Jonathan Hickman's Dawn Of X

Με αφορμή την ανακοίνωση των πρώτων 6 τίτλων της νέας εποχής που φέρνει στους X-Men ο Jonathan Hickman, νιώθω υποχρεωμένος να κάνω ένα μικρό διάλειμμα στην αποχή μου από το Comicdom.gr και να πω την αποψάρα μου. Δεν είναι η γνώμη κάποιου ειδικού, αλλά ενός βετεράνου X-fan, που έχει αγαπήσει, όσο λίγα πράγματα, τους mutants και τις σπουδαίες ιστορίες τους.

Διάβασα, λοιπόν, το HOUSE OF X#1 (σε αναμονή για το POWERS OF X #1) και το πρώτο τεύχος είναι το λιγότερο επικό. Αν και πολύ νωρίς για εικασίες σχετικά με το πού το πάει, είναι σαφές ότι ο Hickman έχει ταρακουνήσει γερά τα θεμέλια του X-corner (κατά τα φαινόμενα, θα επηρεάσει το Marvel Universe συνολικά) και χωρίς να προβώ σε αποκαλύψεις, έχω να πω ότι αυτός ο αναγνώστης βρήκε αρκετά σημεία με “wow factor”, χάζεψε σχεδιαστικά αρκετές σελίδες και γενικά είναι ψημένος για κάτι πολύ καλό! Επιτέλους, απόλαυσα μεταλλαγμένους μετά από πολύ καιρό!

Με βάση το HOUSE OF X #1, κάνω ένα πέρασμα από τους 6 ongoing τίτλους του λεγόμενου Dawn of X, κρίνοντας από τα εξώφυλλα, τις συνόψεις, τα δημιουργικά teams, τις συνθέσεις των ομάδων και φυσικά… τα προσωπικά μου κολλήματα.

X-Men #1

Writer: Jonathan Hickman
Artist: Leinil Francis Yu
Cover: Leinil Francis Yu
Οκτώβριος 2019
A New Era Dawns For The X-Men!

Τα πράγματα είναι καλύτερα από ποτέ για τους X-Men, θα συμβεί, όμως, το ίδιο και με τον core X-title; Ως πρώτη (μη σας πω και δεύτερη και τρίτη) αντίδραση, η οικογενειοκρατική σύνθεση της ομάδας στο εξώφυλλο, μου φαίνεται εντελώς προβληματική: The Summers Extended Family featuring Wolverine. Δεν το λες και ό,τι πιο εμπνευσμένο, εκτός κι αν ο Hickman έχει υπόψη αυτός ο τίτλος να λειτουργήσει ως πέρασμα διαφόρων χαρακτήρων, και η παρούσα σύνθεση να αφορά μόνο στο πρώτο story arc.

Σε κάθε περίπτωση, είτε είναι είτε δεν είναι αυτή η μόνιμη ομάδα, το αιώνιο ερωτικό τρίγωνο Scott/Jean/Logan πάντα έχει να δώσει ενδιαφέρουσες σαπουνοπερατικές επιγεύσεις, ο Havok είναι ένας παραγνωρισμένος A-Lister που ανυπομονώ να τον δω σε καλές ιστορίες και ο Wolverine… είναι ο Wolverine! Αν και στην αρχή με ξένισε, η επιστροφή της original στολής της Marvel Girl μου αφήνει θετική αίσθηση (διακινδυνεύω πρόβλεψη ότι η επιλογή δεν είναι τυχαία και συνδέεται με την ιστορία όπως αυτή θα εξελιχθεί). Τέλος, παρά τις γκρίνιες που έχω ακούσει για τα νέα λογότυπα, το συγκεκριμένο είναι μάλλον συμπαθητικό, αν και, μεταξύ μας, ας διαβάσουμε επιτέλους καλές X-stories κι ας σχεδιάσει τα λογότυπα και πεντάχρονο! Στα plus, η παρουσία του Leinil Francis Yu σε σχέδιο και εξώφυλλο.

Marauders #1

Writer: Gerry Duggan
Artist: Matteo Lolli
Cover: Russell Dauterman
Οκτώβριος 2019
The X-Men Sail At Dawn!

Ακόμη και σε αυτή τη λαμπρή νέα εποχή, το γένος των μεταλλαγμένων εξακολουθεί να αντιμετωπίζει προβλήματα κατά τη συνύπαρξή του με τους ανθρώπους, και μια επίλεκτη ομάδα X-Men σαλπάρει και διασχίζει τις θάλασσες, σε μια ιστορία τόσο απρόσμενη, που με κάνει να αναρωτιέμαι αν δεν την είχε σκεφτεί κανείς μέχρι τώρα, επειδή είναι από τη φύση της μια κακή ιδέα, ή επειδή απλώς δεν την είχε σκεφτεί κανείς!

