Top 100 Comics Of The 10s

Doomsday Clock

Το DOOMSDAY CLOCK κλείνει τη δεκαετία που φεύγει, όντας το πιο πρόσφατο comic του Top, με την κυκλοφορία του δωδέκατου και τελευταίου τεύχους του να έρχεται λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τη δημοσίευση του παρόντος άρθρου. (Seriously, μόλις βγήκαν τα αποτελέσματα και οι αναθέσεις, έψαξα την ημερομηνία δημοσίευσης του τελευταίου τεύχους, για να δω αν θα προλάβω να γράψω έχοντάς το ολοκληρωμένο.) Αυτό δημιουργεί την υποχρέωση για ένα spoiler alert, μια και είναι, πραγματικά, αδύνατο να αναλύσει κανείς γιατί το DOOMSDAY CLOCK είναι ένα τόσο σπουδαίο comic, χωρίς να αναφερθεί στα κεντρικά του σημεία.

Από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η έκδοση του DOOMSDAY CLOCK, τον Μάιο του 2017, ήταν εμφανές ότι θα αποτελούσε το κομμάτι που θα έκλεινε τον κύκλο που άνοιξε στο DC UNIVERSE: REBIRTH #1 και συνεχίστηκε με το “The Button”, στα οποία είχαμε τις πρώτες επαφές του DC Universe με το WATCHMEN Universe, και θα ολοκλήρωνε τη μετάβαση από το New 52 στην επόμενη φάση του DCU.

Στο DOOMSDAY CLOCK, δημιουργείται η έννοια του Metaverse, το οποίο αντιπροσωπεύει μια κεντρική ιδέα (θα λέγαμε, ένα άλλο όνομα για την εκδοτική ιστορία της DC), η οποία όταν, για κάποιον λόγο, αλλάζει, δημιουργεί παρενέργειες σε όλα τα timelines του multiverse. Όταν o Dr. Manhattan αντιλαμβάνεται αυτό το γεγονός, αποφασίζει να πειραματιστεί, επεμβαίνοντας στο origin του Alan Scott, του Golden Age Green Lantern, ο οποίος σκοτώνεται πριν προλάβει να γίνει ο ήρωας αυτός. Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες, μαθαίνουμε ότι ο Dr. Manhattan είναι ο υπεύθυνος για τη δημιουργία του New 52 timeline. Έτσι, ο Dr. Manhattan μετατρέπεται, από απλός παρατηρητής που περιφέρεται ελεύθερα στη ροή του χρόνου, σε ενεργό παίκτη, ο οποίος επηρεάζει την εξέλιξη του DCU.

Ταυτόχρονα, όμως, το DOOMSDAY CLOCK είναι και το sequel του WATCHMEN. Όσο ο Dr. Manhattan πειραματίζεται με το DCU, στο WATCHMEN Universe έχουν περάσει επτά χρόνια από τα γεγονότα του comic και, στον απόηχο της αποκάλυψης του ημερολογίου του Rorschach, ο Ozymandias (ο οποίος καταζητείται, πλέον, από τους πάντες) συγκεντρώνει μια ομάδα, που σκοπό έχει να βρει τον Dr. Manhattan, πιστεύοντας ότι είναι ο μόνος που μπορεί να σώσει το WATCHMEN Universe.

Όμως, παρ’ όλο που οι αλλαγές στο timeline του DCU και η συνέχεια της ιστορίας του WATCHMEN, είναι από μόνα τους γεγονότα τεράστιας σημασίας, κανένα από τα δύο δεν είναι το επίκεντρο του DOOMSDAY CLOCK! Όσο και αν μοιάζει απίστευτο, η καρδιά του comic βρίσκεται αλλού και οι δημιουργοί μας είχαν teasάρει τον σκοπό τους, από την πρώτη στιγμή, με το προωθητικό υλικό του comic. Όταν οι δείκτες του ρολογιού δείξουν 12:00, θα σημάνει η ώρα του Superman. Γιατί, πέρα από οτιδήποτε άλλο, το DOOMSDAY CLOCK είναι μια ωδή στον Superman. Η ύψιστη αναγνώριση της σημασίας του Superman για τα comics, και – κυρίως – για το DC Universe, Multiverse, Metaverse και ότι άλλο -verse βάζει ο νους σας.

Και η αναγνώριση αυτή έρχεται μέσω της επίλυσης ενός γρίφου, που μέχρι σήμερα φάνταζε αδύνατο να απαντηθεί ικανοποιητικά (και με έχει προβληματίσει και μένα, κατά καιρούς) και έχει να κάνει με τη θέση του Superman στο DCU. Κατά την pre-Crisis περίοδο, το DCU είχε ελάχιστες αλληλεπιδράσεις και ο Superman ήταν, δικαιωματικά, αναγνωρισμένος ως ο πρώτος υπερήρωας και ο θεμέλιος λίθος του. Με την εισαγωγή της Earth-2, τη θέση αυτή πήρε, τρόπον τινά, ο Earth-2 Superman, ή Golden Age Superman. Όλα αυτά άλλαξαν με το CRISIS ON INFINITE EARTHS.

