The Life And Death Of Toyo Harada

Η τελευταία παρτίδα

Ως καινούριος αναγνώστης του Valiant Universe, γνώρισα τον Toyo Harada μέσα από το maxi series IMPERIUM. Έκτοτε, τον λάτρεψα. Να μη γελιόμαστε, ο Harada είναι ένας εγωκεντρικός, υπερ-χειριστικός μεγαλομανής. Ωστόσο, έχει κάποια γνωρίσματα που τον καθιστούν αναμφισβήτητα μεγαλοφυή, μεγαλοπρεπή. Η αναπόφευκτη σύγκριση με τον Magneto δείχνει πόσο ο Ιάπωνας υπερτερεί. Εκεί που ο Magneto πάσχει από το σύνδρομο του θύματος-που-γίνεται-θύτης και είναι έτοιμος για ωμότητες χάριν του δικού του λαού, ο Harada λειτουργεί έτσι για το λόγο ότι είναι απλώς τόσα περισσότερα από το μέσο άνθρωπο. Και το όραμά του τους περιλαμβάνει όλους.

Στο LIFE AND DEATH OF TOYO HARADA βλέπουμε την τελευταία πράξη της σύγκρουσης του “#1 καταζητούμενου” με τους ισχυρούς του κόσμου, προεξάρχοντος του Rising Spirit. Η ιστορία ξεκινάει με την πολιορκία της περιοχής του Κονγκό, όπου ο Harada ελέγχει και προσπαθεί να χτίσει τον Διαστημικό του Ανελκυστήρα. Ταυτόχρονα, πάμε στο παρελθόν. Βλέπουμε το origin του Harada, από τη γέννησή του, μέχρι την ενδυνάμωσή του και την άνοδο σε ισχύ.

Τα πράγματα περιπλέκονται και προχωράνε από την παρέμβαση του αναπόφευκτου προδότη. Δεν ξέρω πόσο spoiler είναι σε μια σειρά με αυτόν τον τίτλο, αλλά ο Harada θεωρείται νεκρός και η ιστορία συνεχίζεται με τις αντιδράσεις των συνεργατών του.

 

Σε ολόκληρη τη σειρά, το σχέδιο είναι του Cafu, με διάφορους guests, όπου χρειάζεται αναδρομή στο παρελθόν. Δεν είναι μόνο πως ο Cafu έχει ταυτιστεί με τις ιστορίες του Harada. Η δουλειά του είναι ιδανική για την ιστορία. Έχει την κατάλληλη αναλογία ρεαλισμού, βάθους και σκοταδιού για να πει πράγματα τόσο μεγάλης κλίμακας, αλλά ταυτόχρονα προσωπικά, ανθρώπινα. Σε αυτό, αναμφισβήτητη είναι η συνεισφορά του Andrew Dalhouse στο χρώμα. Επιπρόσθετα, η συνεισφορά κάθε guest artist δίνει μια πραγματική αίσθηση αναδρομής στο παρελθόν.

Κατά την παράδοση της Valiant, το LIFE AND DEATH OF TOYO HARADA είναι κάτι το μεγαλειώδες, χωρίς να έχει φανφάρες. Ενδεχομένως, μιλάμε μια από τις καλύτερες σειρές της χρονιάς. Ο Joshua Dysart καταφέρνει να δώσει τη σύγκρουση δυνάμεων στην παγκόσμια σκακιέρα, με όλη τη γκάμα στρατηγικών ακροβατικών, χωρίς να χάνει ούτε στιγμή την ουσία της ανθρώπινης διάστασης στα γεγονότα. Από τον τρόπο λειτουργίας και σκέψης του Harada – όπου βοήθησαν εξαιρετικά τα συμπληρωματικά κείμενα υπό την μορφή άρθρων που είχαν πολλά τεύχη – μέχρι την ψυχρή λογική του εξωγήινου της Angela, μέχρι τους φόβους και τη συμπεριφορά των συνεργατών του Harada. Μέχρι τη νίκη της ανθρωπιάς για κάποιους, ακόμα κι αν δεν έχουν την ιδανική υπόσταση.

Η σειρά κλείνει με ένα twist το οποίο μπορεί να κουράσει λίγο. Το σημαντικό, όμως, είναι πως καταφέρνει να ολοκληρώσει ένα τεράστιο κεφάλαιο στην πορεία του Valiant Universe, ανοίγοντας νέους δρόμους για όλους τους πρωταγωνιστές. Τελικά, ποιος νίκησε; Το κόστος της νίκης το άξιζε;

Και το ουσιαστικότερο: Στο τέλος, η Ανθρωπότητα επωφελήθηκε ή ζημιώθηκε από την σύγκρουση των πρωταγωνιστών;