Η σύνθεση της ομάδας δεν μπορώ να πω ότι μου προκάλεσε καμία έκπληξη (μάλλον αναμενόμενη θα την έλεγα, με εξαίρεση τη συμμετοχή του outsider Pyro – πιθανό love interest του Iceman), εξακολουθώ να θεωρώ ανιστόρητη και λάθος την περιθωριοποίηση της φύση αρχηγού Storm, αναμένω ενδιαφέρουσες ιστορίες από την κόντρα Kitty Pryde-Emma Frost, και αναμενόμενα badass στιγμιότυπα από τον Bishop. Σαφώς και πρόκειται για την πιο diverse ομάδα αυτού του κύματος τίτλων, αλλά, όπως έχει αποδειχθεί, αυτό δεν δίνει απαραίτητα καλές ιστορίες.

To εξώφυλλο είναι σχετικά κατώτερο σε σύγκριση με άλλες δουλειές του Dauterman που έχω δει, ενώ παραμένει στοίχημα το αν ο Lolli είναι η κατάλληλη επιλογή για τον τίτλο.

Excalibur #1

Writer: Tini Howard
Artist: Marcus To
Cover: Mahmud Asrar
Οκτώβριος 2019
A New Day Is Forged

Μία νέα σύνδεση μεταξύ των μεταλλαγμένων, της μαγείας αυτού του κόσμου και του Otherworld, γεννιέται, και μαζί της έχουμε και νέα Captain Britain, την Betsy Braddock, a.k.a. Psylocke. Η εξέλιξη αυτή με χαροποιεί ιδιαίτερα, καθώς πριν τη ninja εποχή της (την οποία ο Claremont είχε προγραμματίσει να κρατήσει λίγο, αλλά τον πρόλαβαν οι εξελίξεις), η ηρωίδα έχτιζε καθαρά αρχηγικό προφίλ (περισσότερα στο υπέροχο Siege Perilous Saga). Φοβάμαι, όμως, ότι κάπου εδώ σταματάω να βρίσκω και θετικά σε αυτόν τον τίτλο, τουλάχιστον με τα μέχρι τώρα δεδομένα και παρά το πανέμορφο εξώφυλλο του Asrar. Η ένταξη της Rogue, του Gambit, και της Jubilee, μου κάνει λίγο “ρίχνω χαρτιά κι αυτοί έπεσαν εδώ”, ενώ για τον Rictor και τον Apocalypse, πραγματικά αναμένω να δω το σκεπτικό πίσω από την επιλογή τους. Ειδικά ο δεύτερος είναι τόσο αρχετυπικός villain, και με τόσο καταστροφικό έργο πίσω του, που είναι απορίας άξιο πώς θα τον παρουσιάσουν – πειστικά – ως ήρωα.

Η Tini Howard έχει πολύ δύσκολο έργο μπροστά της, και με δεδομένο ότι τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής της μάλλον με έχουν απογοητεύσει, κρατάω μικρό καλάθι προσδοκιών. Σε γενικές γραμμές, θα προτιμούσα μια ομάδα πιο κοντά στους original Excalibur. Και μια που τους ανέφερα, μόνο εμένα με προβληματίζει η απουσία του Nightcrawler από αυτούς τους 6 τίτλους;

New Mutants #1

Writers: Jonathan Hickman & Ed Brisson
Artist: Rod Reis
Cover: Rod Reis
Νοέμβριος 2019
The Next Generation Claims The Future!

Αυτό το πανέμορφο εξώφυλλο, που κλείνει αισθητικά το μάτι σε όσους λάτρεψαν την ομώνυμη περίοδο Claremont/Sienkiewicz, αλλά και το γεγονός ότι ο σχεδιαστής του, Rod Reis, έχει αναλάβει και το εσωτερικό, με έχει κάνει να ανυπομονώ για αυτή τη σειρά, περισσότερο από κάθε άλλη! Όλο το team που αγαπήσαμε είναι εδώ (Sunspot, Wolfsbane, Mirage, Karma, Magik, και Cypher), κατά τα φαινόμενα ο φίλος τον οποίο αναζητά η ομάδα είναι ο απόντας Cannonball (ή τουλάχιστον αυτό ελπίζω) και παρότι είμαι πιουρίστας με τους New Mutants, η προσθήκη του Chamber και του Mondo, εκ πρώτης, δεν με χαλάει.

