The Joker: Year Of The Villain #1

Ο Joker φαίνεται πως έχει την τιμητική του αυτό τον Οκτώβρη, καθώς μετά την κινηματογραφική αποθέωση που γνώρισε με την πρόσφατη solo ταινία του, η DC έδωσε ακόμα και στον μεγάλο John Carpenter τη δυνατότητα να πιάσει τον χαρακτήρα στα χέρια του. Στο πλαίσιο του Year Of The Villain, ο βετεράνος των ταινιών τρόμου υπογράφει μια ανατριχιαστική και αρκετά διαφορετική ιστορία του Clown Prince of Crime.

Το διαφορετικό και αρκετά αναπάντεχο στο συγκεκριμένο τεύχος είναι πως παρότι ο τίτλος ανήκει στο Joker είναι αρκετές οι στιγμές που νιώθεις πως ο κεντρικός χαρακτήρας είναι άλλος. Πιο συγκεκριμένα, το voice over της ιστορίας γίνεται από ένα τσιράκι του μανιακού κλόουν. Ο χαρακτήρας ονομάζεται Jeremy και γίνεται ξεκάθαρο από την αρχή πως πάσχει από κάποια ψυχική ασθένεια. Αρχικά θεωρεί πως στο πρόσωπο του Joker βρήκε αυτόν τον κάποιο που θα τον καταλάβει και δεν θα τον κάνει να νιώθει σαν φρικιό ή παράσιτο. Νομίζει πως βρήκε κάποιον που του μοιάζει. Ο Joker άλλωστε πάντοτε προσέλκυε περιθωριοποιημένους και ψυχικά άρρωστους ανθρώπους.

Σύντομα όμως αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως εκείνος δεν μοιάζει με τον Joker. Όσο προχωράει το τεύχος, μέσα από καλογραμμένη και μεθοδική κλιμάκωση, ο Jeremy καταλαβαίνει πως το να ακολουθήσει τον Joker ήταν ίσως η χειρότερη απόφαση της ζωής του. Όμως μόνο όταν αποφασίζει να φύγει και να επιστρέψει στο σπίτι της μητέρας του αντιλαμβάνεται το πόσο άργησε να συνειδητοποιήσει το λάθος του. Ο Joker έχοντας αποστηθίσει το κάθε τι που είχε μοιραστεί μαζί του ο Jeremy, έχει μπουκάρει στο σπίτι και είναι έτοιμος να βασανίσει μέχρι θανάτου τη μητέρα του. Ξεκινάει μια μάχη σώματος και πνεύματος καθώς ο Joker τον χτυπάει σχεδόν μέχρι θανάτου, σε ένα έξυπνο homage στο θάνατο του Jason Todd, μέχρι ωσότου ο Jeremy να καταλάβει τι βασική του διαφορά με εκείνον. Εκείνος είναι τρελός αλλά καλός άνθρωπος, ενώ ο Joker έχει σώας τας φρένας αλλά είναι κακός μέχρι το κόκκαλο.

Η συγκεκριμένη ιστορία πέρα από πρωτότυπη, εμβαθύνει αρκετά και στο μύθο του ψυχωτικού clown αλλά και στη ψυχολογία τέτοιων χαρακτήρων. Κάνει σχόλιο πάνω στο καλό και στο κακό αλλά και στο πόσο αυτό σχετίζεται ή όχι με το ποιόν του ανθρώπου. Μας διηγείται ουσιαστικά την ιστορία ενός ψυχολογικά ταλαιπωρημένου ανθρώπου που νομίζει πως θα βρει παρηγοριά στη τρέλα, προσωποποιημένη στο Joker, αλλά δεν του το επιτρέπει η συνείδηση του. Για πρώτη φορά φωτίζει μια άγνωστη πτυχή για τον χαρακτήρα του μανιακού clown, βάζοντας τον Jeremy να διαπιστώνει πως δεν είναι ο τρελός που όλοι νομίζουμε γιατί πολύ απλά η τρέλα δεν έχει να κάνει με την κακία και την ανηθικότητα.

Πέρα όμως από την ψυχολογική εμβάθυνση και τις θεματικές που αποφασίζει να εξερευνήσει σε αυτή την ιστορία ο Carpenter, το οπτικό κομμάτι δίνει ρεσιτάλ. Οι γραμμές του είναι λεπτομερέστατες και έντονες, εντείνοντας έτσι την ένταση και την φρίκη. Αναδεικνύει στο έπακρο τις εκφράσεις και τα συναισθήματα των χαρακτήρων εξυπηρετώντας άψογα αυτή την ψυχολογικά πολύπλοκη ιστορία. Το τεύχος περιέχει πάρα πολλά panels, αρκετές φορές μονοσέλιδα, που σε κάνουν να θες να κάτσεις και να χαζεύεις ώρα εξαιτίας της εκπληκτικής τους λεπτομέρειας.