Μπλεκ - Τα Καλύτερα Comics

Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως ο Μπλεκ καταφέρνει να εκδίδεται μετά από τόσα χρόνια. Το μήνυμα του comic, δημιουργία της τριπλέτας EsseGesse (Giovanni Sinchetto, Dario Guzzon, Pietro Sartoris), είναι διαχρονικό. Ο αγώνας απελευθέρωσης από τον Αγγλικό ζυγό, η αντίσταση, η επανάσταση ενάντια σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Ο Μπλεκ είναι επίσης ένα όνομα που μπορεί να συνοδεύει και την δικτατορία του Παπαδόπουλου του 1967, ως ένα σύμβολο της αντίστασης, καθώς ο αείμνηστος Στέλιος Ανεμοδουράς, που το εξέδωσε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 1969, το παρουσίασε στη δικτατορία ως αμερικανόφιλο και στον λαό ως αντιστασιακό.

Αρκετά, όμως, με τα ιστορικά, και ας επικεντρωθούμε στο θέμα μας σήμερα, που είναι η νεότερη έκδοση του ΜΠΛΕΚ, με τον υπότιτλο “ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ COMICS”. Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως τον Δεκέμβριο του 2018, και μέχρι τον Μάρτιο του 2020, η σειρά αριθμεί 9 τεύχη. Η ιδιαιτερότητα αυτής της έκδοσης, και η αίγλη της, είναι πως στις σελίδες της φιλοξενεί μια πλειάδα ξένων – και όχι μόνο – τίτλων comics, όπως και ξένων δημιουργών, τόσο μεγάλων όσο και μικρών ονομάτων.

Στο πλαίσιο αυτό, φιλοξενούνται και άλλα διεθνώς αναγνωρισμένα comics, από διάφορες “σχολές”. Από τη Λατινική Αμερική, έχουμε το ΓΙΟΡ των Diego Navarro & Juan Zanotto (ΜΠΛΕΚ #1, 7), το ΜΑΝΤΥ ΡΙΛΕΫ των Ray Collins & Ernesto Garcia Seijas (#1-9) και το ΙΣΚΙΟΣ των Alberto Ongaro & Hugo Pratt, ενώ από Ιταλία μεριά, έχουμε το ΚΟΡΤΟ ΜΑΛΤΕΖΕ του Hugo Pratt (#1) και το ΚΟΚΟΜΠΙΛ του Benito Jacovitti (#8-9).

Από τη Γαλλία, θα βρει κανείς το ΜΙΣΕΛ ΒΑΓΙΑΝ του Jean Graton, σε νέες ιστορίες από τους Marc Bourgne, Benjamin Benetau, Denis Lapiere & Phillipe Graton (#4-5), το ΣΤΟΡΜ των Martin Lodewijk & Don Lawrence (#1-9),  και το ΛΑΡΓΚΟ ΓΟΥΙΝΤΣ των Jean Van Hamme & Phillipe Francq (#6-9).

Από Αμερικάνικα, επίσης, υπάρχουν τα ΤΖΟΝΙ ΡΕΝΤ, των Garth Ennis & Keith Burns (#5-9), ΦΑΝΤΟΜ, από διάφορους δημιουργούς, όπως Ron Marz, Ruben Procopio, Tony Berdman, Allan Goldman, Chuck Dixon κ.α. (#1-5), ΤΑΡΖΑΝ του Joe Kubert (#1-9), και ΠΟΠΑΫ, με ιστορίες του Roger Langridge (#7-8).

Βρεατανικής παραγωγής είναι το ΠΑΙΔΙ ΠΑΝΘΗΡΑΣ των Tom Tully & Mike Western, Eric Bradbury (#1-9), ενώ υπάρχει και ο γνωστός σε όλους μας ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΝΤΡΕΝΤ, με ιστορίες από διάφορους δημιουργούς, όπως οι John Wagner, Alan Grant, Arthur Ranson, Garth Ennis, Colin MacNeil, και το νεότερο δίδυμο Michael Carroll & P.J. Holden (#1-4, #9).