Εδώ και πολλά χρόνια, πιστεύω ότι θα έπρεπε να είχε εγκαταλειφθεί η ονομασία αυτών των ηρώων ως New Mutants, και να έρθει, επιτέλους, η συμβολική αποφοίτηση-προαγωγή τους σε New X-Men (αν τα μέλη ξεχωριστά έχουν υπάρξει σε ομάδες X-Men, γιατί όχι και όλη η ομάδα), αλλά δεν παραπονιέμαι. Το πιο πιθανό είναι ότι θα αρχίσω πάλι να το κάνω, αν η σειρά αποτύχει. Κάτι που, φυσικά, απεύχομαι.

Fallen Angels #1

Writer: Bryan Edward Hill
Artist: Szymon Kudranski
Cover: Ashley Witter
Νοέμβριος 2019
Not All Belong In Paradise!

Καλώς ήρθατε στον τίτλο που, κατά πάσα πιθανότητα, απλώς θα διαβάσω για να επιβεβαιώσω (ή να διαψεύσω – αν και μάλλον δύσκολο) την πεποίθησή μου ότι δεν θα μου αρέσει. Η Psylocke (μιλάμε για την Kwannon, που έχει επιστρέψει στο σώμα της, και όχι για την Betsy Braddock) βρίσκεται σε αυτόν τον νέο κόσμο, αβέβαιη ως προς το ποια είναι η θέση της σε αυτόν, όταν ένα πρόσωπο από το παρελθόν της, επιστρέφει. Μαζί με άλλους δύο αβέβαιους, τον Cable και την X-23, ξεκινούν μια προσωπική αποστολή, που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο όλο το mutantkind.

Αναλυτικά τώρα, οι λόγοι για τους οποίους είμαι αρνητικά διακείμενος σε αυτή τη σειρά:
1. Αδιαφορώ και για τους τρεις χαρακτήρες.
2. Οι νεανικές εκδοχές των ηρώων (βλ. Young Cable), είναι φτηνά μαρκετίστικα κόλπα για να πιάσουν τους πιτσιρικάδες κι εγώ δεν είμαι, αν υπήρξα ποτέ, πιτσιρικάς.
3. Βρίσκω το εξώφυλλο απωθητικό, και την υπόθεση generic και αδιάφορη από κάθε άποψη.

X-Force #1

Writer: Benjamin Percy
Artist: Joshua Cassara
Cover: Dustin Weaver
Νοέμβριος 2019
The Cost Of The Future Isn’t Cheap

H X-Force είναι η CIA αυτού του νέου, μεταλλαγμένου κόσμου – ένας συνδυασμός ομάδας κατασκόπων και ομάδας ειδικών αποστολών. Ο Beast, η Jean Grey και η Sage, από τη μία, ο Wolverine, ο Kid Omega και η Domino, από την άλλη. Σε έναν τέλειο κόσμο, δεν θα υπήρχε η ανάγκη μιας X-Force, μας λέει το solicitation, αλλά ακόμη δεν έχουμε φτάσει εκεί.

Ένα από τα πράγματα που βρίσκω σούπερ θετικά, μέχρι στιγμής, στο soft reboot του Hickman, είναι ότι φαίνεται να τηρεί την υπόσχεσή του πως δεν πρόκειται να πετάξει τίποτα. Περίτρανη απόδειξη, η Sage, ένας εξαιρετικός χαρακτήρας, δημιουργίας Chris Claremont, τον οποίο αγνοούσαν επιδεικτικά σχεδόν όλοι οι συγγραφείς που ακολούθησαν. Ο Hickman όχι μόνο τη βγάζει στο προσκήνιο, αλλά δημιουργεί και μία ομάδα που, αν ξέρεις το ιστορικό του καθενός τους, αντιλαμβάνεσαι γιατί υπάρχει λόγος που βρίσκονται εδώ. Βρίσκω αυτή τη σύνθεση ασύγκριτα πιο ενδιαφέρουσα από την αντίστοιχη του τίτλου X-Men, το concept της μεικτής ομάδας συναρπαστικό, και το δυναμικό εξώφυλλο του Dustin Weaver δίνει μια επική χροιά γοητείας. Σε μια εποχή που τα cop και spy dramas έχουν κατακλύσει την pop κουλτούρα, θα είναι μεγάλη επιτυχία αυτής της σειράς, αν καταφέρει να κερδίσει αυτό το κοινό, και δη μέσω των X-Men!