχε να κάνει αποκλειστικά με τον Lucius. Τώρα, λοιπον, η ομάδα επιστρέφει, προκειμένου να περάσουμε στο επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας.

Ο Cliff προσπαθεί να προσαρμοστεί στο ανθρώπινο σώμα του, ο Larry αποφασίζει να πάρει ένα κατοικίδιο για συναισθηματική στήριξη, η Jane παλεύει με το ρόλο της ως αρχηγός της ομάδας και τα προβλήματα της ψυχικής της υγείας, Flex Mentallo και Rita προπονούνται ασταμάτητα, ώστε να βελτιώσουν τις ικανοτητές τους, ενώ οι Lucius και Lotion περνούν τις μέρες τους κάνοντας skate.

Όταν ο Danny θα ανακαλύψει μια νέα απειλή, η Casey θα μαζέψει την ομάδα και παρέα θα ταξιδέψουν στον πλανήτη Orbius. Εκεί, οι πολιτες, κάτω από την ηγεσία του Gerb, μεγαλώνουν μαθαίνοντας να καταπιέζουν την κανονική τους μορφή, προκειμένου να πετύχουν την τέλεια φυσική υπόσταση μέσα από συνεχή άσκηση. Οι ενέργειες της Doom Patrol θα οδηγήσουν, τελικά, στην επιστροφή του Corban the Orb, του αληθινού, δηλαδή, Θεού του πλανήτη, και στην αιχμαλωσία του Gerb. Παράλληλα, στη Γη, ο Cliff θα προσπαθήσει να συμφιλιωθεί με τη μητέρα του. Όμως τα πράγματα δεν θα πάνε όπως ήλπιζε με αποτέλεσμα να πάρει μια απόφαση που πιθανόν να μετανιώσει στο μέλλον.

Ο Gerard Way πετυχαίνει να ανακεφαλαιώσει όσα έχουν συμβεί στην ομάδα μέχρι σήμερα ενώ, παράλληλα, ανοίγει πανηγυρικά το δρόμο για την επιστροφή τους μέσα από μια ιστορία που, από τη μία μοιάζει φρέσκια και, από την άλλη, πατάει γερά στη σουρεαλιστική παράδοση του τίτλου. Φυσικά, όπως μας έχει συνηθίσει ο συγγραφέας, από εδώ δεν λείπουν κάποιες αχρείαστες εξυπνάδες, όμως, σε γενικές γραμμές, το τεύχος διαβάζεται αρκετά ευχάριστα και πετυχαίνει απολύτως το σκοπό του.

Στο κομμάτι του σχεδίου, ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα, καθώς ο James Harvey αποδείχθηκε εξαιρετικός σχεδιαστής και ικανότατος storyteller, δημιουργώντας έξυπνα κι ευφάνταστα panels, που πετυχαίνουν να έχουν μια vintage ατμόσφαιρα, η οποία, όμως, συγχρόνως, δεν αποκλείει τους νεότερους αναγνώστες. Το ίδιο ισχύει και για τη χρωματική παλέτα του δημιουργού – ο οποίος, στο κομμάτι αυτό, συνεργάζεται με την Sajan Rai – η οποία εναλλάσσεται συνεχώς σύμφωνα με τις ανάγκες της ιστορίας. Έτσι, άλλοτε εκφράζεται με πλούσια ζωηρά χρώματα κι άλλοτε παίζει με παραλλαγές του λευκού και του μαύρου. Σε γενικές γραμμές, με έντονες, κατά τη γνώμη μου, επιρροές από τα manga και κυρίως από το AKIRA, το πρώτο τεύχος της νέας σειράς, σχεδιαστικά, στέκεται πάρα πολύ καλά.

Συνολικά, το πρώτο τεύχος της σειράς συνεχίζει στα ποιοτικά επίπεδα του ongoing τίτλου. Αν σας έλειψε η Doom Patrol και ο Gerard Way, είμαι σίγουρος ότι θα το απολαύσετε. Από την άλλη, όμως, ακόμη και αν δεν έχετε διαβάσει κανένα τεύχος της σειράς της Young Animal, μην το φοβηθείτε, καθώς είναι αρκετά προσβάσιμο για νέους αναγνώστες. Κοινώς, αν ψάχνατε ένα αρκετά συμπαθητικό comic αυτή την εβδομάδα, από κάποια mainstream εταιρία, το DOOM PATROL: WEIGHT OF THE WORLDS #1 πιστεύω πως δεν θα σας απογοητεύσει.