Τέλος, δεν ξεχνάμε και τα ελληνικά ονόματα που φιλοξενούνται, ένα ανά τεύχος, με ένα δισέλιδο comic και μια εικονογράφηση pin-up. Από το περιοδικό μέχρι στιγμής έχουν περάσει οι Νίκος Κούτσης, Κώστας Σκλαβενίτης, Γαβριήλ Τομπαλίδης, Αγγελική Σαλαμαλίκη, Κώστας Φραγκιαδάκης, Δημήτρης Κοσκινάς, Νικόλας Στεφαδούρος, και Αυγή Κανάκη. Αλλά πέρα από τις νέες ιστορίες, το περιοδικό έχει επιχειρήσει να αναβιώσει τον ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ των Ανεμοδουρά-Απτόσογλου, που ανέλαβε ο Θάνος Κόλλιας (#2-3), ενώ έχει φιλοξενήσει και μια παλαιότερη ελληνική σειρά comics του Σπύρου Ορνεράκη, με τίτλο Λ-Ο: ΠΗΓΑΣΟΣ 4-Ω (#1-3).

Όπως βλέπει κανείς, ονόματα που όρισαν την έννοια των comics στο σήμερα βρίσκονται στο περιοδικό, ενώ παράλληλα γίνονται και κάποιες απόπειρες γνωριμίας και με νεότερους δημιουργούς! Συνήθως, οι φιλοξενούμενοι τίτλοι έχουν εκδοθεί παλαιότερα στα ελληνικά, με εξαίρεση, μέχρι τώρα, το LARGO WINCH, που δεν είχε βγει στην Ελλάδα, αν και δουλειές του δημιουργού του, Jean Van Hamme, έχουμε δει μεταφρασμένες στα ελληνικά, όπως το ΘΟΡΓΚΑΛ. Ταυτόχρονα, το ΜΠΛΕΚ δείχνει ιδιαίτερη φροντίδα και στο δημιουργικό δυναμικό της ελληνικής σκηνής.

Είναι σαφές ότι το περιοδικό κινείται σε ρετρό, νοσταλγικά πατήματα, ενώ παράλληλα κάνει κάποιες απόπειρες – δειλά, πάντα – να εισάγει νέα πράγματα. Ακολουθώντας την πολιτική του πολυθεματικού περιοδικού, προσπαθεί να περιέχει όσο πιο diverse περιεχόμενο γίνεται, δίχως να του βγαίνει σε καλό πάντα, καθώς μερικές φορές (όπως η εισαγωγή του ΠΟΠΑΫ ή η επερχόμενη εισαγωγή στο τεύχος #10 του comic ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΤΟΥ ΜΠΙΛΥ), καταφέρνει μόνο να δημιουργήσει “κρίσεις ταυτότητας”.

Αν εξαιρέσουμε αυτό, βέβαια, πρόκειται για ένα αρκετά αξιόλογο περιοδικό, με πολύ όμορφα comics, το οποίο είναι σαφές πως έχει δουλευτεί με μεράκι και αγάπη και ακούει τους αναγνώστες του (πέρσι έκανε και γκάλοπ για το κοινό). Η έκταση του περιοδικού είναι 164 σελίδες, γεγονός που το κάνει αρκετά “γεμάτο” και “χορταστικό”.

Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο του ΜΠΛΕΚ, είναι η υπόλοιπη ύλη που πλαισιώνει τις ιστορίες comics που δημοσιεύονται. Κάθε τεύχος έχει και μια γελοιογραφία από τον Βαγγέλη Σαϊτη, ενώ περιλαμβάνει και πλούσια αρθρογραφία, με 5 στήλες. Πρόκειται για τα “Κόμικς Νέα” του Γαβριήλ Τομπαλίδη, με ειδήσεις γύρω από νέες κυκλοφορίες comics (ελληνικές και διεθνείς), επερχόμενα φεστιβάλ κ.α., το “The Pop Corner” του Μάνου Νομικού, με παρουσίαση μιας ταινίας, μιας σειράς και ενός comic, που μας κρατάει ενημερωμένους όσον αφορά τις τάσεις της ποπ κουλτούρας, το “Ρετρό” του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη, με  παρουσιάσεις παλαιότερων περιοδικών comics, και, τέλος, μια συνέντευξη κάποιου Έλληνα δημιουργού και αφιέρωμα σε έναν από τους φιλοξενούμενους ήρωες, και τα δύο από τον Γαβριήλ Τομπαλίδη.

Η έκδοση κρατάει ένα καλό επίπεδο γραφιστικά, από την Τίνα Χελιώτη, όσο και στις μεταφράσεις, από τους Λεωκράτη Ανεμοδουρά, Γαβριήλ Τομπαλίδη, Ρεγγίνα Μανδηλάρη. Είναι μια πολύ σημαντική προσπάθεια, καθώς είναι και η μόνη που εκπροσωπεί, εδώ στην Ελλάδα, την ξένη comics σκηνής, σε τέτοια έκταση. Της ευχόμαστε τα καλύτερα!