The Original Clone Saga

Ιστορία

Επιστρέφοντας από μια δημοσιογραφική αποστολή στο Παρίσι, ο Peter Parker βρίσκει στο κατώφλι του ταπεινού Νεοϋρκέζικου διαμερίσματός του, την αγαπημένη του Gwen Stacy. Ποιό είναι το θέμα; Μα, φυσικά, το γεγονός ότι η Gwen είναι νεκρή εδώ και δυο ολόκληρα χρόνια, θύμα του Green Goblin. Η αποκάλυψη του μυστικού της ύπαρξής της, θα δημιουργήσει ακόμα περισσότερα προβλήματα στον Spider-Man και τη μονίμως πολυτάραχη ζωή του.

Τι Μας Άρεσε

Το εξαιρετικό run των Gerry Conway και Ross Andru στο AMAZING SPIDER-MAN της δεκαετίας του ’70, κλείνει με έναν εντυπωσιακά δυνατό τρόπο. Δυο μεστοί δημιουργοί, με δυνατή μεταξύ τους ενέργεια, φτάνουν στην κλιμάκωση της συνεργασίας τους. Ο μετρημένος και περιεκτικός Conway, ξέρει να χειρίζεται το cast, καθώς κάθε τεύχος εξελίσσει την ιστορία, δίχως να απουσιάζουν οι τυχαίοι κάθε φορά villains. Όσο για τον Ross Andru, σίγουρα δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων ονομάτων της Αμερικάνικης σκηνής, αλλά το ύφος του, για κάποια ανεξήγητη αιτία, είναι ιδανικό για τον συγκεκριμένο υπερήρωα. Από την απόδοση των χαρακτήρων, τα δυναμικά splash pages, τις πολλές φορές τολμηρές γωνίες προοπτικής, μέχρι φυσικά και την αγάπη που δείχνει προς την μεγαλούπολη της Νέας Υόρκης. Αγάπη που την ζωντανεύει, με το αναπόσπαστο αυτό σκηνικό να λαμβάνει την ιδιότητα αυτόνομου χαρακτήρα, που περιβάλλει, αναπόφευκτα, τα πάντα.

Ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της σειράς, η προσπάθεια του Peter να ισορροπήσει την προσωπική του ζωή, ταυτόχρονα με την υπερηρωική του δράση, κατάσταση που δημιουργεί ανεπανόρθωτα προβλήματα στην πρώτη, κάνει και πάλι την εμφάνιση του. Μόλις είχε αρχίσει να ξεπερνά την απώλεια της Gwen, κάνοντας επιτελούς ένα νέο ξεκίνημα με την, πιο ώριμη πλέον, Mary Jane, το μυστήριο της επανεμφάνισης της πρώτης, εκτροχιάζει τα πάντα. Μελοδραματικό και παρατραβηγμένο; Φυσικά! Οι δημιουργοί των παλιών, κλασικών superhero comics, λάτρευαν αυτά τα κλισέ, αξιοποιώντας τα με την πρώτη ευκαιρία!

Μια αγαπημένη λεπτομέρεια είναι ο ρόλος που έχουν λάβει, όσο και αν ακούγεται περίεργο, οι πόρτες, στη σχέση του Peter και της Mary Jane. Η πρώτη τους συνάντηση, σε εκείνο το κλασικό panel του AMAZING SPIDER-MAN #42, έγινε το κατώφλι μιας πόρτας. Tο κλείσιμο της πόρτας, όταν η Mary Jane αρνήθηκε να εγκαταλείψει τον Peter που θρηνούσε τον χαμό της Gwen στο AMAZING SPIDER-MAN #122, ήταν το πρώτο βήμα προς την ωρίμανσή της, αλλά και της ουσιαστικότερης μεταξύ τους σχέσης. Αυτή η ιστορία αρχίζει και πάλι από μια πόρτα, όταν κάνει ξανά την είσοδο της η Gwen, και στο τελευταίο panel, η ίδια πόρτα, με το κλείσιμο της, αποχαιρετά το παρελθόν, επισφραγίζοντας το μέλλον.

Τι Μας Ενόχλησε

Όπως ανέφερα παραπάνω, μελόδραμα! Σίγουρα τα comics αυτά δεν κρύβουν την ηλικία τους και η εξέλιξη της πλοκής δεν προκαλεί δυνατές εκπλήξεις, αλλά τί είναι αυτά μπροστά σε τόση κλασικούρα; Αξίζει τον κόπο και με το παραπάνω!

Συνολική Εκτίμηση

Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, το AMAZING SPIDER-MAN, ένας από τους τίτλους της Marvel που απέκτησε κανονιστικό ρόλο μέσα στα χρόνια, δεν είχε εξαντλήσει ακόμα την δυναμική του. Με αυτή την ιστορία, κλείνει ένα κεφάλαιο γεμάτο ενοχές στη χάρτινη ζωή του Peter Parker, καθώς ξεκινάει ένα άλλο, γεμάτο προοπτικές. Βέβαια, δυο περίπου δεκαετίες αργότερα, τα όσα έλαβαν χώρα εδώ, θα αποτελέσουν τη βάση για ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα storylines του friendly neighborhood Spider-Man. Αλλά τους λάθος χειρισμούς τις δεκαετίας του ’90, όπως και τα κίνητρα πίσω από αυτούς, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τους χρεώσουμε εδώ. Οι δημιουργοί ήθελαν να παραδώσουν ένα διασκεδαστικό superhero comic, και αυτό το κατάφεραν απόλυτα!

Παράλληλες Προτάσεις

Παρατραβηγμένο, αλλά δώστε μου λίγη προσοχή. Όλα – ναι, όλα! – τα τεύχη του AMAZING SPIDER-MAN μέχρι και την αποχώρηση του “enfant terrible” Todd McFarlane. Μαζί, ασφαλώς, με τους περιφερειακούς τίτλους PETER PARKER, THE SPECTACULAR SPIDER-MAN και WEB OF SPIDER-MAN. Ναι, είναι τεράστιο σε όγκο, σίγουρα υπάρχουν αναπόφευκτα σκαμπανεβάσματα σε ποιότητα και σε ύφος, αλλά παραδίδουν μια μελοδραματική μεν, συμπαγή δε, ιστορία ενός νεαρού άντρα, με τις ίδιες του τις ενοχές και την αίσθηση υπευθυνότητας. Υπάρχει, βέβαια, και το αμφιλεγόμενο, όπως έγραψα, αλλά παρεξηγημένο από πολλούς ίσως, CLONE SAGA, που έτρεξε στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Εκεί εισέρχεστε με δική σας ευθύνη.