Γιατί μπορεί, από τη μία, το CRISIS να μας οδήγησε στην, κατά την άποψή μου, καλύτερη περίοδο στην ιστορία του Man of Steel, αλλά, από την άλλη, το νέο timeline του αφαίρεσε τον τίτλο του πρώτου υπερήρωα και της πηγής έμπνευσης του DCU, απονέμοντας αυτόν τον τίτλο στους ήρωες της Justice Society of America. Το New 52 προσπάθησε να το διορθώσει αυτό, και έτσι οδηγηθήκαμε στο να επανέλθει ο Superman ως ο πρώτος υπερήρωας, αλλά να μην έχουμε JSA, το οποίο είναι μεγάλο πλήγμα για το DCU. (Ναι, ξέρω, υπήρχε το EARTH-2, το οποίο ήταν και πολύ καλό μάλιστα, αλλά και πάλι δεν ήταν η JSA, με την κλασική έννοια.)

Τί κάνει, λοιπόν, το DOOMSDAY CLOCK; Βάζει τον Superman στο κέντρο του Metaverse, το οποίο, σε κάθε αλλαγή, αναδημιουργεί το timeline γύρω από αυτόν. Είτε ο Superman ξεκίνησε τη δράση του στη Golden Age, στην post-Crisis εποχή, μετά το FLASHPOINT, ή ακόμα και σε timelines που δεν έχουν ακόμα εμφανιστεί, όλα ξεκινούν από αυτόν. Ο τελευταίος υιός του πλανήτη Krypton ήταν, είναι και θα είναι η ελπίδα και η βάση του DC Universe!

Ταυτόχρονα, το DOOMSDAY CLOCK επιτυγχάνει κάτι εξίσου σημαντικό. Αντιστρέφει την επιρροή του WATCHMEN στο DCU. Εκεί που η αποδόμηση των ηρώων στο WATCHMEN, οδήγησε (μαζί με το DARK KNIGHT RETURNS) σε πολλές επιλογές που έκαναν πιο σκοτεινούς και κυνικούς τους χαρακτήρες και το ύφος του DCU, τώρα είναι η ελπίδα, που συμβολίζει ο Superman, αυτή που καταφέρνει το ακατόρθωτο. Να αλλάξει και να εμπνεύσει, για πρώτη φορά, τον απαθή παρατηρητή Dr, Manhattan. (Για να ευλογήσουμε και τα γένια μας, το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει πολύ με την πρόβλεψη που είχα κάνει, λίγο μετά την ανακοίνωση της έκδοσης του DOOMSDAY CLOCK.)

Έχουμε, μέχρι τώρα, αναφερθεί διεξοδικά στις ιδέες του DOOMSDAY CLOCK, αλλά καθόλου στο πως αυτές αποτυπώνονται στο χαρτί. Και, θα ήταν πολύ μεγάλη παράλειψη να μη δώσουμε τα εύσημα στον Gary Frank, ο οποίος μας δίνει το magnum opus του. Δυσκολεύομαι να βρω καταλληλότερο σχεδιαστή για να αναλάβει αυτό το, εξαιρετικά δύσκολο, εγχείρημα. Το λεπτομερές, αλλά, ταυτόχρονα, αρκετά καθαρό σχέδιο του Frank, με τον μοναδικό παλιομοδίτικο (με την πολύ καλή έννοια) αέρα, ταιριάζει υπέροχα με τη θεματολογία, αλλά και αποτελεί μια πολύ ομαλή συνέχεια των σελίδων του Gibbons στο WATCHMEN. Αυτή η αίσθηση συνέχειας ενισχύεται, ακόμα περισσότερο, από τη χρήση του κλασσικού 9-panel grid, το οποίο είναι συνώνυμο με το WATCHMEN. Και, βέβαια, το γεγονός των πολλών συνεργασιών του με τον Johns (SUPERMAN: SECRET ORIGIN, BATMAN: EARTH ONE), τους κάνει να βρίσκονται με κλειστά τα μάτια, για να χρησιμοποιήσουμε μια αθλητική ορολογία.

Ιδιαίτερη σημασία έχει ότι οι Johns και Frank αντιμετώπισαν το WATCHMEN και τους χαρακτήρες του με το δέοντα σεβασμό που απαιτεί ένα έργο-σταθμός στην Ιστορία των comics, αλλά χωρίς δουλικότητα, σαν να ήταν μια ιερή αγελάδα, που δεν μπορεί να αγγίξεις. Ήταν, έτσι, απελευθερωμένοι να πουν τη δική τους ιστορία και να κριθούν για αυτή.

Και κρίθηκαν με άριστο βαθμό, καταλαμβάνοντας – δικαίως – την πέμπτη θέση ανάμεσα στα καλύτερα comics της δεκαετίας που φεύγει (που είμαι, σχεδόν, βέβαιος ότι θα ήταν ακόμα υψηλότερη αν το comic είχε ολοκληρωθεί πριν την έναρξη της σχετικής ψηφοφορίας), σύμφωνα, τουλάχιστον, με τους συντάκτες του Comicdom. Αλλά, πιστέψτε με, το DOOMSDAY CLOCK είναι πάρα, μα πάρα πολλά περισσότερα πράγματα από αυτό. Είναι η επιστροφή της ελπίδας, η σύνδεση του ένδοξου παρελθόντος με το συναρπαστικό μέλλον. Είναι όλες ιστορίες που έχουν γραφτεί, όλες οι ιστορίες που θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί και όλες οι ιστορίες που θα γραφτούν.

Είναι το τώρα.

Το πριν.

Το μετά.

Και το πάντα.