Top 100 Comics Of The 10s

Τhor: The Mighty Avenger

Όταν αναλαμβάνεις να παρουσιάσεις ξανά έναν χαρακτήρα με 50 χρόνια ιστορίας (όχι, δεν μετράω αυτά της Σκανδιναβικής μυθολογίας), τότε αντικειμενικά έχεις ένα δύσκολο έργο μπροστά σου. Παρ’ όλα αυτά, η δημιουργική ομάδα των Roger Langridge και Chris Samnee το πέτυχε και με το παραπάνω, όταν καταπιάστηκε με το THOR: THE MIGHTY AVENGER.

Φέρνοντας στο σήμερα ένα storytelling των 60s, ο Langridge μας πηγαίνει πίσω στις πρώτες μέρες του Thor στη Γη, με έναν πιο άμεσο, απλοϊκό και character based τρόπο. Αφελής, κοινωνικά αναλφάβητος, οξύθυμος, αποδυναμωμένος και ξεχασμένος (κυριολεκτικά), ο θεός του Κεραυνού, που γνωρίζουμε σε αυτά τα τεύχη, είναι μακριά ακόμη από τον τίτλο του και συγχρόνως πιο κοντά στους ανθρώπους από ποτέ. Οι ιστορίες ακολουθούν μέθοδο done-in-one, όπως στις Stan Lee εποχές της Marvel, ωστόσο αυτός ο χρόνος είναι αρκετός, όχι μόνο για να δεθεί ο αναγνώστης με τους πρωταγωνιστές, αλλά και για να αναπτυχθούν οι τελευταίοι και οι μεταξύ τους σχέσεις.

Από την ωρίμανση του Odinson και τον δυναμισμό της Jane, μέχρι τους villains και την ηρωική απεικόνιση των, επί πολλά έτη αμφιλεγόμενων, Namor, Hank Pym, Iron Man και Captain Britain, ο συγγραφέας κάνει λεπτές αλλαγές, που περνάνε αβίαστα και διασκεδαστικά. Φυσικά, το art style του Samnee παίζει καταλυτικό ρόλο στο δέσιμο του comic. Πολύ κοντά σε cartoon, παραπλανητικά απλό, το σχέδιο αποδίδει εκφράσεις και κινήσεις με άψογο και minimal τρόπο, ακολουθώντας πιστά το ύφος της σειράς.

Το THOR: THE MIGHTY AVENGER δεν είναι απλά το origin του χαρακτήρα, σε μια νέα, ευχάριστη και προσιτή εκδοχή. Είναι η απόδειξη του ότι μπορείς ακόμη και σήμερα να στήσεις ένα comic πέρα για πέρα “παλαιομοδίτικο”, όταν έχεις δυνατό creative team στο πηδάλιο. Γι’ αυτό και παίρνει δικαιωματικά τη θέση του στο φετινό μας Top 100.