Top 100 Comics Of The 10s

The Autumnlands

Αγαπώ το Λευτέρη Σταυριανό για πολλά πράγματα, αλλά και για το AUTUMNLANDS συγκεκριμένα. Εκείνος μου χάρισε τον πρώτο τόμο του AUTUMNLANDS και μου άνοιξε τα μάτια σε έναν υπέροχο κόσμο.

Το πρώτο πράγμα που πρόσεξα ήταν το εξώφυλλο. Όχι μόνο το σχέδιο, αλλά τα ονόματα πάνω σε αυτό. Kurt Busiek, Benjamin Dewey και Jordie Bellaire. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να είναι κακό. Αντίθετα, οι πιθανότητες να είναι επικό ήταν πολύ μεγάλες. Και ήταν!

Στον κόσμο του AUTUMNLANDS είμαστε σε έναν κόσμο που τα πλάσματα είναι ανθρωπομορφικά ζώα που ζουν σε ιπτάμενες πόλεις, που ίπτανται χάρη στη χρήση της μαγείας. Μια μαγεία που φθίνει και ο κίνδυνος όλα να καταρρεύσουν – κυριολεκτικά – απειλεί την ύπαρξή τους. Έτσι, ένα μαγικό τελετουργικό πραγματοποιείται για να φέρουν τον Πολεμιστή, εκείνον που άνοιξε τις πύλες της μαγείας στο μακρινό τους παρελθόν σύμφωνα με το θρύλο.

Ήμουν ήδη ευτυχισμένη. Τέλεια ιστορία που ξύπνησε μέσα μου μνήμες από ατελείωτα βράδια με ζάρια, ξόρκια και τέρατα. Και όλα αυτά με ένα περιτύλιγμα που θύμιζε BLACKSAD από τον Dewey, το οποίο απογειώνεται σε απόλυτη τέχνη από την καλύτερη colorist Jordie Bellaire. Αλλά όταν το τελετουργικό γίνεται και ο Πολεμιστής είναι ένας άνθρωπος με σαφή sci-fi οπλισμό, τότε μου έπεσε το σαγόνι. Επίπεδο κάτω από ήδη πολλά επίπεδα. Ω! Εμπειρία!

Το AUTUMNLANDS τα είχε όλα: πλούσιο και καλά δομημένο κόσμο, ενδιαφέροντες και πολυεπίπεδους χαρακτήρες, δυναμικό και υπέροχο σχέδιο με ασυναγώνιστο χρώμα. Τότε γιατί είναι μόνο στο #79; Και γιατί μιλάω για αυτό σαν είναι ένας αγαπημένος που έφυγε από τη ζωή;

Γιατί αυτό ακριβώς συνέβη. Το AUTUMNLANDS έφτασε τα 14 τεύχη και τους δύο μόλις τόμους. Ο συνδυασμός πολλών πραγμάτων και πιθανότατα κάποιο πρόβλημα υγείας του Busiek έβαλε φρένο στη σειρά. Και όμως κατάφερε να ξεχωρίσει και να βρει τη θέση του στο Top 100 της δεκαετίας.